Korzystanie z polecenia PS w Linux
Pierwsze kroki z poleceniem PS w Linux:
Na początek, uruchommy polecenie Ps bez parametrów. W takim przypadku polecenie PS wyświetli tylko procesy wykonane przez użytkownika root.
$ ps
Zrozumienie Ps Wyjście polecenia:
Wyświetlane 4 kolumny zawierają następujące informacje:
- PID: Identyfikator procesu, pokazuje numer identyfikacji procesu.
- Tty: Identyfikuje terminal, z którego proces został wykonany.
- CZAS: Pokazuje czas procesora zajmowany przez program.
- CMD: Pokazuje polecenie używane do uruchomienia procesu.
Jeśli chcesz pokazać wszystkie procesy użytkowników, musisz dodać flagę -topór jak pokazano niżej:
$ ps -ax
Flaga -A Używany na zrzucie ekranu poniżej wskazuje PS do wyświetlania wszystkich procesów, z wyjątkiem zarówno liderów sesji, jak i procesów niezwiązanych z terminalami. Flaga -X pokazuje procesy bez kontrolowania terminalu i procesów z terminalem kontrolnym.
Notatka: Lider sesji to proces, którego PID i SID są takie same.
Większość użytkowników Linux wykonuje PS -axu. Flaga -u pokazuje skutecznego użytkownika procesu. Skutecznym użytkownikiem jest użytkownik, którego uprawnienia do dostępu do pliku są używane przez proces (ten temat jest wyjaśniony w samouczku SETUID, SETGID i Sticky Bit).
Jak widać na zrzucie ekranu poniżej, dodając -u Flag nowe kolumny pojawią się.
$ ps -axu
Kolumny wyświetlają następujące informacje:
UŻYTKOWNIK: pokazuje skutecznego użytkownika, którego uprawnienia są używane do uruchomienia procesu.
%PROCESOR: Ta kolumna wyświetla obliczanie czasu używanego przez proces podzielony według czasu, w którym proces jest wykonywany.
%MEM: Ta kolumna pokazuje RSS (rozmiar zestawu rezydenta) podzielony przez pamięć używaną. Ta kolumna nie jest zalecana przez użytkowników do sprawdzenia użycia pamięci, ponieważ używana ilość pamięci nie jest dokładna. Jeśli chcesz sprawdzić użycie pamięci według procesu, możesz odczytać, jak sprawdzić użycie pamięci na proces w Linux.
VSZ: Pokazuje pamięć wirtualną używaną przez proces.
RSS: Rozmiar zestawu rezydentów. Pokazuje pamięć zajmowaną przez proces pamięci RAM (nie w zamian).
POCZĄTEK: Ta kolumna pokazuje, kiedy rozpoczął się proces.
CZAS: Użycie procesora procesu lub wątku, zwiększane za każdym razem, gdy stwierdzono, że proces lub wątek lub wątek
KOMENDA: To jest to samo, co wcześniej wyjaśniona kolumna CMD.
STAT: Statystyki kolumn pokazują stany kodu dla procesu. Możliwe statystyki kodu wyjaśnione na stronie PS Man to:
- D nieprzerwany sen (zwykle IO)
- I Bezczynne wątek jądra
- R Uruchamianie lub wykonywanie (w kolejce do uruchomienia)
- S przerywający sen (czekając na zakończenie wydarzenia)
- T zatrzymane przez sygnał kontroli pracy
- T zatrzymany przez debuggera podczas śledzenia
- X martwy (nigdy nie należy go zobaczyć)
- Z niekwestionowany („zombie”), zakończony, ale nie zbierany przez jego rodzica
- < Wysoki priorytet (nie jest miły dla innych użytkowników)
- N niski priorytet (miło dla innych użytkowników)
- L ma strony zablokowane w pamięci (w czasie rzeczywistym i niestandardowe IO)
- S lider sesji
- L jest wielokrotnie (przy użyciu clone_thread, jak NPTL pThreads)
- + jest w grupie procesów na pierwszym planie.
