Metoda odczytu pliku Python

Aby powstrzymać powiązane dane, używane są pliki, które są oznaczone lokalizacjami na dysku. Służą jako stałe urządzenia do przechowywania danych w pamięci nieulotnej.

Funkcja „czytable ()” w Pythonie jest wykorzystywana do ustalenia, czy podany plik jest czytelny. Zwraca true, jeśli można odczytać określony plik; W przeciwnym razie zwraca fałsz. Plik można odczytać, jeśli jest otwarty tylko w trybie odczytu „R”.

Składnia zastosowania tej metody w programie Python podano poniżej:

W tym artykule dowiesz się o otwieraniu pliku, a następnie weryfikacji, czy jest on czytelny, czy nie z praktyczną wdrożeniem programów Python w narzędziu Spyder.

Przykład nr 1: Wykorzystanie metody czyta () do sprawdzenia, czy można odczytać podany plik

W pierwszej instancji utworzymy prosty program Python, aby wdrożyć tę metodę.

Do odczytania pliku tekstowego musimy najpierw mieć plik istniejący w bieżącym katalogu roboczym naszego programu. Aby znaleźć obecny katalog roboczy w Python, musimy wykonać następujący blok kodu:

To zapewni nam obecny katalog roboczy. Na poniższym obrazie widzimy, że obecnie działamy w tym katalogu.

Musimy utworzyć plik tekstowy i zapisać go w wyżej wymienionym katalogu.

Aby utworzyć plik tekstowy, uruchomiliśmy „Notatnik” i napisaliśmy w nim ciąg tekstowy jako „To jest plik demo”.

Następnie zapisaliśmy ten plik w tym samym katalogu z tytułem „Próbka.tekst".

Jeśli nie umieścisz wymaganego pliku w tym samym katalogu, program pokaże „FillenotFoundError”.

Teraz, gdy ustaliliśmy wszystkie warunki wdrożenia tego programu, przejdźmy do głównego kodu Pythona.

W początkowym wierszu programu nazwaliśmy metodę Python „Open ()”. Ta metoda otwiera plik. Wymaga nazwy pliku i trybu, w którym potrzebujemy otwarcia pliku jako dwa wejścia. Ta metoda ma te tryby; „R” dla Read, „W” dla Write i „A” do załącznika. Tutaj podaliśmy nazwę pliku jako „próbka.txt ”, który jest już przeniesiony w naszym bieżącym katalogu roboczym, a następnie określiliśmy tryb jako„ r ”, który odnosi się do otwierania pliku w trybie odczytu.

Aby przechowywać pobrany plik wyjściowy, utworzyliśmy obiekt pliku „DOC”. Wyodrębniony plik jest w trybie odczytu i jest przechowywany w zmiennej „DOC”. Aby sprawdzić, czy ten plik jest czytelny, Python zapewnia nam wbudowaną metodę „czyta ()”. Jeśli dostarczony plik jest czytelny, generuje wartość ciągu „True” w oknie wyjściowym; W przeciwnym razie wydrukuje „fałszywe”. Wzywaliśmy metodę „czytable ()” z obiektem pliku „DOC”, w metodzie „print ()”, aby wyświetlić wynik na terminalu wygenerowanym z „Doc.czytable () ”funkcja wzdłuż instrukcji String„ Sprawdzanie, czy plik jest czytelny: ”.

Gdy plik jest otwarty w trybie odczytu, zatem wykonanie metody „czytable ()” daje nam wartość ciągu „prawdziwej”, co oznacza, że ​​plik jest czytelny.

Sprawdźmy metodę „czyta ()”, otwierając plik w trybach „W” i „A”.

Użyliśmy wcześniej utworzonego skryptu, z wyjątkiem trybu otwierania pliku, jest tutaj zmieniany. Określiliśmy tryb jako „w”, co oznacza otwarcie pliku w trybie „zapisz”.

Po wykonaniu go generuje wartość ciągu „fałszywych” w oknie wyjściowym, co wskazuje, że plik nie jest czytelny.

Teraz sprawdzimy to pod kątem trybu „A”.

Ten sam kod jest używany ponownie, ale tym razem tryb otwierania jest zmieniany. Tym razem określiliśmy tryb jako „A” odnosi się do „dołączania”. Następnie metoda „czytable ()” jest po prostu wywoływana z obiektem pliku „DOC”. Teraz uruchomimy program, aby zobaczyć dane wyjściowe.

