Python Hashlib Shatop 106

Bezpieczne algorytmy skrótów lub SHA to różnorodne szyfrowane funkcje haszu, które są określone przez terminologię lub używane do mnóstwa celów, w tym ochronę haseł. Pakiet „Hashlib” Pythona obsługuje niektóre z jego odmian. Wyrażenia Lambda w bibliotece HOSH są wykorzystywane do wdrożenia „SHA256”. Hashlib to wbudowana biblioteka w Python, która ma na celu zapewnienie kilku bezpiecznych mechanizmów haszu dla wspólnego interfejsu. Każdy typ skrótu ma obiekt funkcyjny i metodę kodu natywnego dostarczoną przez moduł. Ta biblioteka stworzyła sposób, który nigdy nie może zostać odszyfrowany.

Wewnętrzny rozmiar blokowy tego algorytmu „SHA256” biblioteki Hash należy do klasy skrótu SHA-2, którego rozmiar bloku pamięci wynosi 32 bity. Korzyści z biblioteki hashlib „SHA256” jest to, że stosuje ona rozmiar zastępczy „4” bajt, wskaźnik objętości danych „64” bajtów i maksymalną szerokość przesyłania wiadomości „33”. Zakres umieszczenia pozostaje „32” bajtów i w każdym cyklu jest maksymalnie „64” powtórzenia. Wiele z najdłuższych protokołów kryptografii i uwierzytelniania, w tym SSL, TLS, IPSEC i SSH, można zastosować z Pythona „SHA256”.

Niektóre systemy operacyjne, które obejmują systemy operacyjne Linux i UNIX, wykorzystują poufne „SHA256” do haseł. Jednym z najlepszych bezpiecznych algorytmów mieszania w branży jest „SHA-256”. Rząd USA nakazuje, aby SHA-256 był wykorzystany do zabezpieczenia konkretnych prywatnych informacji przez różne agencje.

Jak zaimplementować bibliotekę Hash Python SHA256

„SHA256” to solidne bezpieczne podejście do mieszania, które przekształca wszelkie przychodzące dane w naprawiony sznur jednokierunkowy. Dwa niezależne parametry nigdy tak naprawdę nie powodują identycznej wartości skrótu ze względu na sposób budowy algorytmu. Tę cechę można wykorzystać do potwierdzenia precyzji informacji. Rzućmy okiem na proces wykorzystania biblioteki haszowej „SHA256” w języku Python. Aby funkcja skrótu zaakceptowała ciąg, w którym kod koduje dane ciągów i przetłumacza go na bajty w równoważce pamięci, jest ono skazane przy użyciu algorytmu „SHA” i z grubsza porównywalna sekwencja szesnastka jest publikowana przy użyciu funkcji „hexdigest ()”. Zasadniczo „encode ()” służy do adnotacji łańcucha do bajtów, podczas gdy „hexdigest ()” jest zaimplementowany do odzyskania zaszyfrowanego pliku w formacie heksadecimal.

Zacznijmy wdrażać kod biblioteki Python „SHA256”, w której najpierw potrzebujemy biblioteki Hash, abyśmy najpierw importować „hashlib” na górze kodu. Po zaimportowaniu biblioteki Hash Python potrzebujemy sznurka, która powinna przejść procedurę jej przekształcania w heksadecimal. Tworzymy funkcję ciągów o nazwie „Str” i przypisujemy jej wartość „Hashlib_Sha256”.

Możemy przypisać dowolną wartość, bez względu na to, czego potrzebujemy w ciągu do konwersji na szesnastkową. Teraz tworzymy funkcję o nazwie „Wynik” i stosujemy naszą bibliotekę haszalistów „SHA256” jako „hashlib.SHA256 () ”i przyznać wartość wartości funkcji„ Str ”w ciągu, w której stosujemy funkcję„ encode () ”. Funkcja „encode ()” jest używana, ponieważ nasza wartość ciągu może zostać przetłumaczona. Następnie używamy funkcji „print ()” dwa razy, w której pierwsza funkcja „print ()” zawiera prostą instrukcję drukowania, która jest „odpowiednikiem wartości szesnastkowej SHA256, jest:”. Podczas gdy druga i ostatnia funkcja „print ()” naszego kodu Pythona przypisuje się wartość przechowywaną w funkcji „wyniku” przez zabójstwo funkcji „hexdigest ()”.

