Metoda znajdź sznurek Python

"Funkcja Find () to wbudowana funkcja łańcucha Python. Nie musisz podawać kilku linii kodu, tak jak w funkcji zdefiniowanej przez użytkownika. Celem funkcji FINK () jest pobranie lokalizacji określonego podłoża z ciągu wejściowego. W Pythonie ta funkcja ma jedną obowiązkową opcję. Teraz zobaczymy podstawową składnię funkcji Python Find ()."

Składnia

Parametry

• Substring: określona część ciągu, którą ma zostać przeszukany.
• start (opcjonalnie): Jest to opcjonalny parametr, który zapewnia indeks nowo utworzonego ciągu, tworząc zakres, z którego należy sprawdzić określone słowo.
• koniec (opcjonalnie): Podobnie jak parametr startowy, tworzy zakres i definiuje indeks końcowy, przy którym kończy się zakres nowego ciągu.

Powrót: Ta funkcja zwraca pierwszy wskaźnik wystąpienia słowa, które pojawia się w ciągu wielokrotnie. A jeśli podłoże nie zostanie znalezione, „-1” jest zwracane.

Ta funkcja jest podobna do funkcji index (), ale jedyną różnicą jest to, że zamiast zwracać „-1”, funkcja index () rzuca wyjątek.

Praca nad funkcją Find () w Python

Do utworzenia funkcji Find () w ciągu strumienia używana jest mały program. W tym celu ciąg jest inicjowany do zmiennej „Word”. Aby zastosować funkcję Znajdź do ciągu, najpierw musimy wybrać pojedyncze słowo (podaj: część łańcucha) z zainicjowanego ciągu, którego lokalizacja ma zostać pobrana. Następnie określone słowo jest używane jako parametr funkcji FINK (). A następnie funkcja przyniesie lokalizację tego słowa.

Drukuj (Word.Znajdź („AM”))

Wykonaj linię, a widać, że słowo „AM” jest obecne w 6. pozycji w całym ciągu. Jedną rzeczą, którą należy tutaj zauważyć, jest to, że jeśli nie zapewnimy indeksów startu i końcowego w parametrze, wówczas system przyjmuje 0 jako początek i 1 jako indeks końcowy.

Przykład 1: Znajdź () Funkcja bez użycia parametrów początkowych i końcowych

Najpierw zobaczymy, jak działa funkcja Find () z jednym parametrem, to znaczy słowo, które chcemy znaleźć. Zidentyfikuj podłoże, które jest potrzebne do przeszukania.

Deklarowana jest nowa zmienna, która będzie przechowywać lokalizację słowa używanego jako parametr funkcji. Wynikowa wartość zostanie następnie wyświetlona za pomocą tej zmiennej.

Wynik = słowo.Znajdź („język”)

Słowa, które mają zostać przeszukane, są dodawane do parametru. Zainicjowany ciąg zawiera słowo „język” 2 razy. Taka sytuacja ma miejsce, gdy słowo pojawia się więcej niż jeden czas w ciągu, a następnie funkcja Find () pobiera lokalizację pierwszego wystąpienia tego konkretnego podłoża w całym zdaniu. Dzieje się tak, ponieważ nie dostarczyliśmy indeksów początkowych i końcowych, więc domyślnie lokalizacja pierwszego wystąpienia podłańca zostanie pobrana.

Podobnie, druga funkcja Find () będzie wyszukiwać inne słowo „IS”. Zobaczymy wynik po zbiorowym użyciu wszystkich kodów.

Użycie funkcji FINK () w instrukcji IF-ELSE

Instrukcja warunkowa może również użyć funkcji Find (). Zjawisko robocze funkcji jest takie samo. Tylko kontrola jest stosowana na wyjściu funkcji. Jak wiemy, funkcja Find () zwraca „-1”, gdy słowo wejściowe lub podłoże, które ma zostać przeszukane, nie jest obecne w danym ciągu.

Jeśli słowo.Znajdź („for”) != -1

Więc tutaj zastosowaliśmy warunek w stwierdzeniu „If”, że jeśli odpowiedź nie jest równa „-1”, następnie wydrukuj instrukcję, że ciąg zawiera określone słowo.

