Żądania Pythona Get Method

Użytkownicy Python, którzy chcą składać żądania HTTP, powinni korzystać z biblioteki żądań, ponieważ jest to standard branżowy. Ukrywa złożoność składania wniosków za eleganckim i prostym interfejsem API, umożliwiając skupienie się na interakcji z usługami i konsumowaniu danych w aplikacji, a nie radzenie sobie z tymi komplikacjami.

W tym artykule dowiesz się o niektórych z najbardziej pomocnych funkcji, które mają do zaoferowania prośby, a także o tym, jak personalizować i optymalizować te możliwości dla różnych scenariuszy, w których możesz znaleźć się. Dowiesz się również, jak skutecznie korzystać z żądań, a także jak uniknąć powolania aplikacji w wyniku wysyłania wniosków na usługi zewnętrzne.

Aby skorzystać z żądań, musisz najpierw załadować bibliotekę żądań, wykonując polecenie „$ PIP Instal instalue”.

Po jego zainstalowaniu możesz użyć go w swoim programie Python.

Przykład 1:

Po pierwsze, musisz zaimportować bibliotekę „żądań”, aby użyć jej różnych funkcji i metod. W tej części nauczymy się, jak stworzyć żądanie „zdobądź”. Jeśli używasz metody GET, oznacza to, że próbujesz uzyskać lub pobrać dane z określonej witryny. Musisz uruchomić żądania.Get (URL), aby utworzyć żądanie GET, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu. Prośba o uzyskanie jest wysyłane do dostarczonego adresu URL. Teraz, aby wyświetlić status wysłanego żądania, można użyć kodu stanu.

Na przykład, jeśli otrzymasz status 200 OK, oznacza to, że Twoje żądanie zostało pomyślnie przetworzone. Ale wynik 404 nie znaleziono, wskazuje, że nie można znaleźć zasobów, których szukałeś. Istnieje również wiele potencjalnych kodów stanu, z których każdy może dostarczyć bardziej szczegółowych informacji na temat statusu Twojego żądania.

W poniższym przykładzie x.Status_code zwraca wartość 200, co wskazuje, że serwer pomyślnie przetworzył Twoje żądanie i dostarczył dane, o które prosiłeś w jego odpowiedzi.

Przykład 2:

W poprzednim przykładzie widzieliśmy, jak kod stanu mówi nam o tym, jak serwer reaguje na nasze żądanie. Możemy wykorzystać tę wiedzę, aby podejmować decyzje dotyczące programowania. Poniższa migawka ilustruje jeden taki przypadek. Tutaj dodaliśmy warunki if, że jeśli serwer zwróci kod stanu 200, program wyświetla wiadomość „Żądanie zakończyło się sukcesem!". Jeśli odpowiedź to 404, kod wyświetla „Nie znaleziono wyniku!".

W tym przykładzie przyjrzymy się, w jaki sposób możemy kontynuować program za pomocą kodów odpowiedzi po trafieniu na linki HTTP lub API. Chociaż kontrole IF w przykładzie są używane do wskazania sukcesu lub porażki, można je wykorzystać do odejścia przepływu programu, takich jak weryfikacja niektórych danych lub informacji, które są obecne na stronie internetowej lub podany link do interfejsu API lub strony. Odpowiedź 200 serii ogólnie reprezentuje pozytywny przypadek. A odpowiedź serii 400 jest ogólną reprezentacją błędu z serwera. Dlatego przedstawiliśmy odpowiednio odpowiedź w naszym następującym przykładzie:

Przykład 3:

Odpowiedź jest wysyłana przez URI po wysłaniu do niego wniosku za pomocą tego URI. Wnioski, które zostaną wydane, dostarczają tej odpowiedzi na żądania.Metoda get (). Odpowiedź jest silnym obiektem, który ma dużą liczbę funkcji i właściwości, które po połączeniu pomagają w standaryzacji danych i tworzeniu idealnych sekcji kodu.

