Prosty samouczek C ++ Hello World
C ++ jest używany w różnych domenach, takich jak wbudowane oprogramowanie, systemy operacyjne w czasie rzeczywistym, rozwój gier i finanse, a ponieważ obsługuje zarówno style programowania proceduralnego, jak i obiektowego, jest ono silne, jak i wszechstronne.
W tym artykule omówimy podstawową strukturę programu C ++ i pokazamy, jak napisać prosty program „Hello World”.
Struktura programu C ++
Zanim napiszmy program „Hello World” w C ++, najpierw omówmy podstawowe elementy programu C ++. Oto przykład szkieletu programu C ++:
Ponieważ każdy program C ++ przylega do tej podstawowej struktury, teraz dogłębnie wyjaśnimy podstawowe elementy tej struktury.
Pierwszy wiersz to „#include”. Tutaj „iostream” oznacza strumień wejściowy/wyjściowy, w którym strumień jest serią znaków lub bajtów. Ta linia instruuje preprocesor, aby uwzględnić zawartość biblioteki w programie.
W języku programowania C ++ dostępnych jest kilka bibliotek. Biblioteki zawierają wbudowane obiekty i funkcje, których programiści mogą używać do pisania programów, i są dostarczane przez kompilator C ++. Kiedy instalujemy kompilator C ++, otrzymujemy wszystkie powiązane biblioteki.
„Iostream” zawiera następujące obiekty:
- CIN: standardowy strumień wejściowy
- Cout: standardowy strumień wyjściowy
- CERR: Standardowy strumień wyjściowy dla błędów
- Clog: strumień wyjściowy do rejestrowania
Każdy program C ++ ma funkcję „Main ()”. W tym przykładzie wartością zwróconą przez główną funkcję jest liczbą całkowitą. Dlatego po uruchomieniu funkcji „main ()” wartość 0 zostanie zwrócona.
Otwarcie kręconego klamra wskazuje na początek korpusu głównej funkcji. Zamykający kręcone orteza wskazuje koniec ciała funkcji „main ()”. Reszta kodu zostanie umieszczona w klastrowych aparatach ortodontycznych
Hello World (Helloworld.CPP)
Teraz napiszmy prosty program „Hello World” i wykonajmy go. Użyjemy standardowych zasobów strumieniowych biblioteki C ++, aby napisać ciąg „Hello World” do standardowego wyjścia.
#włączać
int main ()
STD :: Count << ”Hello World” << std::endl;
powrót 0;
Aby skompilować program C ++, musisz użyć polecenia G ++ -O .
W poprzedniej sekcji omówiliśmy plik nagłówka „iostream”; „CIN” i „Cout” są powszechnie używanymi obiektami: „CIN” służy głównie do uzyskania wejścia z klawiatury i przechowywania danych jako zmiennej, podczas gdy „cout” służy do drukowania danych na ekranie.
Możemy użyć „Cout” do wyświetlania „Hello World” na ekranie. Nie możemy jednak bezpośrednio używać obiektu „cout”, ponieważ należy on do przestrzeni nazw „STD”. Dlatego używamy operatora rozdzielczości zakresu (i.mi., : :). Ponadto, aby wydrukować nową linię, użyliśmy „STD :: ENDL”.
Jeśli nie korzystasz z operatora rozdzielczości zakresu, otrzymasz następujący błąd:
#włączać
int main ()
liczyć << ”Hello World” << endl;
powrót 0;
Aby naprawić powyższy błąd, możesz poprawnie dodać operator rozdzielczości zakresu, albo możesz wymienić przestrzeń nazw na początku programu. Jeśli chcesz użyć „Cout” bez korzystania z operatora rozdzielczości zakresu, możesz napisać następujący kod:
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
liczyć << ”Hello World” << endl;
powrót 0;
W powyższym programie wspomnialiśmy o przestrzeni nazw „STD” w drugim wierszu (i.mi., „Używanie przestrzeni nazw Std;”). Dlatego nie musimy używać operatora rozdzielczości zakresu za każdym razem, gdy używamy obiektu z przestrzeni nazw „STD” i możemy po prostu użyć „cout” do wydrukowania czegoś do standardowego wyjścia zamiast pisania „std :: Cout”. Podobnie nie musimy używać operatora rozdzielczości zakresu do „ENDL”.
Teraz skompilujemy ten program i zobaczymy wyjście:
Jak widać, otrzymujemy to samo wyjście.
Wniosek
C ++ jest elastycznym, ogólnym językiem programowania, który jest szeroko stosowany w różnych domenach. Jest to rozszerzenie języka programowania C i dziedziczy składnię programowania C. W tym artykule pokazaliśmy, jak napisać prosty program „Hello World” w języku programowania C ++ i wyjaśniliśmy różne elementy programu.