RPCINFO i polecenie RPCBind Linux

„Pracując z systemami rozproszonymi, możesz spotkać się z połączeniami RPC. Połączenie RPC - jak nazwa określa - zdalne połączenia proceduralne to procedura wywołania procedur obecnych w systemie zdalnym. Jest powszechnie znany jako wywołanie podprogramu lub wywołanie funkcji. W tym artykule zbadamy dwa polecenia wywołania RPC, RPCINFO i RPCBind w systemie operacyjnym Linux."

Ten artykuł będzie obracał się wokół tych dwóch poleceń, zapewniając jednocześnie proste przykłady, które pomogą zrozumieć funkcje funkcji RPCINFO i RPCBIND.

Co to jest RPC i jak to działa?

RPC (zdalne połączenie proceduralne) to protokół komunikacji oprogramowania używany do wywołania programu znajdującego się w innej sieci. Komputer jest dostępny w sieci, aby żądać usługi bez zrozumienia szczegółów sieci. RPC wywołuje proces w systemie zdalnym i żąda wymaganej usługi na podstawie modelu klienta-serwera. System, który składa żądanie RPC, jest klient, a system świadczący lub spełnia usługę jest serwer w sieci.

Połączenie RPC jest operacją synchroniczną, co oznacza, że ​​system klienta musi zostać zawieszony, dopóki system serwera nie spełni żądania. Wykorzystuje interfejs API (interfejs programowania aplikacji) określony przez IDL (język definicji interfejsu) do wykonywania zdalnych procedur. IDL zapewnia pomost między klientem a komputerem serwerowym, który może korzystać z różnych systemów operacyjnych i języków programowania.

Co to są polecenia RPCINFO i RPCBIND w Linux?

W poniższych sekcjach szczegółowo omówią polecenia RPCINFO i RPCBIND.

polecenie rpcinfo w Linux

RPCINFO to polecenie dostarczone w systemie operacyjnym Linux w celu uzyskania informacji o RPC. Wykonuje bezpośredni wywołanie serwera RPC i zwraca wszystko, co znajdzie. Zwykle zgłasza status serwera RPC, niezależnie od tego, czy jest w stanie gotowym, czekającym czy nieaktywnym. Polecenie rpCinfo zwraca konkretne informacje, o które prosisz, ponieważ zapewnia kilka opcji do wyboru. Na przykład, jeśli chcesz wywołać określoną wersję, określisz wersję docelową, a RPCINFO wywoła tę wersję określonego programu. Z drugiej strony, jeśli nie określisz wersji, funkcja RPCINFO znajdzie wszystkie zarejestrowane wersje programu.

Składnia polecenia rpcinfo

Składnia polecenia RPCINFO pokazano poniżej:

Opcje polecenia rpcinfo to -a, -b, -d, -l, -m, -n portnum, -p itp. Adres IP hosta i port są dostarczane za pośrednictwem opcji -a. Opcja -B służy do dokonania transmisji RPC do procedury 0 i zwrócenia wszystkich hostów, które odpowiadają. Opcja -D służy do usunięcia rejestracji usługi RPC określonej przez Versum i Prognum. Opcja -l służy do wyświetlania wpisów Versum i Prognum w stosunku do określonego hosta.

Opcja -m drukuje tabelę operacji PortMap. Opcja -n wykorzystuje portnum jako numer portu. Opcja -p sonduje usługę PortMap na hoście. Wszystkie opcje polecenia rpcinfo można przedstawić za pomocą polecenia -Help. Do wyświetlania listy dostępnych dla polecenia RPCINFO zostanie użyte następujące polecenie:

To da ci pełną listę opcji z jej opisem. Zobacz listę poniżej:

Ale zanim wykonasz dowolne polecenie RPC, musisz upewnić się, że zostało ono wstępnie zainstalowane w twoim systemie. Jeśli twój system nie ma go wstępnie zainstalowany, możesz to zrobić za pomocą polecenia „Sudo Apt Instal”. Użyj następującego polecenia i zainstaluj zestaw narzędzi RPC w swoim systemie:

To zainstaluje RPCINFO, RPCBind, a także wszystkie inne polecenia RPC w twoim systemie. Zobacz wynik poniżej:

Teraz Twój system jest gotowy do uruchomienia polecenia RPCINFO. Zobaczmy, co zwróci nam polecenie rpcinfo:

Jeśli nie użyjesz żadnej opcji ani nie podasz niczego za pomocą polecenia RPCINFO, po prostu zwróci wszystkie usługi RPC lokalnego hosta. Potwierdźmy to z wynikiem podanym poniżej:

Wyświetlajmy wszystkie usługi RPC zarejestrowane w protokole RPCBind na komputerze lokalnym. Oto jak możesz to zrobić:

Opcja -p da następujący wynik:

Polecenie rpcbind w Linux

RPCBind jest poleceniem dostarczonym w systemie operacyjnym Linux w celu powiązania programu RPC z uniwersalnymi adresami. Jest to narzędzie RPC, które służy do konwersji numeru programu RPC na określone adresy uniwersalne. Narzędzie RPCBind powinno działać na hoście, aby mogło tworzyć wywołania RPC z maszynami serwerowymi. Usługa RPC zapewnia narzędzie RPCBind z dwiema informacjami po uruchomieniu: numer programu, który jest gotowy do podania, i adres, w którym słucha. Gdy klient musi wykonać połączenie RPC, kontaktuje się z RPCBind, aby uzyskać adres, gdzie należy wykonać połączenie RPC. Należy pamiętać, że narzędzie RPCBind powinno znajdować się w stanie aktywnym, zanim spróbujesz użyć jakiejkolwiek innej usługi RPC.

Składnia polecenia rpcbind

Składnia polecenia RPCBind w systemie operacyjnym Linux jest następująca:

Dostępne opcje polecenia rpcbind to -a, -d, -f, -h, -i itp. Opcja -a jest używana do dokonywania usługi przerwania błędów podczas debugowania. Po uruchomieniu polecenia RPCBIND z opcją -a system zostanie przerwany na wypadek wystąpienia jakiegokolwiek błędu. Opcja -d polecenia RPCBind umożliwia uruchomienie narzędzia w trybie debugowania. Opcja -f sprawi, że proces będzie działał w tle, a nie widelca. Opcja -h służy do definiowania adresów IP do powiązania. Aby korzystać z dowolnej opcji z RPCBind, musisz upewnić się, że usługa RPCBind jest aktywna. Możesz to zrobić, sprawdzając status narzędzia RPCBind za pomocą następującego polecenia:

To powie ci status narzędzia RPCBind, abyś mógł go ponownie uruchomić, jeśli nie jest aktywny. A jeśli jest w stanie aktywnym, otrzymasz następujący wynik:

Wniosek

W tym artykule zawierano instrukcję funkcji RPCBind i RPCinfo narzędzia RPC. RPC to protokół komunikacji oprogramowania i zapewnia RPCBind, RPCINFO i różne inne narzędzia. Narzędzie RPCINFO służy do uzyskania pełnych informacji RPC z serwera RPC. Narzędzie RPCBind służy do mapowania numeru programu RPC na adresach uniwersalnych. W tym artykule krótko wyjaśnia obie narzędzia i wykorzystuje je jako przykłady, aby zrozumieć ich funkcje.