Python import z katalogu nadrzędnego

„Jedynym katalogiem nieobecnym w innych katalogach jest katalog główny. Katalog nadrzędny służy jako katalog najwyższego poziomu, a podfolder służy jako katalog dolnego poziomu. Katalog nadrzędny jest zdefiniowany za pomocą dwóch kropek (…) w systemie Windows, a także systemów operacyjnych Linux.

Proces integracji modułu z katalogu nadrzędnego zostanie omówiony w tym artykule. Pakietu w katalogu nadrzędnym nie można zintegrować ani uzyskać dostępu do Pythona 3.3 wersja."

Przykład nr 1

Zobaczmy, kiedy uwzględnimy pakiet Geeksa do katalogu nadrzędnego z temperatury.Folder PY w podwodnicy. Katalog nadrzędny zawiera nowy folder o nazwie Geeks.PY, a subdirectory zawiera plik danych nazywany tempem.py.

Na początku programu musimy zaimportować ramy „ABC” z katalogu nadrzędnego. W następnym kroku wywołamy funkcję geek_method (). Ta funkcja jest związana z modułem „ABC”.

Po wykonaniu wyżej wymienionego programu znajdujemy błąd „Brak modułu o nazwie ParentDirectory”, ponieważ wcześniej zdefiniowaliśmy, że nie jest możliwe zintegrowanie modułu z katalogu nadrzędnego.

Rozwiązanie błędu „Brak modułu o nazwie ParentDirectory”

Przeanalizujmy proces integracji pakietu z jego katalogu nadrzędnego. Należy wykonać następujące kroki i zaimplementować w systemie, aby naprawić błąd.

Przykład nr 2

Katalog modułu musi być w Pythonpath, aby zostać zintegrowanym. Zmienne środowiskowe, których używa Python, mają duży wpływ na to, jak działa. Pythonpath stał się jednym z tych parametrów. Jest wykorzystywany do określenia ścieżki zintegrowanej pakietów zdefiniowanych przez użytkownika, aby były one skutecznie stosowane w programach Python. Będzie odpowiedzialny za zarządzanie głównym katalogiem wyszukiwania różnych pakietów.

Ciąg zawierający zestaw kilku katalogów, które Python musi dołączyć do SYS.Plik ścieżki i jest przechowywany w zmiennej Pythonpath. Głównym celem zmiennej jest umożliwienie użytkownikom integracji pakietów, które nie zostały jeszcze ogłoszone instalowane. Użyjmy ilustracji, aby lepiej zrozumieć punkt.

moduł def ():
Drukuj („Pakiet zdefiniowany przez użytkownika został niedawno zintegrowany”)

Zdefiniujemy moduł funkcyjny (). W ramach tej funkcji korzystamy z metody print (). Ta funkcja drukuje linię. Pakiet zdefiniowany przez użytkownika został niedawno zintegrowany.

Przykład nr 3

Jeśli użytkownicy chcą włączyć bibliotekę my_module (), jak pokazano poniżej w kodzie Python.

Importuj my_module
my_module.moduł()

Teraz musimy włączyć plik nagłówka „my_module”. Metoda modułu () zostanie zastosowana w następnym etapie. Ta funkcja pochodzi z biblioteki my_module.

Widzimy błąd „moduleNotFoundError” po uruchomieniu powyższego kodu. Dzieje się tak, ponieważ Pythonpath nie został poprawnie skonfigurowany. Innymi słowy, tłumacz Python nie jest w stanie zlokalizować My_Module.Pakiet PY. Dlatego przestrzegaj poniższej procedury, aby skonfigurować PythonPath w systemie operacyjnym Windows:

Krok 1

Otworzymy pasek wyszukiwania naszego systemu i wpiszmy panelu sterowania tutaj.

Krok 2

Panel sterowania zostanie otwarty i pojawi się na ekranie tak.

Krok 3

Po otwarciu panelu sterowania wyświetlane są wiele opcji. Te opcje pozwalają na modyfikację ustawień urządzenia. Musimy wybrać system i bezpieczeństwo spośród wszystkich tych możliwości. Możesz sprawdzić ten obraz weryfikacji tego kroku.

Krok 4

Po wybraniu systemu i bezpieczeństwa wyświetla się szeroki zakres opcji. Wybierzemy zaawansowane ustawienia systemu spośród wszystkich tych alternatywnych opcji. Możesz sprawdzić ten obraz weryfikacji tego kroku.

Krok 5

Pudełko z różnymi właściwościami systemowymi wyświetla się na ekranie, gdy wybieramy opcję zaawansowanego systemu i bezpieczeństwa. Możesz sprawdzić ten obraz weryfikacji tego kroku.

Krok 6

W nowo otwartym panelu wybieramy teraz opcję zmiennej środowiska. Po wybraniu funkcji zmiennych środowiskowych otrzymujemy menu, jak pokazano na poniższym rysunku:

Krok 7

Istnieją dwa typy zmiennych wyświetlanych na ekranie, które zawierają zmienne użytkownika dla zmiennych użytkownika i systemu. Chcemy dodać nową zmienną w kategorii „Zmienne użytkownika dla użytkowników”, więc klikamy opcję „Nowy”. Po kliknięciu opcji „Nowa” otrzymujemy okno dialogowe. To okno dialogowe ma dwa wiersze. Pierwszy wiersz pokazuje nazwę zmiennej, a drugi wiersz pokazuje wartość zmienną. Możesz sprawdzić ten obraz weryfikacji tego kroku.

Krok 8

Teraz wprowadzimy PythonPath jako nazwę zmienną w oknie wyskakującym, a następnie wprowadzimy ścieżkę katalogu Framework, którą możemy mieć dostęp do Pythona na każdej sesji jako wartości zmiennej. W konsekwencji wprowadzamy ścieżkę „C: \ Users \ Administrator \ Desktop” tutaj. Zestaw modułów, które Python może zdobyć. Informacje o katalogu nadrzędnym zostaną dodane, ponieważ zestaw modułów w Pythonpath jest już dostępny na ścieżce. Możesz sprawdzić ten obraz weryfikacji tego kroku.

Wniosek

Po pierwsze, w tym artykule wykonaliśmy kawałek kodu, który spowodował wyjątek. Wynika to z faktu, że w takim kodzie nie zaimportujemy katalogu nadrzędnego. Zaimportowaliśmy katalog nadrzędny, aby naprawić ten błąd. Katalog zawierający paczkę musi znajdować się na Pythonpath. Zbiór ram, które Python może pobierać, jest przechowywana w zmiennej środowiskowej. Następnie, w następnym kodzie, metoda modułu () jest zdefiniowana. Zgodnie z definicją tej funkcji wykonuje się nowy program i zintegrowaliśmy plik nagłówka MY_Module w tym kodzie. Następnie nazywamy metodę My_Module Library (). Otrzymujemy błąd, gdy uruchamiamy ten kod. Tym razem otrzymujemy wyjątek związany z modułem. Następnie wykonaliśmy kilka kroków, aby pozbyć się tego błędu. Zaimportujemy katalog nadrzędny, przechodząc przez następny krok.