W tym przykładzie otrzymujemy odpowiedź adresu obrazu online za pośrednictwem Google. Następnie plik jest tworzony w „Desktop” jako „F”. Cała treść odbierana na podstawie żądania.Funkcja get () jest zapisywana lub zapisana w utworzonym pliku. Widzimy, że ikona obrazu o nazwie „Image5.PNG ”jest tworzony na pulpicie po wykonaniu następującego kodu:

Przykład 4: Odpowiedź API

W większości przypadków żądania są używane do wysyłania żądań HTTP do interfejsów API (interfejsy programowania aplikacji).

Odpowiedź jest silną jednostką do wykorzystania podczas oceny wyników żądania. Zróbmy to jeszcze raz, ale tym razem zapiszmy wynik w zmiennej, abyśmy mogli spojrzeć na to, co zwraca.

W poprzednim przykładzie przechowujemy wartość zwracaną metody get (), która jest przykładem odpowiedzi, w zmiennej o nazwie „odpowiedź.„Zwrócona wartość jest wyświetlana za pomocą polecenia drukuj. Odpowiedź [200] wskazuje, że żądanie zostało pomyślnie przetworzone, a serwer odpowiedział.

Przykład 5:

Uwierzytelnianie to procedura walidacji poświadczeń użytkownika, aby umożliwić mu dostęp do zabezpieczonego zasobu. Uwierzytelnianie jest pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby uzyskać dostęp do danych, ponieważ niemożliwe jest udzielenie każdemu zezwolenia na przeglądanie danych z każdego adresu URL. Aby osiągnąć to uwierzytelnianie, zwyczajowo dostarczanie danych uwierzytelniania, wykorzystując nagłówek autoryzacji lub nagłówek niestandardowy zdefiniowany przez serwer.

Najprostszą metodą uwierzytelniania obsługiwaną przez żądanie jest „HTTP Basic Auth”. Najpierw musimy zaimportować „HTTP Basic Auth” z żądań.Auth. Następnie musimy wykonać żądania.get („url”, auth = http podstawowy auth („użytkownik”, „pass”). Tutaj musisz podać poświadczenia w postaci krotki (nazwa hosta, hasło). Jeśli żądanie jest prawidłowe, uwierzytelnia go i zawiera kod odpowiedzi 200. W przeciwnym razie zwraca kod błędu 403.

W poniższym przykładzie widzimy, że żądanie jest uwierzytelnione i odbierana jest odpowiedź 200, co wskazuje, że nasze żądanie było prawidłowe i odpowiada serwerowi.

Przykład 6:

Moduł wyrażeń regularnych (Re) w Pythonie jest powiązany z metodą sub (), która nazywa się ponownie.pod(). Zwraca ciąg, w którym wszelkie wystąpienia dostarczonego wzoru, które, jak stwierdził, będą wstawić ciąg zastępczy. Aby zastosować tę metodę, musimy najpierw zaimportować ponownie moduł.

W poniższym przykładzie używamy funkcji get (), aby otrzymać odpowiedź podanego adresu internetowego i zapisywać ją w zmiennej „a”. W następnym wierszu cały tekst strony jest zapisywany w zmiennej „B”. Żądana odpowiedź zapisana w zmiennej „A” to cała strona HTML zapisana w linku. Tam.funkcja sub () przekształca ten tekst w rzeczywisty format strony HTML, z której otrzymano odpowiedź.

Wniosek

Biblioteka żądań Pythona ma kilka wbudowanych technik wysyłania połączeń HTTP na dany adres za pomocą metody GET. Korzystając z metody żądania GET, żądanie HTTP służy do uzyskania danych z danego adresu URL. Jest to protokół odpowiedzi na żądanie, który łączy klienta i serwer. Klient może być przeglądarką internetową, podczas gdy serwer może być programem na komputerze, który hostuje stronę internetową. W tym artykule nauczyliśmy się różnych metod modułów żądań w Pythonie z sześcioma różnymi przykładami. Uważamy, że ten post pomaga zrozumieć różne funkcje modułu żądań Pythona.