Zmienna tabeli SQL Server

Zmienna tabeli odnosi się do zmiennej lokalnej, która umożliwia tymczasowe przechowywanie danych, podobnie jak tabele tymczasowe. Zmienne tabeli nie różnią się bardzo od innych zmiennych lokalnych.

W tym przewodniku zrozumiesz, jak pracować ze zmiennymi tabel na serwerze SQL i spojrzysz na różne przykłady pracy ze zmiennymi tabeli.

Podstawy

Zmienne tabeli umożliwiają przechowywanie wierszy danych podobnych do tabel tymczasowych w SQL Server. Tworzysz zmienną tabeli, deklarując ją za pomocą instrukcji deklaracji zmiennej SQL Server. Oznacza to, że nazwa zmiennej zaczyna się od znaku @ podobnego do innych zmiennych lokalnych. W przeciwieństwie do innych zmiennych lokalnych, zmienna tabeli ma rodzaj tabeli.

Po ogłoszeniu zmiennej możesz zdefiniować kolumny, funkcje, procedury przechowywane i inne.

Podobnie jak inne zmienne lokalne, zmienne tabeli mają zakres ograniczony do końca partii. Na przykład, jeśli definiują zmienną tabeli wewnątrz funkcji, zmienna tabeli jest dostępna tylko w tej funkcji.

Deklarowanie zmiennych tabeli

Aby zadeklarować zmienną tabeli, postępuj zgodnie z składnią, jak pokazano poniżej:

Deklaruj tabelę @var_name (
kolumna_1,
kolumna_2,
…
kolumna_n
);

Jak wspomniano, przekazujemy nazwę zmiennej między SQL Server Deklaracja a słowami kluczowymi tabeli. Wewnątrz nawiasu możesz zdefiniować strukturę zmiennej tabeli. Obejmują one listy kolumn, typy danych, rozmiar, ograniczenia i inne.

SQL Server Table Zmienne przykłady

Poniższe przykłady ilustrują, jak pracować ze zmiennymi tabeli SQL Server.

Przykład 1: Zadeklaruj zmienną tabeli

Poniższe zapytanie SQL deklaruje prostą zmienną tabeli z czterema kolumnami.

Deklaruj tabelę @simple_table_var (
Id int int tożsamość kluczowa (1,1) nie zerowa,
Nazwa użytkownika Varchar (50) nie null,
e -mail varchar (255) unikalny,
pieniądze z subskrypcji
);

Przykład 2: Wstaw dane do zmiennej tabeli

Po ogłoszeniu zmiennej tabeli możemy wstawić rekordy za pomocą instrukcji Insert.

Wstaw do @Simple_Table_Var
Wartości („user1”, „[email protected] ', 9.99),
(„user2”, „[email protected] ', 15.99),
(„user3”, „[email protected] ', 2.99),
(„user4”, „[email protected] ', 29.99),
(„User5”, „Pięć@użytkownik.com ', 0);

Przykład 3: Dane dotyczące zapytania ze zmiennych tabeli

Zmienna tabeli zachowuje się jak tymczasowa tabela na SQL Server. Dlatego możemy zapytać rekordy przechowywane za pomocą instrukcji Select.

Wybierz * z @Simple_Table_Var;

Powyższe zapytanie powinno zwrócić dane przechowywane w zmiennej tabeli.

Należy pamiętać, że zmienne tabeli są dostępne tylko w określonej partii. Dlatego musisz wykonać całe zapytanie z instrukcji DEKLARE do instrukcji Select jako:

Deklaruj tabelę @simple_table_var (
Id int int tożsamość kluczowa (1,1) nie zerowa,
Nazwa użytkownika Varchar (50) nie null,
e -mail varchar (255) unikalny,
pieniądze z subskrypcji
);
Wstaw do @Simple_Table_Var
Wartości („user1”, „[email protected] ', 9.99),
(„user2”, „[email protected] ', 15.99),
(„user3”, „[email protected] ', 2.99),
(„user4”, „[email protected] ', 29.99),
(„User5”, „Pięć@użytkownik.com ', 0);
Wybierz * z @Simple_Table_Var;

W przeciwnym razie SQL Server zwróci błąd jako:

Zmienne tabeli: Kluczowe punkty

Istnieją różne cechy i cechy zmiennych stołowych, które powinieneś znać. Obejmują one:

1. Nie można po zdefiniowaniu struktury zmiennej tabeli.
2. Zmienne tabeli nie dostarczają statystyk.
3. W przypadku połączeń przy użyciu zmiennej tabeli musisz alizować tabelę.
4. Zmienne tabeli wymagają mniej zasobów w porównaniu z tabelami tymczasowymi.
5. SQL Server przechowuje zmienne tabeli w tempdb.

Wniosek

W tym przewodniku omówiliśmy podstawy pracy ze zmiennymi tabeli. Zbadaliśmy, jak zadeklarować zmienną tabeli, wstawić i zapytane dane dotyczące przechowywanych w nich danych.

Dziękuje za przeczytanie!