Miękki link vs twardy link

Linki symboliczne (zwane również linkami miękkimi) i twarde linki są zasobem do dostępu do plików lub katalogów z dowolnej lokalizacji. W tym artykule opisano różnice między linkami symbolicznymi a twardymi linkami.

Twarde linki

Twarde linki nie są plikiem zawierającym ścieżkę do oryginalnego pliku, ale kopie lustrzane oryginalnego pliku, na które wskazują. Plik, a jego trudne linki nie są powiązane z nazwą lub ścieżką, ale według inodu, który przechowuje informacje w pliku, podobnie jak jego lokalizacja, data utworzenia, uprawnienia i inne atrybuty. Każdy numer INODE jest wyjątkowy w systemie plików zapobiegających pracy między różnymi partycjami lub systemami. Nie można użyć twardych linków do łączenia katalogów.

W przeciwieństwie do miękkich linków, twarde linki zawierają informacje, z którymi łączą się, więc jeśli oryginalny plik zostanie usunięty, nadal możesz uzyskać dostęp do danych.

We wszystkich systemach Linux zarówno twarde, jak i symboliczne są tworzone za pomocą polecenia ”Ln". Aby rozpocząć, najpierw utwórz plik o nazwie Linuxhintfile i katalogu o nazwie LinuxhintDirectory Jak pokazano na poniższym obrazku:

Touch LinuxhintFile
rmkdir LinuxhintDirectory
LS
root@linuxhint:/home/linuxhint#

Aby utworzyć twardy link o nazwie Link2lHFile do pliku LinuxhintFile Uruchom w terminalu:

LN LinuxhintFile Link2lHFile

Po sprawdzeniu z LS Widzimy twardy link, który właśnie utworzyliśmy, jeśli wpiszesz LS -i, zobaczysz pliki „INODES, możesz potwierdzić, że właśnie utworzony link ma ten sam numer INODE niż oryginalny plik, wpisz:

ls -i

Jak powiedzieliśmy powyżej, nie możemy używać twardych linków do katalogów ani linków do innych woluminów lub systemów plików, będziemy link LinuxhintDirectory z miękkim linkiem.

Uruchamiając trudne linki w katalogu roboczym:

Znajdź -Type F -linki +1

Możesz także znaleźć pliki według INODES, do tego uruchomienia:

znajdować . -inum

Jak widzisz, znalazł zarówno oryginalny plik, jak i twardy łączy udostępniający ten sam numer INODE.

Miękkie linki

W przeciwieństwie do twardych linków, miękkie linki nie są kopiami oryginalnego pliku, zawierają ścieżkę do oryginalnego pliku, z tego powodu, jeśli oryginalny plik zostanie usunięty miękki link lub łącze symboliczne wskazują na brak pliku, stając się zepsutym linkiem, lub osierocony link, co oznacza, że ​​jeśli utracisz plik źródłowy, jeśli go usuniesz lub przeniesiesz, łącze symboliczne utracą dostęp do informacji, podczas gdy za pomocą twardego linku pozostaje informacje pomimo usunięcia pliku źródłowego, ponieważ jest to pełne i dokładne Kopia tego pliku.

Również w przeciwieństwie do twardych linków symbolicznych nie udostępniają tego samego inodu z oryginalnym plikiem, dlatego symboliczny link może przekraczać objętości i systemy plików, podczas gdy twarde linki nie mogą. Symboliczne łącza można użyć do łączenia katalogów, podczas gdy z twardymi linkami, które nie są możliwe.

Z programem tworzone są również symboliczne linki Ln, Ale aby link był symboliczny/miękki, musimy określić parametr -S, Aby utworzyć symboliczny link do katalogu LinuxhintDirectory o nazwie LHDLINK RUN:

ln -s LinuxhintDirectory lhdlink

A następnie uruchomls -i„Aby to sprawdzić, zostało poprawnie utworzone:

Jak widzimy w tym przypadku, utworzono link symboliczny, ale ma inny numer INODE niż oryginalny plik.

Możemy wymienić symboliczne linki w katalogu za pomocą polecenia „ls -l"

Na powyższym obrazku możemy zobaczyć w uprawnieniach pierwszego pliku prefiks ”L”W przypadku linków symbolicznych koniec wiersza pokazuje również, w jakim pliku Symboliczne punkty łącza.

Mam nadzieję, że ten artykuł przydatny do zrozumienia różnic między twardymi linkami a symbolicznymi linkami i sposobem ich tworzenia. Kontynuuj śledź Linuxhint, aby uzyskać więcej wskazówek i aktualizacji w Linux.