MongoDB przechowuje dane w formularzu dokumentu, a dokumenty te są przechowywane w kolekcji. Głównym celem metody InserTone jest dodanie dokumentu w kolekcji MongoDB; Jeśli jednak kolekcja nie istnieje, ta metoda również tworzy również kolekcję. Zgodnie z znaczeniem tej metody, nasz dzisiejszy przewodnik koncentruje się na wykazaniu zastosowania metody insertone w MongoDB:
Jak działa insertone w MongoDB
Składnia do użycia metody insertone w MongoDB jest wspomniana poniżej:
> db.Nazwa kolekcji.InserTone ()
Powyższa składnia wykonuje następujące dodatkowe operacje:
Tworzy kolekcję: Jeśli określona kolekcja nie istnieje, utworzy również kolekcję.
Przypisuje unikalny identyfikator: W każdej bazie danych unikalny identyfikator danych jest bardzo ważny. Metoda INSERTONE () pozwala dodać unikalny identyfikator do dowolnego dokumentu podczas wykonywania wstawiania, a to zadanie jest wykonywane tylko wtedy, gdy użytkownik zapomina przypisać ten identyfikator do dokumentu.
Jak używać metody InserTone w MongoDB
Ta sekcja zawiera przykład zastosowania metody insertone w MongoDB; Podzielliśmy kilka przykładów, aby przekazać indywidualne wykorzystanie tej metody.
Przykład 1: Za pomocą metody inserTone () do utworzenia kolekcji i wstawienia dokumentu
Używamy tutaj bazy danych MongoDB o nazwie „sklep”I zawiera następujące kolekcje:
> Pokaż kolekcje
Chcemy dodać dokument w „Laptopy”Kolekcja i nie istnieje w„sklep". Poniższe wspomniane polecenie utworzy kolekcję i doda do niego dokument:
> db.Laptopy.inserTone (make: [„acer”, „hp”, „dell”], procesor: [„intel”, „amd”])
Polecenie jest wykonywane i widać, że generowany jest również unikalny identyfikator tego dokumentu.
Przykład 2: Za pomocą metody inserTone () do obsługi unikalnego identyfikatora
Klucz podstawowy lub unikalne identyfikatory odgrywają kluczową rolę w manipulowaniu danymi w dowolnej bazie danych. W MongoDB istnieją dwa sposoby ustawienia unikalnego identyfikatora dowolnego dokumentu:
Auto przypisanie: Jeśli unikalny identyfikator nie jest przypisany przez użytkownika, wówczas metoda inserTone () przypisuje go do dokumentu samodzielnie. Poniższe polecenie nie zawiera żadnego unikalnego identyfikatora:
> db.smartfony.InserTone (OS: „Android”, Qty: 500, Make: [„Samsung”, „mi”, „sony”])
Możesz także zweryfikować unikalne przypisanie identyfikacyjne, wydając poniższe wspomniane polecenie:
> db.smartfony.znajdować().ładny()
Notatka: Kolekcja użyta w tym przykładzie nosi nazwę „smartfony".
Unikalny identyfikator zdefiniowany przez użytkownika : Ponadto, jeśli użytkownik określa identyfikator podczas wstawienia, wówczas inserTone nie będzie zakłócał przypisywania identyfikatora. Na przykład, wspomniane poniżej polecenie wstawi dokument z „_ID„Pole również:
> db.rozkłady.InserTone (_ ID: 1, OS: „Linux”, Dostępne: [„Debian”, „Linux Mint”, „Ubuntu”, „Kubuntu”]))
Dane wyjściowe pokazuje, że unikalny identyfikator to „1”, ponieważ został zdefiniowany w poleceniu. Ponadto możesz to również zweryfikować za pomocą następującego polecenia:
> db.rozkłady.znajdować().ładny()
Notatka: Nazwa kolekcji to „rozkłady”W tym przykładzie.
Wniosek
Obszerna lista funkcji Mongo złagodziła mechanizm przetwarzania danych baz danych na podstawie MongoDB. W tym poście przedstawiliśmy krótki przewodnik po użyciu metody InserTone () w MongoDB. Wstaw() należy do operacji wstawiania bazy danych i jest jednym z podmetodów z wstawić() Family of MongoDB Method. Po zastosowaniu tego przewodnika nowicjusz MongoDB będzie mógł wstawić nowy dokument do kolekcji MongoDB. Ponadto, dzięki tej metodzie, pośredni użytkownik może wstawić dokument i tworzyć kolekcję.