Ten protokół jest przydatny w dynamicznej konfigurowaniu lub zmianie parametrów konfiguracji hostów internetowych. Gdy DHCP przypisuje każde urządzenie w sieci, odpowiednie parametry konfiguracji sieci, urządzenie będzie mogło komunikować się z innymi sieciami IP.
Oczywiście parametry te obejmują maski sieciowe, adresy IP, serwery DNS i routerów domyślnych. I podobnie jak większość protokołów zarządzania siecią, DHCP ma model klient-serwer. Jest to lepsza wersja przestarzałego rozruchu i jest integralnym składnikiem rozwiązania DDI, w tym DNS-DHCP-IPAM.
Ten artykuł rzuca światło na DHCP. Wpisanie wprowadzającego wyjaśnia, czym jest DHCP, a także jak działa DHCP w konfiguracjach Linux. Czytaj!
Dynamiczny przegląd protokołu konfiguracji hosta
Jako protokół zarządzania siecią DHCP eliminuje potrzebę ręcznego skonfigurowania urządzeń sieciowych. Automatycznie przypisuje parametry konfiguracyjne do komputerów i innych urządzeń sieciowych.
Zawiera dwa komponenty-instancja serwera i instancja klienta. Serwer jest często centralnie zainstalowanym centrum sieciowym, podczas gdy instancje klienta są poszczególnymi komputerami lub urządzeniami.
Ten protokół określa, w jaki sposób urządzenia komunikują się w sieci lokalnej i w sieci przez Internet. Na przykład serwer DHCP zarządza ustawieniami IP dla urządzeń w sieci lokalnej poprzez automatyczne i dynamiczne dostarczanie adresów IP lub innych parametrów konfiguracyjnych.
W szczególności parametry konfiguracyjne przypisane przez DHCP są ważne tylko dla ograniczonego czasu. Czas trwania nazywa się dzierżawą DHCP, podczas gdy okres ważności to czas dzierżawy DHCP. Klient nie będzie już używać adresu IP ani przypisanego parametru po wygaśnięciu dzierżawy. Implikacja jest taka, że muszą powstrzymać komunikację z siecią.
Jednak klienci mogą nadal żądać przedłużenia czynszu leasingu za pośrednictwem określonego cyklu odnowienia leasingu DHCP. Proces odnowienia zapewnia solidny i automatyczny alokacja adresu IP na urządzenia.
Jak działa DHCP i scenariusze użytkowania
DHCP jest protokołem klient-serwer i na pewno ma oba komponenty. Zatem za każdym razem, gdy urządzenie próbuje zainicjować połączenie z siecią, oprogramowanie klienta DHCP automatycznie wysyła transmisję zapytania żądania konkretnych informacji.
Serwer DHCP odbiera to żądanie. A ponieważ zarządza konglomeracją adresów IP i innymi informacjami dotyczącymi konfiguracji klienta, takich jak nazwy domeny, domyślne bramy, serwery czasowe i serwery nazw, recenzuje i odpowiada na zapytanie klienta.
Odpowiedź może być oparta na poprzedniej konfiguracji administracji, z góry określonego konkretnego adresu lub dowolnej prawidłowej informacji dla sieci. Klienci DHCP proszą lub zapytają o te informacje, gdy tylko się biegają i od czasu do czasu wygaśnie.
Idealnie możesz wdrożyć DHCP w małych sieciach mieszkaniowych i dużych sieciach wielopoziomowych, które zawierają kilka serwerów. Pojedynczy serwer może nadal oferować usługi dla dużych sieci z wieloma linkami, gdy pomaga agentom przekaźników DHCP w routerach.
Oto główne scenariusze użycia DHCP:
Przykład DHCP Linux
Idealnie, użytkownicy Linux mogą uruchomić serwer DHCP z poleceniem DHCPD. To narzędzie zachęca do serwera do odczytania /etc /dhcpd.Plik CONF, który zawiera wszystkie informacje na temat dostępnych adresów IP i innych informacji konfiguracyjnych.
Przykład pliku konfiguracyjnego wygląda jak następujące:
Wniosek
DHCP brzmi dość prosto. Jednak wdrożenie go jest raczej obejmujące. W tym artykule wprowadzono Cię do DHCP. W naszych kolejnych zapisach będziemy nieco bardziej szczegółowe, aby zapewnić Ci krok po kroku, jak skonfigurować klienta i serwer DHCP.