Funkcja Python ASCII

„ASCII” jest krótkim okresem „amerykańskiego standardowego kodu wymiany informacji”. Jest używany do reprezentacji kodów dla tekstu na wielu urządzeniach. Jednym z nich jest system komputerowy i jest najczęściej używany do przesyłania tekstu. „ASCII” to kod cyfrowy, który może być liczbami, znakami i symbolami. Porozmawiajmy teraz o funkcji ASCII () w Python. Funkcja ASCII jest już zintegrowana. Istnieje wartość każdej liczby, która jest do tej pory przypisana do konkretnego symbolu i postaci, który jest przechowywany w systemie komputerowym i używany do manipulacji. Kodowanie znaków pochodzi z liczby „0 do 127”, która pokazuje angielski znak reprezentujący, gdy zwróci wyniki.

Działanie funkcji ASCII () w Pythonie

Przyjrzymy się tutaj, jak działa funkcja ASCII () w Python. ASCII () jest wbudowaną metodą, która działa poprzez zwrócenie łańcucha, ma do wydrukowania przedstawienie obiektu, a także działa w ucieczce. Ucieczka funkcji non-ASCII () faktycznie zastępuje ją funkcją ASCII (). Jeśli wprowadzimy lub dodamy znak non-ASCII (), funkcja ASCII () w Pythonie zwróci czytelną wersję i zastąpi znak non-ASCII () znakiem ucieczki. Będziemy wdrożyć różne funkcje ASCII () w Python za pomocą przykładów w tym samouczku, który mądrze wyczyści scenariusze.

Składnia

„ASCII (obiekt _ nazwa)”

Powyższa składnia jest używana do użycia funkcji ASCII () w Pythonie. „ASCII ()” w składni to nazwa funkcji, a „obiekt _ nazwa” w składni jest dla obiektu, w którym zostanie zaimplementowana funkcja ASCII (. Oto przykład, z którego będziemy mieli pomysł, że działa funkcja ASCII (), po prostu „tom” i „t0╓” są różne, ponieważ oba wyglądają tak samo, ale mają różne wartości.

Pierwszy Tom napisany jest prostą nazwą słów, a drugi ma „t”, „zero” i symbol „m”, którego wartość różni się od wartości „m” pojawiającego się w pierwszym tomie. Będziemy dalej usuwać nasze pojęcia we wdrażaniu funkcji ASCII () w Python.

Wykonanie użycia funkcji ASCII () w Python

Poniżej znajdują się parametry, które będziemy omawiać z pomocą przykładów i kodów w celu lepszego zrozumienia funkcji ASCII () w Pythonie.

• Za pomocą sznurka ze znakiem funta dla funkcji ASCII () w Python.
• Używanie prymitywnych danych dla funkcji ASCII () w Python.
• Używając nowej linii funkcji ASCII () w Python.
• Korzystanie z kolekcji do funkcji ASCII () w Python.

Przykład nr 01: Używając ciągów ze znakiem funta dla funkcji ASCII () w Python

W takim przypadku będziemy wdrożyć ciąg z znakiem funta, który powinien być używany w Python. Funt jest jednostką funkcji non-ASCII (), której używamy do zastąpienia funkcją ASCII () w Pythonie. Można go wymienić zgodnie z podanym znakiem. Istnieje wiele innych symboli i znaków, których możemy użyć zgodnie z potrzebą, dla której symbol należy dodać w tym czasie. Każdy z dodanych symboli będzie miał inną wartość niż wartość drugiego symbolu.

Wyjście pokazuje wyświetlanie funkcji no aScii () „funt” zastąpionej funkcją ASCII () w Pythonie, który jest czytelnym (wydrukowanym) tekstem.

Przykład nr 02: Używanie prymitywnych danych dla funkcji ASCII () w Python

Tutaj będziemy używać danych danych, takich jak String, Int, Boolean, Char itp. dla wydajności funkcji ASCII () w Pythonie. W kodzie mamy zmienną „N”, której wartość przypisuje się jako „85”. Chcemy to wydrukować za pomocą funkcji ASCII (). W tym celu musimy użyć wydruku z warunkiem ASCII () w nawiasie i wartości „N”, która będzie powiązana z terminem.

Tutaj możemy zobaczyć dane wyjściowe pokazujące „85” jako wynik pod względem funkcji ASCII () w Pythonie.

Drukowanie za pomocą instrukcji pisemnej funkcji ASCII () w Python

Tutaj mamy oświadczenie napisane w zmiennej „T”, które mówi: „Typ danych Pythona”. Będziemy używać funkcji drukowania i funkcji ASCII () w nawiasie ze zmienną „T” dla reprezentacji instrukcji funkcji ASCII () w Pythonie.

Wyjście wyświetla instrukcję podaną w zmiennej „T”.

Drukowanie za pomocą Funkcji ASCII () boolean w Python

Boolean zawsze ma 2 opcje „prawdziwe” lub „fałszywe”, „0” lub „1” i „tak” lub „nie”. Oto przykład logiki, w którym wzięliśmy stan „fałszywych” zainicjowany w zmienną „y”. Funkcja drukowania służy do drukowania z funkcją ASCII () w nawiasach.

Wyświetlacz reprezentuje termin boolean „false”, jak zainicjowano powyżej w kodzie.

Przykład nr 03: Używając nowej funkcji linii ASCII () w Python

W tym przykładzie przyjrzymy się, jak użyć nowej linii w funkcji ASCII () w Python. Wartość to „\ n” dla nowej linii. Będziemy przyjmować wiele linii „ciągi”, przekazując je do funkcji ASCII () i zwracamy z nową wartością linii „\ n”. Zobaczmy w poniższym przykładzie, jak to działa. Tutaj będziemy używać ciągu testowania z instrukcją podaną w osobnych wierszy. Funkcja drukowania jest używana z funkcją ASCII () w ciągu testu do drukowania w Python.

Oto wynik pokazujący całą linię napisaną w tej samej linii, co „Witryna Google Kids for the Wiersz” z „\ n”, w którym linia jest połączona z danych wejściowych.

Przykład nr 04: Używanie kolekcji dla funkcji ASCII () w Pythonie

W tym przykładzie nie możemy się doczekać korzystania z kolekcji funkcji ASCII () w Python. Kolekcja tutaj jest terminem, w którym wykonuje się również wydajność iteracji, co oznacza, że ​​jeśli istnieje lista, która ma „n” liczbę elementów lub warunków, funkcja zostanie zaimplementowana na wszystkich dostępnych elementach „N” i przywróci W zamian w zamian. Podobnie możemy wykonać funkcje ASCII () na zestawach, liście, słowniku i krotce, używając testu z tym, jak wykonaliśmy w przykładzie nr 02.

Wyjście wyświetla gromadzenie danych za pomocą funkcji ASCII () w Pythonie.

Wniosek

Zrobiliśmy przykładową implementację kodu z każdą z możliwych funkcji ASCII () w celu lepszego zrozumienia. Ponieważ istnieje wiele różnych języków i na tym świecie istnieje wiele różnych symboli, każdy określa coś ważnego, w taki sam sposób, w jaki komputerowy reprezentacja symboli jest kodowana w kodach ASCII. Poszukaliśmy funkcji ASCII () z prymitywnymi typami danych, używając kolekcji dla funkcji ASCII () w Python, za pomocą nowej funkcji linii ASCII () i tej z ciągiem podpisanym dla ASCII () Funkcja w Pythonie.