A w części „else” używamy instrukcji drukowania, aby wyświetlić, że podłoże nie jest obecne.

Teraz wyniki zobaczymy zbiorowo po wykonaniu.

Wyświetlane jest pierwsze wystąpienie „języka”, który jest 7. indeksem. Podobnie znaleziono drugie „it”. A wynikiem oświadczenia IF-Else jest to, że „-1” jest zwracany, więc część „else” zostanie wykonana.

Przykład 2: Znajdź () funkcja za pomocą parametrów początkowych i końcowych

Teraz zdefiniujemy początkowe i końcowe punkty sznurka. A pomiędzy tymi określonymi punktami poszukiwany zostanie konkretny podłoże; W przeciwnym razie „-1” zostanie zwrócony.

Najpierw zadeklarujemy ciąg. W pierwszym kodzie zapewnimy tylko indeks początkowy, podczas gdy indeks końcowy nie jest obecny, więc oczywiste jest, że indeks końcowy będzie ostatnim.

Drukuj (Word.Znajdź („er”, 3))

Indeks początkowy to „3”, więc słowa przed trzecim indeksem zostaną zignorowane. Kierując się w kierunku następnego kodu, znów podano indeks początkowy. Pusta przestrzeń ma być przeszukiwana między podjazdem, która rozpoczyna się od 7. indeksu.

Drukuj (Word.Znajdź (", 7))

Trzeci przykład zawiera zarówno indeksy początkowe, jak i końcowe w ciągu. Alfabet, który ma być przeszukany, jest podawany jako dane wejściowe. To słowo zostanie przeszukane między 6 a 10. indeksem.

Drukuj (Word.Znajdź („P”, 6, 10))

Następnym słowem, które ma zostać przeszukane, jest „IS”, którego indeks początkowy to 4, a indeks końcowy to 11. Korzystając z tych indeksów, podaj będzie „R” do „P”; to znaczy „r is p”.

Ponieważ pierwszym słowem, które można przeszukać, to „ER”, jego lokalizacja wyniesie 3. Przestrzeń z indeksu 7 jest obecna w punkcie 8. Trzeci alfabet „P” leży na indeksie 9. I podobnie słowo „jest” jest obecne w indeksie 6.

Przykład 3

Podobnie jak w poprzednich przykładach, podamy tutaj indeks początkowy, aby znaleźć całe słowo lub podłoże zamiast pobierać alfabet lub dwa.

Długie zdanie jest dostarczane do zmiennej. Znajdziemy lokalizację „Pythona” z podłańca o punkcie początkowym „20”, a punktem końcowym jest ostatni indeks cyfrowy.

MyString.Znajdź („Python”, 20)

Ciąg wejściowy zawiera 2 „Python”, ale pierwszy zostanie odrzucony, ponieważ indeks początkowy to 20.

Przykład 4

Korzystając z tego samego ciągu, podaliśmy zarówno indeksy początkowe, jak i końcowe, ale z dużym zakresem „dobre” podłoże należy zastosować do funkcji FINK ().

MyString.Znajdź („dobry”, 5, 40))

A po drugie, zastosowaliśmy „programowanie” podciągu z zakresem początkowym 50.

Wyniki przedstawią, że dobro jest obecne przy indeksie 12. A słowo „programowanie” jest poza zasięgiem.

Wniosek

Funkcja Find () odgrywa istotną rolę w świecie programowania, ponieważ musimy wyszukiwać różne słowa w programie, więc aby uzyskać lokalizację określonych słów, jest powszechnie używana przez programistów nie tylko w Pythonie, ale w innych językach jako Dobrze. W tym artykule rzuca światło na działanie funkcji FINK (). Uwzględniono również niektóre podstawowe przykłady, które składają się z użycia funkcji FINK () z parametrami opcjonalnymi lub bez. Tworzenie zakresu do wyszukiwania określonego słowa sprawia, że ​​system jest łatwy do pobierania lokalizacji w porównaniu z wyszukiwaniem w całym ciągu.