Po ukończeniu kodu, gdy zezwalamy na uruchomienie kodu na „Spyder” lub dowolnym innym narzędziu używanym do języka Pythona, wyświetla dwa wiersze na ekranie wyjściowym. W pierwszym wierszu wyjścia mamy instrukcję drukowania, którą podajemy w kodzie, który możemy zobaczyć na wyjściu jako „Wartość szesnastkowa równoważna SHA256 jest”. Podczas gdy w drugim wierszu wyjścia tekst „Hashlib_Sha256”, który przekazujemy z ciągu, jest przekonwertowany na następujące bajty w szesnastce, które możemy zobaczyć na ekranie wyjściowym:

Aby uczynić go bardziej zrozumiałym i łatwiejszym, używamy innego przykładu związanego z tą biblioteką „SHA256”. W tej części ustawiamy parametr, który ciąg, który jest przekazywany z pamięci, aby zakodować w szesnastku przez tę bibliotekę, powinien być zdefiniowany przez użytkownika. Oznacza to, że jeśli jest to słowo kluczowe, które użytkownicy chcą przekazać z ciągu, mogą przekazać zgodnie z potrzebą bez przypisania wartości ciągu w kodzie. Uniemożliwia nam wprowadzanie zmian wielokrotnie dla różnych wartości danych ciągu.

Zacznijmy wdrażać kod drugiego przykładu „SHA256”, który zaczyna się od importu „SHA256” z biblioteki „Hashlib”. Po zaimportowaniu bibliotek i modułów musimy teraz utworzyć funkcję, aby przechowywać przechodzące ciągnie w pamięci, aby przekonwertować je na bajty poprzez dekodowanie. Tworzymy funkcję nazwy „Our_input”, używamy funkcji polecenia „input ()” i przypisujemy instrukcję „Naciśnij dowolne klawisze:”. To może być każde oświadczenie, niezależnie od tego, że użytkownik końcowy chce tu wejść.

Wreszcie używamy funkcji „print ()” i wywołujemy naszą funkcję „SHA256” wraz z poleceniem „Our_input ()” oraz z funkcją „enkode () i„ hexdigest () ”w funkcji„ print () ”funkcji„ print () ”. Przyznajemy również „UTF-8” w funkcji „encode ()”, podczas gdy wywołujemy wartości funkcji jako ciąg.

Po zakończeniu kodu klikamy „Uruchom” narzędzia Python. Po zakończeniu kompilacji wyświetla się na ekranie wyjściowym komunikat, który przypisujemy w funkcji „print ()” jako instrukcja wydruku, którą możemy zobaczyć jako „Naciśnij dowolne klawisze:”. Tutaj prosi użytkownika o przekazanie dowolnej wartości z ciągu, aby ją zakodować. Gdy użytkownik zapisuje wartość ciągu, naciska Enter. Następnie system przyjmuje wartość i przekazuje ją do ciągu.

Wpisujemy „Python” i naciśamy Enter, więc ciąg dostaje słowo „Python”. Następnie zaczyna go dekodować i ostatecznie przekonwertować bajty łańcuchowe na format szesnastkowy w ciągu kilku sekund od odczytania podanej wartości w ciągu. Jak widać w pierwszym wierszu ekranu wyjściowego „Hashlib SHA256”, mamy wartość String Value. Podczas gdy druga i ostatnia linia w wyjściu to całe długie alfabetyczne i numeryczne słowa kluczowe, które są przekształcane w bajty szesnastkowe. Cała linia jest kodowaną wartością bajtów wartości ciągu „Python” w heksadecimal przez szyfrowanie utworzone przez bibliotekę Hash jako SHA256. Algorytm mieszania „SHA256” nie zawiera algorytmu szyfrowania. Czy ten „SHA256” nie wykonuje szyfrowania, nie można go dekodować.

Wniosek

W naszym artykule odkryliśmy bibliotekę języka programowania Pythona, który jest „Hashlib SHA256”. W tym temacie wykorzystaliśmy dwa przykłady, aby zrozumieć w lepszy sposób, w którym pierwszy przykład obejmuje równoważną wartość w szesnastku dla dowolnej wartości, która mogłaby przejść z ciągu. Pierwszy przykład przekazuje słowo kluczowe „hashlib_sha256” z ciągu. Ten przykład bierze wartości ciągów jako zdefiniowane programistę, czy konwersja w drugim przykładzie zależy od użytkownika końcowego i umożliwia przekazanie wartości z ciągu po kompilacji.