Uzyskany wynik oznacza również, że plik nie jest czytelny w tym trybie.

Dlatego doszliśmy do wniosku, że pliki są czytelne tylko podczas otwierania w trybie „R”; W przypadku wszystkich innych trybów nie jest to czytelne.

Przykład nr 3: Uzyskanie wejścia pliku od użytkownika w celu sprawdzenia, czy jest to czytelne przy użyciu metody czyta () z if/else

W przypadku tej demonstracji weźmiemy plik wejściowy od użytkownika, który musi istnieć w bieżącym katalogu roboczym programu. Po przyjęciu nazwy pliku wejściowego plik zostanie otwarty, a program sprawdzi, czy można go odczytać. Stworzyliśmy przykład programu Python, w którym ta technika została zaimplementowana. Migawka fragmentu kodu znajduje się poniżej:

Ten program zaczyna się od najpierw wyświetlania stwierdzenia „Proszę napisać nazwę pliku:” na terminalu, wykorzystując metodę Pythona „Print ()”. Aby przyjąć dane wejściowe od użytkownika, wywołano wbudowaną metodę Pythona „input ()”, a zmienna „Pro_file” przechowuje wynik generowany z funkcji „Input ()”. Metoda „print ()” została użyta w poniższym wierszu kodu do wyświetlenia tekstu ciągów jako „\ n nazwa pliku podana przez użytkownika:”, a wartość zapisana w zmiennej „Pro_file”. Tutaj „\ n” odnosi się do przejścia do następnej linii. Tak więc to stwierdzenie zostanie wydrukowane po pominięciu pustej linii na terminalu.

Dalsze postępowanie z kodem wywołano metodę „Open ()”, aby otworzyć plik określony przez użytkownika. Pomiędzy nawiasami funkcji „Open ()” dostarczyliśmy zmienną trzymającą plik, a tryb do otwarcia pliku jest określony jako „R”. Tak więc plik zostanie otwarty w trybie odczytu. Obiekt pliku „Dane” zostały utworzone do przechowywania pobranego pliku.

Teraz, aby sprawdzić, czy plik jest czytelny, czy nie, wywołaliśmy metodę „czyta ()” z obiektem pliku „Dane”, jako warunek „IF-STATEMENT”. Tak więc, jeśli plik okaże się czytelny, kontrola przejdzie do następnego wiersza, w którym funkcja „print ()” utrzymuje instrukcję „\ n Dostarczany plik jest czytelny.”I wyświetl go na terminalu. Jeśli plik nie jest czytelny, część „else” zostanie wykonana. Ta sekcja zawiera również funkcję „print ()”, która ma ciąg tekstowy, który ma być pokazany jako „podany plik nie jest czytelny."

Po wykonaniu programu wyświetlany jest instrukcja, która prosi użytkownika o wprowadzenie nazwy pliku, a kursor przenosi się do następnego wiersza, gdzie użytkownik musi zapisać określoną nazwę pliku za pomocą „.rozszerzenie TXT ”.

W tej migawce możemy zobaczyć, że użytkownik wprowadził plik o nazwie „Próbka.tekst". Po wpisaniu „Enter” program wykonuje wszystkie pozostałe operacje. Tutaj nazwa pliku została wyświetlona na wejściu użytkownika. A następnie wydrukowane jest oświadczenie, które mówi: „Dostarczany plik jest czytelny”.

Wniosek

Wbudowana metoda Pythona, „czyta ()”, pozwala nam sprawdzić, czy plik jest czytelny, czy nie. Ten przewodnik opracował naukę wdrażania tej konkretnej metody. Przeprowadziliśmy dwa przykłady, aby zrozumieć proces wykonania. W pierwszej instancji program najpierw otworzył plik za pomocą metody „Open ()” z różnymi trybami otwarcia, a następnie sprawdził, czy plik może być odczytany, czy nie. Druga ilustracja bierze nazwę pliku jako wejście od użytkownika, a po otwarciu go w trybie „R” instrukcja IF/Else służy do wykonania metody „czytable ()”. Obie te techniki można całkowicie wdrażać w zależności od wymagań zadań.