Interpolacja łańcucha Scala

Interpolacja łańcucha w języku programowania Scala odnosi się do procesu zastępowania niektórych zmiennych lub wyrażeń w ciągu innej odpowiedniej wartości zgodnie z kontekstem. Proces ten jest szeroko stosowany w celu radzenia sobie z ciągami w języku programowania Scala.

Dlatego w tym artykule omówimy wszystkie różne interpolatory łańcuchowe języka programowania Scala, a następnie ich zastosowanie w Ubuntu 20.04.

Jakie są różne interpolatory stringów?

W języku programowania Scala używane są trzy różne interpolatory stringów. Szczegóły tych trzech interpolatorów ciągów z celami, do których są używane, wyjaśniono poniżej:

• Interpolator łańcucha „s” - Ten interpolator ciągów traktuje podany ciąg w Scala jako przetworzony ciąg. Jest to najczęściej używany interpolator string.
• Interpolator ciągów „f” - Ten interpolator sznurka języka programowania Scala traktuje ciągi jako sformatowany ciąg. Ten interpolator łańcucha jest szczególnie pomocny w przetwarzaniu ciągów zawierających liczby.
• „Surowy” interpolator string - Ten interpolator ciągu jest używany do drukowania sekwencji ucieczki używanych w ciągu, takich jak „\ n”. Oznacza to, że jeśli używasz surowego interpolatora stringu z ciągiem, który zawiera tę sekwencję ucieczki, wówczas sekwencja ucieczki „\ n” zostanie wydrukowana tak, jak jest zamiast drukowania nowej linii.

Używając różnych interpolatorów stringów w Scala w Ubuntu 20.04

Aby nauczyć się wykorzystania różnych interpolatorów strun w języku programowania Scala w Ubuntu 20.04, będziesz musiał spojrzeć na następujące trzy przykłady:

Przykład nr 1: Za pomocą interpolatora ciągów „S” w Scala

W tym przykładzie będziemy używać interpolatora ciągów „S” w bardzo podstawowym skrypcie Scala. Dokładny skrypt jest następujący:

W tym przykładzie utworzyliśmy klasę o nazwie „Stinter”, która reprezentuje klasę interpolacji ciągu. Następnie w tej klasie mamy funkcję „main ()”, w której zadeklarowaliśmy wartość o nazwie „Diana”. Następnie chcieliśmy wydrukować wiadomość z życzeniami dla tej nazwy.

Po pierwsze, powiadomiliśmy użytkownika o funkcjonalności naszego programu za pośrednictwem wiadomości. Następnie użyliśmy interpolatora ciągów „S” w naszej funkcji „println”, a następnie komunikat z życzeniami i notacji „Nazwa $”. To automatycznie potraktuje naszą nazwę jako ciąg i wydrukuje komunikat z życzeniami, a następnie ta nazwa na terminalu.

Aby skompilować ten program Scala, użyliśmy polecenia podanego poniżej:

$ Scac Stinter.Scala

Następnie, do uruchomienia tego programu Scala, użyliśmy następującego polecenia:

$ Scala Stinter

Wyjście tego programu Scala pokazano na poniższym obrazku. Potwierdza, że ​​interpolator ciągów „S” poprawnie przetworzył nasz ciąg „Nazwa”.

Przykład nr 2: Za pomocą interpolatora ciągów „F” w Scala

W tym programie Scala nauczymy się używać interpolatora ciągów „F” w Scala, który służy do prawidłowego przetwarzania ciągów formatowych. Aby jednak zrozumieć ich proces w prawdziwym znaczeniu, musisz zobaczyć następujący skrypt Scala:

W tym skrypcie Scala zdefiniowaliśmy wartość o nazwie „waga” i przypisaliśmy dowolną wagę, i.mi., 35.5 W tym przypadku. Wiemy, że ponieważ ta waga jest w liczbach zmiennoprzecinkowych i aby ją poprawnie przetworzyć, musimy użyć „%.Notacja 2f ”. Jednak wydrukujemy tę wagę bez interpolatora strun „F”. Następnie wydrukujemy go za pomocą interpolatora ciągów „F”, aby porównać dwa wyjścia. Dlatego użyliśmy dwóch różnych instrukcji „println”.

Kiedy skompilowaliśmy i wykonaliśmy ten program Scala, dane wyjściowe pokazane na poniższym obrazie jest wyświetlane na terminalu. Pierwsza linia w wyjściu pokazuje wagę wydrukowaną bez użycia interpolatora strun „F”. Podczas gdy druga linia pokazuje wagę wydrukowaną za pomocą interpolatora strun „F”. Z tego powodu nie mogliśmy otrzymać poprawnego wyjścia, wykonując pierwszą instrukcję „println”. Jednak po raz drugi udało nam się poprawnie wydrukować wagę.

Przykład nr 3: Za pomocą „surowego” interpolatora strun w Scala

Wreszcie w tym przykładzie nauczymy się używać „surowego” interpolatora stringów w języku programowania Scala. W tym celu możesz spojrzeć na następujący kod Scala:

W tym kodzie Scala zdefiniowaliśmy wartość o nazwie „Message1” i przypisaliśmy ciąg zawierający dwa słowa oddzielone sekwencją ucieczki „\ n”. Ta sekwencja ucieczki służy do wprowadzenia nowej linii. Następnie zdefiniowaliśmy kolejną wartość o nazwie „Message2”. Ponownie przypisaliśmy ten sam ciąg z tą samą sekwencją ucieczki. Uwaga, użyliśmy „surowego” interpolatora stringu przed tym ciągiem. Zdefiniowaliśmy te dwa ciągi, abyśmy mogli narysować porównanie ciągu wydrukowanego z surowym interpolatorem łańcuchowym a ciągiem bez interpolatora ciągów surowego. Następnie po prostu użyliśmy dwóch instrukcji „println” do drukowania tych ciągów na terminalu.

Poniższy obraz wyświetla dane wyjściowe naszego skryptu Scala. Możesz to zobaczyć po raz pierwszy, kiedy nie użyliśmy „surowego” interpolatora ciągów z naszym przesłaniem, sekwencja ucieczki „\ n” poprawnie wprowadziła nową linię do wyjścia. Jednak kiedy użyliśmy „surowego” interpolatora ciągów z naszym komunikatem, sekwencja ucieczki „\ n” została wydrukowana, tak jak na wyjściu bez wprowadzania nowej linii w wyjściu.

Wniosek

Ten artykuł został całkowicie oparty na dyskusji na temat interpolacji ciągów w języku programowania Scala w Ubuntu 20.04. Omówiliśmy wszystkie trzy różne interpolatory strun używane w języku programowania Scala i cele, do których są używane. Następnie wyjaśniliśmy trzy różne przykłady, z których każdy użyliśmy jednego z tych interpolatorów łańcucha języka programowania Scala. Po zrozumieniu tych przykładów możesz użyć wszystkich trzech interpolatorów ciągów w języku programowania Scala. Mamy nadzieję, że ten artykuł jest pomocny. Sprawdź inne artykuły z Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i informacji.