Lokalizacja legendy morskiej

Searorn to moduł Python, który wykorzystuje struktury danych pandy do tworzenia wizualizacji statystycznych na Matplotlib. Legenda Seaorn to okno dialogowe, które pojawia się na wykresie i zawiera opis różnych cech, a także powiązane kolory. Rozmiar czcionki, lokalizacja, kolor BG i inne aspekty legendy morskiej można łatwo zmienić. W tym samouczku Pythona odkryjemy, jak zmienić lokalizację legendy na spisku morskim.

Musimy zdjąć domyślną legendę. Ustaw parametr legendy w funkcji wykresu na fałszywe, aby to osiągnąć. Aby użyć matplotlib.Pyplot.metoda legendy () z pakietu Matplotlib, jawnie dodajemy legendę.

Składnia lokalizacji legendy w Seborn

Plt.Komenda Legend () może być użyta do dostosowania pozycji legendy na wykresie morskim. Na przykład, aby wstawić legendę w lewym górnym rogu wykresu, użyj następującej składni:

Składnia: plt.legenda (loc = „Upper Right”)

Domyślna lokalizacja legendy w Seaporn jest „najlepsza”, co oznacza, że ​​Matplotlib wybierze lokalizację legendy, która zapobiega pokryciu punktów danych. Z drugiej strony istnieje również druga opcja, parametr BBOX_TO_ANCHOR (), którego można również użyć do przesunięcia legendy poza wykres. Na przykład, aby umieścić legendę poza wykresem, użyj następującej składni:

plt.legenda (Bbox_to_anchor = (1.15, 1), loc = „Upper Right”, FordeaSespad = 0)

Poniższe przykłady pokazują, jak zastosować każdą z tych strategii w praktyce:

Przykład 1

Parametr LOC tej funkcji służy do zmiany pozycji legendy. Możemy przekazać lokalizację jako parametr, a następnie możemy wskazać potrzebną lokalizację legendy. Legendę można umieścić w prawym górnym obszarze wykresu linii morskiej za pomocą następującego kodu.

Z zestawem pseudonimu zintegrowaliśmy biblioteki pandy, matplotlib i morskie w poniższym przykładzie. Te biblioteki Python są wymagane do wdrożenia działki. Następnie utworzyliśmy zmienną „DF” w środku, w której ramka danych jest ustawiana z pseudonimem PD z pandy. Rama danych ma dwa pola: jedna dla liczb równych, a druga dla liczb nieparzystego. Wstawiliśmy liczby losowe w tych polach.

Następnie uwzględniliśmy funkcję wykresu linii morskiej, w której ustawiane są dane jako „df” i legenda jako „fałszywa”. Po tym mamy PLT.Funkcja legendy, w której etykieta jest przekazywana jako argument, który ustawia etykiety dla legendy. Parametr LOC jest również przekazywany, który jest ustawiony na lewą górną pozycję.

Legenda z górną lewą pozycją jest wizualizowana wewnątrz wykresu linii Seaorn.

Przykład 2

Opcja „Bbox to zakotwiczenie” pozwala nam zapewnić parę (x, y) z pożądanym przesunięciem do poruszania Seaborn Legends. Używamy matplotlib.Pyplot.Legend () funkcja z pakietu MATPlotlib i przekazuj go do parametru „Bbox do Anchor”.

W pierwszym etapie tego przypadku dodaliśmy dwie biblioteki do wykresu wykresów z Pythonem. W następnym etapie ustawiliśmy styl Działki Seaorn, przekazując „Whitegrid” do funkcji set_style. Następnie wstawiliśmy zestaw zestawu danych morskich „Pingwiny” do funkcji Load_Dataset, która jest nazywana zmienną „pingwiny”. Tam wzięliśmy wykres Seorborn Strip, w którym parametr X jest ustawiony za pomocą kolumny „Flipper_length_mm” pingwina i gdzie parametr Y ma kolumnę „Body_mass_g”.

Odcień jest ustawiony z kolumną „gatunku” i drgania do prawdziwego. Następnie zadzwoniliśmy do PLT.Funkcja legendy do wstawienia legendy do wygenerowanego wykresu. Tutaj, w ramach tej funkcji, przekazaliśmy bbox_to_anchor z wartością zmieniającą lokalizację legendy.

Po uruchomieniu poprzedniego kodu wyświetla następujący wykres z określoną lokalizacją legendy:

Przykład 3

Jako wartość tej opcji możemy użyć dowolnej liczby, która odpowiada różnym witrynom. Na przykład 1 definiuje prawą górną lokalizację, 2 definiuje lewą górną pozycję i tak dalej. Argument LOC ma domyślną wartość 0, wskazując, że szuka miejsca na wykresie z najmniejszą ilością nakładania się. Możemy również użyć parametru LOC z opcją Bbox_to_anchor. Opcja BBOX do zakotwiczenia ustawia pozycję legendy na temat lokalizacji parametru LOC.

Tutaj stworzyliśmy dane do konstruowania wykresu wewnątrz „DF”, który zawiera dane, które służą jako wielokrotności 2 i 3. Następnie, poprzez wykres linii Seaorn, ustawiamy parametr legendy na fałszywe. Po tym PLT.Używana jest funkcja legendy, która ma zarówno LOC, jak i BBOX na parametry zakotwiczenia. LOC jest ustawiony z wartością 4, a Bbox na zakotwiczenie jest ustawione jako (1,1).

Poniższa liczba ma legendę poza wykresem w prawej górnej pozycji:

Aby ustawić lokalizację legendy na wykresie z Bbox na parametr zakotwiczenia, zaimplementowany jest następujący kod. Najpierw utworzyliśmy ramkę danych, która zawiera dwie listy z liczbami losowymi o nazwach „List1” i „List2” i przechowywana w zmiennej „DF”. Następnie wykres liniowy Seaorn bierze w sobie zmienną DF do generowania wykresu. Teraz PLT.Legenda jest wykorzystywana do zmiany lokalizacji legendy. Minęliśmy parametr LOC o wartości 2, który umieszcza legendę w prawym górnym rogu wykresu i Bbox_Box_anchor z wartością (1,1).

Wizualizacja wykresu ma legendę w prawej górnej pozycji i jest umieszczona wewnątrz działki.

Wniosek

Znaleźliśmy autentyczne rozwiązanie, aby ustawić lokalizację działki z Seaorn. Omówiliśmy lokalizację legendy z dwiema składniami: pierwsza z parametrem LOC i drugi z parametrem BBOX do zakotwiczenia. W niektórych przypadkach wykorzystaliśmy również te parametry. Teraz możesz dostosować i ustawić lokalizację legendy morskiej.