Pokazanie określonych procesów użytkownika za pomocą PS:
Jeśli chcesz sprawdzić tylko procesy wykonywane przez określonego użytkownika (skutecznego użytkownika), możesz użyć -u flaga; wyjaśniono wcześniej bez dodatkowych flag, a następnie nazwa użytkownika, której procesy chcesz wymienić. To pokaże skutecznego użytkownika, którego uprawnienia są używane do uruchamiania procesu, ale nie użytkownika, który nazwał proces (prawdziwy użytkownik).
Notatka: Jeśli nie wiesz, jakie są skuteczni i prawdziwi użytkownicy, wyjaśnienie znajduje się na końcu tej sekcji.
Poniższy przykład pokazuje procesy dla użytkownika Linuxhint Jako skuteczny użytkownik.
$ ps -u Linuxhint
Jeśli zamiast sprawdzać skutecznych użytkowników, chcesz sprawdzić procesy wykonywane jako prawdziwi użytkownicy, po prostu skorzystaj z kapitału U Zamiast.
$ ps -u Linuxhint
Skuteczni użytkownicy a prawdziwi użytkownicy:
Prawdziwy identyfikator użytkownika reprezentuje użytkownika, który wykonuje proces. Na przykład użytkownik, który wywołuje program w terminalu. Skuteczny identyfikator użytkownika reprezentuje użytkownika, którego uprawnienia są używane do wykonywania programu. Ma to zastosowanie na przykład, gdy użytkownik uruchamia program z setuid. To samo dzieje się z grupami i możemy zidentyfikować skuteczne i rzeczywiste grupy. Jeśli nie rozumiesz tego tematu, możesz przeczytać setiid, setgid samouczek.
Pokazanie określonych procesów użytkownika za pomocą PS:
Jeśli chcesz pokazać prawdziwe procesy grupowe, kapitał -G a następnie grupa ją wyświetli.
$ ps -g root
Jeśli chcesz pokazać skuteczne grupy, dodaj -G flaga, a następnie skuteczna grupa.
$ ps -g root
Pokazanie hierarchii procesów:
Flaga -las pozwala wyświetlać procesy pokazujące hierarchię i powiązane procesy, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej.
$ ps -axu -forest
Pokaż procesy TTY:
Możesz także użyć polecenia PS, aby wyświetlić, jakie procesy zostały założone przez określony terminal lub do tego, jakie procesy terminalowe należą. Możesz go wdrożyć, dodając -T flaga, a następnie tty, który chcesz zidentyfikować, jak pokazano w poniższym przykładzie.
$ ps -t tty1
Pokazanie dodatkowych informacji na temat procesów:
Istnieją różne wersje PS: wersje UNIX, BSD i GNU. Ten samouczek jest zoptymalizowany pod kątem wersji UNIX. Możesz wyświetlić wersję BSD z dodatkowymi informacjami, dodając -l flaga, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej. Doda nowe kolumny z dodatkowymi informacjami.
$ ps -l
Jak widać, nowymi kolumnami są UID, PPID, PRI, NI i WCHAN.
UID: Pokazuje identyfikator użytkownika, który wykonał proces.
PPID: Pokazuje proces nadrzędny PID.
Pri: Pokazuje priorytet procesu (jądro)
Ni: Pokazuje priorytet procesu (miejsce użytkownika)
Wchan: Pokazuje nazwę funkcji jądra, w której procesy snu.
Na poleceniu PS jest o wiele więcej.
Wniosek:
Polecenie PS jest podstawowym poleceniem każdy użytkownik Linux musi wiedzieć, jak zastosować i rozumieć. Nauka korzystania i interpretacji wyników jest prawdziwym sposobem na włączenie dodatkowej wiedzy, takich jak skuteczni i prawdziwi użytkownicy i grupy.
Jak pokazano w tym samouczku, każdy poziom użytkownika Linux może łatwo dowiedzieć się, jak zaimplementować to polecenie ze wszystkimi dostępnymi flagami i opcjami.
Mam nadzieję, że ten samouczek był przydatny. Kontynuuj podążaj za Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i samouczków Linux.