Przykłady Conatenacji ciągów Pythona

W obliczeniach łączenie ciągów jest ogólnym powszechnym procesem. Łączenie strun w Pythonie można wyrażać na różne sposoby. Ten samouczek przyjrzy się różnym metodom połączenia strun w aplikacji Python. Aby połączyć struny z ogranicznikiem, możemy użyć metody Join (). Korzystne jest posiadanie sekwencji znaków, takiej jak lista lub może krotek znaków. Następnie użyj metody Join () z pustym ciągiem, gdy nie chcesz ograniczać. Użyj tych metod zgodnie z Twoimi potrzebami. Ilekroć połączenie wymaga dowolnego formatowania, po prostu użyj Format (), a także funkcji f-string. Warto zauważyć, że F-string działa tylko z Python 3.6 i wyżej. Rzućmy okiem na każdego z nich.

Przykład 01: Conatenate z operatorem „+”

Zaloguj się z panelu logowania Ubuntu i otwórz terminal z aplikacji za pomocą „Ctrl+Alt+T”. Po otwarciu, stwórzmy nowy plik Pythona „jeden.py ”za pośrednictwem zapytania„ dotyk ”w następujący sposób:

Plik został utworzony. Otwórz go z eksploratora plików, nawigując do katalogu „domowego”. Dwukrotnie dotknij, aby otworzyć plik i zapisać następujący kod w nowo utworzonym pliku. Ten kod zawiera dwie zmienne typu ciągów V1 i V2, z pewną wartością w obu z nich. Zmienna „nazwa” została zainicjowana w celu połączenia zarówno zmiennych V1, jak i V2 za pomocą operatora „+”. Następnie instrukcja drukowania została użyta do wydrukowania połączonej zmiennej „Nazwa”. Zapisz swój plik za pomocą „Ctrl+S” i zrezygnuj.

Wykonajmy plik za pomocą zapytania „Python3” w skorupce poniżej. Zobaczysz, że pokaże to połączony ciąg E.G., „Aqsa Yasin”, wykonane z dwóch zmiennych strun:

Znak „+” działa inaczej dla zmiennych typu liczb całkowitych. Ten operator podsumowuje liczby całkowite zamiast ich połączenia. Na przykład zaktualizujmy wartość obu zmiennych V1 i V2 z liczbami całkowitych i użyj znaku „+”, aby. Kiedy drukujemy wynikową wartość, pokazuje sumę obu zmiennych zamiast wartości skomponowanej. Zapisz plik w skrócie „Ctrl+S” i zostaw go:

Po wykonaniu widać, że dane wyjściowe jest wartością podsumowującą liczbę całkowitą:

Użyjmy jednego typu liczb całkowitych i jednej zmiennej typu ciągów w przykładzie konatenacji. Zaktualizuj kod z następującym skryptem o dwóch zmiennych e.G., ciąg i liczba całkowita. Użyj operatora „+”, aby połączyć oba i wydrukować go:

Po zapisaniu naszego pliku za pomocą „Ctrl+S”, zamkniemy nasz plik i ponownie przejdziemy do terminala. Wykonanie tego kodu zostanie wykonane przez podane polecenie poniżej. Niestety, dane wyjściowe dla tego kodu doprowadzi cię do błędu, ponieważ znak „+” nie działa na dwóch różnych rodzajach danych, aby je połączyć.

Przykład 02: Conatenate z dołączeniem ()

Czas przyjrzeć się innym przykładowi konatenacji. Będziemy używać funkcji Join () do połączenia dwóch ciągów. Zaktualizuj kod, jak pokazano poniżej. Mamy dwie zmienne typu string v1 i v2, zdefiniowane w kodzie. Połączyliśmy obie zmienne z funkcją połączenia. Po przekazaniu parametru stają się połączone, a następnie wydrukowane:

Zapisz plik i otwórz terminal. Wykonaj kod z zapytaniem „Python3” jak poniżej. Zobaczysz, że pokazuje połączony wynik „AQSA Yasin” zmiennych V1 i V2 przy użyciu metody połączenia:

Przykład 03: połączenie z operatorem „%”

Miejmy kolejny przykład konkatenacji. Tym razem będziemy wykorzystywać operatora procentowego w naszym kodzie, aby to zrobić. Wzięliśmy dwie zmienne typu smyczkowego V1 i V2, z różnymi wartościami. Następnie stworzyliśmy kolejną zmienną, „nową” i zdefiniowaliśmy format procentowy wraz ze znakiem „%”. Podaliśmy również obie zmienne w ich parametrach. W końcu wydrukowaliśmy tę wynikającą wartość ciągu połączoną przez operatora procentowego w instrukcji drukowania. Zapisz swój plik i kliknij znak krzyżowy, aby go zamknąć:

Po wykonaniu możesz zobaczyć, jak działa poprawnie i pokazuje połączony nowy ciąg z obu dwóch zmiennych za pomocą operatora procentowego:

Przykład 04: Conatenate z funkcją formatu

Teraz będziemy używać innej funkcji do połączenia dwóch nowych zmiennych V1 i V2. Zdefiniowaliśmy format tej funkcji w nowo utworzonej zmiennej „NOWOŚĆ” i przekazaliśmy zarówno zmienne V1, jak i V2 w jej parametrach. Wreszcie, podaliśmy tę świeżo połączoną zmienną „nowe” w instrukcji drukowania, które zostaną wkrótce wydrukowane.

Po zapisaniu i zamknięciu pliku zacznijmy od wykonania naszego zaktualizowanego kodu. Korzystamy z tej samej instrukcji w powłoce do wykonania. Wyjście wykonania tego kodu pokazuje połączoną wartość „Linux-Python” obu zmiennych zapisanych w zmiennej „NOWOŚĆ”.

Przykład 05: Conatenate z f-string

Ostatnim i unikalnym przykładem połączenia dwóch zmiennych typu ciągów jest za pośrednictwem f-string. Zainicjowaliśmy dwie nowe zmienne V1 i V2, z wartościami typu ciągów w obu z nich. Następnie zainicjowaliśmy inną zmienną, „nową” i zdefiniowaną format typu f-string w IT ze zmiennymi V1 i V2 w jego formacie. W ostatnim wierszu kodu użyliśmy instrukcji drukowania, w której przeszliśmy zmienną skonektenowaną „nową”, aby wydrukować ją w połączonym formacie.

Zapisz swój plik i zamknij go jeszcze raz. Teraz otwórz terminal i wykonaj plik kodu za pomocą słowa kluczowego „Python3” wraz z nazwą pliku „jeden.py ”. Dane wyjściowe przedstawia połączoną wartość zmiennej „nowej” podczas korzystania z formatu String Fonatenacji.

Wniosek:

Nauczyliśmy się pięciu metod połączenia strun w naszych przykładach za pomocą tego przewodnika samouczka. Mam nadzieję, że ten artykuł lepiej zademonstruje proces połączenia łańcucha Pythona