„W typecasting kompilator zmienia danych sam w sobie. Operacje c można wykonywać tylko z podobnymi danych. Jeśli dane danych staną się różne, w takim przypadku nastąpi typCasting.
W języku C definiujemy zmienne lub stałe o określonych danych, jeśli po deklaracji naszych zmiennych piszemy wyrażenie lub wykonujemy jakąś operację, i możemy uzyskać z niego dane wyjściowe w innym typ. Aby utrzymać ten typ, potrzebujemy typu typu w tym celu. Załóżmy, że bierzemy dwie liczby całkowite i dzielimy je przez siebie nawzajem; Rezultat może być w podwójnym danych ze względu na wartość punktów. Aby rozwiązać problem, użyjemy koncepcji typu typu.
Istnieją dwa rodzaje typu typu są domyślne, a drugi jest jawny.
W niejawnym typowaniu, proces jest wykonywany przez kompilatora i nie utracono żadnych informacji. W wyraźnym typowaniu, my jako programista zrobimy casting ręcznie, a w ten sposób możemy stracić informacje."
Składnia
Składnia typu typu jest następująca:
Jeśli spojrzymy na składnię, zobaczymy, że TypeName jest zdefiniowana w nawiasie przed wyrażeniem lub operacją. Na przykład: jeśli uruchomimy wyrażenie na danych liczbowych, które dadzą nam wyjście w podwójnie, napiszemy podwójnie w nawiasach type_name, a potem napiszemy kod dla naszego wyrażenia. Jedną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że głównie podczas operacji arytmetycznych kompilator wykonuje samo rzucenie, co oznacza, że jest to niejawne typowe, ponieważ jest wykonywane przez kompilator automatycznie. Kompilator określa hierarchię arytmetycznych danych, a następnie wykonuje konwersję do danych, który znajduje się na górze hierarchii.
Przykład 1
Rzućmy okiem na następujący fragment kodu, aby zrozumieć, w jaki sposób możemy skorzystać z pomocy procesu typu, aby podzielić jedną liczbę całkowitą na drugą i uzyskać danych z pływakiem w punktach. W tym przykładzie, jeśli nie wykonamy odlewania w naszym programie, otrzymamy wyjście jako liczbę całkowitą, nawet jeśli ogłosimy zmienną Z jako podwójną, która służy do przechowywania wartości po operacji. Więc nie da nam dokładnej wartości, a wyjście nie będzie poprawne w liczbie całkowitych.
Teraz w poniższym kodzie zainicjowaliśmy dwie liczby całkowite, „x” i „y” i przypisaliśmy je wartościami „21” i „4”. Wzięliśmy również trzecią zmienną z danych podwójnych, aby przechowywać wartość wyjściową, która będzie w punktach. Podczas operacji napisaliśmy podwójne w nawiasach przed podziałem między X i Y. To jest typowe. Mówimy kompilatorowi, aby rzucił wartości podwójnie, a następnie podzielili je, abyśmy mogli uzyskać naszą wydajność w punktach. Następnie wydrukowaliśmy nasze wyjście, aby sprawdzić, czy było to poprawne, czy nie.
Istnieją dwa rodzaje typu typu jest domyślne, a drugi jest jawny. Typecasting w C jest omówiony w tym artykule.
#włączać
Int x = 21, y = 4;
Double Z;
Z = (podwójne) x/y;
printf („Wyjście po Typecasting to: %f \ n”, z);
Powrót 0:
Po opracowaniu naszego kodu otrzymamy następującą wartość jako nasz wyjście. Widzimy, że wartość jest w dziesiętnicy i daje nam dokładną wartość nawet po punkcie. Jeśli nie wykonaliśmy castingu na naszym wyrażeniu, otrzymamy wynik jako 5.000000 Ponieważ system podzieli liczby całkowite i nie otrzyma wyjścia po punktach. Ale z typowym, dostaliśmy 5.250000, która jest rzeczywistą wartością. Jedną rzeczą, którą zauważysz na temat kodu i wyjścia, jest to, że pierwszeństwo operatora typu_casting to więcej niż operator „//”. Oznacza to, że system najpierw wykona typecasting na liczbach całkowitych, przekonwertuje je na podwójne, a następnie wykona proces podziału.
Przykład 2
Omówiliśmy wcześniej, że istnieją dwa rodzaje typu typu. W poprzednim przykładzie wyraźnie obsadziliśmy. W tym przykładzie zrobimy niejawne typowe, co oznacza, że pozwolimy kompilatorowi zrobić odlew sam. Zdefiniowaliśmy 3 zmienne a, b i c. Daliśmy im dane dotyczące danych, pływaków i liczb całkowitych. Wartość w punktach dziesiętnych jest podawana do zmiennej zmiennoprzecinkowej, a prosta liczba jest przypisywana do stałej liczby całkowitej. Zmienna B, która jest liczbą całkowitą, zostanie automatycznie przekonwertowana na pływak i jest to większy zestaw danych w C porównującym. Zmienna A jest już na powierzchni pod względem swoich typów.
Istnieją dwa rodzaje typu typu jest domyślne, a drugi jest jawny. Typecasting w C jest omówiony w tym artykule.
#włączać
Float A = 25.23
int b = 5;
float c;
C = A/B;
printf („Wyjście po Typecasting to: %f \ n”, c);
Powrót 0:
Wartość wyjściowa wyniesie 25.23/5 = 5.046. W naszym kodzie widzimy, że nie przypisaliśmy żadnego operatora (type_casting) do naszego wyrażenia, ale mamy wartość w punktach nawet z danych danych całkowitych. Jest tak, ponieważ system sam przekonwertował danych. W końcu pasaty pływakowe ma wyższe preferencje niż liczba całkowita, a podczas operacji zmienna „A” była pływana. Więc kompilator otrzymał priorytet, a kompilator dał priorytet i automatycznie dał wynik w Float. Nazywa się to niejawnym typem.
Przykład 3
Nie możemy tylko przekonwertować INT na float lub podwójnie, ale możemy konwertować znaki na inne typy. Aby to zrobić, wzięliśmy trzy zmienne za pomocą danych INT i charakteru. Przypisaliśmy wartość „10” do naszej liczby całkowitej „X” i „Z” naszej postaci „A”. Podsumowaliśmy zmienne postaci i int. Logicznie nie jest to możliwe, ale przy pomocy typu, możemy to zrobić.
Istnieją dwa rodzaje typu typu jest domyślne, a drugi jest jawny. Typecasting w C jest omówiony w tym artykule.
#włączać
Int x = 10
char a = „z”;
int sum;
sum = (int) x + a;
printf („Wartość alfabetu Z to: %f \ n”, a);
printf („łączna suma to: %f \ n”, suma)
Powrót 0:
W ASCII wartość Z wynosi 90. Wydrukowaliśmy wartość Z, która wynosi 90. Po dodaniu 90, czyli wartości Z w int, z wartością 10, którą przypisaliśmy do naszej stałej X, otrzymamy w sumie 100. To jest przykład konwersji strun lub danych dotyczących postaci na liczbę lub danych liczbowych.
Wniosek
W tym tem. Omówiliśmy również różne typy typu typu z przykładami. Typecasting jest bardzo skutecznym podejściem do konwersji wyników różnych danych według naszych wymagań. Pomaga nam uzyskać dokładne dokładne informacje bez ryzyka utraty naszych informacji. Kolejną główną zaletą typu typu jest to, że nasz kod jest lekki i wydajny.