PostgreSQL Drop Trigger

W tym artykule będziemy omawiać spust zrzutu używanego w ustrukturyzowanym języku zapytania. Wyzwalacze są zdefiniowane jako niezawodne, gdy użytkownik, który nie ma uprawnień do manipulowania lub wstawienia danych w tabelach bazy danych, robi coś, co nie jest w ich granicach. Spust ostrzega użytkownika o ostrzeżeniu zdefiniowanym podczas jego tworzenia. Komenda Drop Trigger jest używana, gdy musimy usunąć spust z naszej bazy danych z powodu wszelkich powodów uprawnienia autorytetu. Usuwanie spustu wyznacza komunikaty ostrzegawcze, a użytkownicy mają uprzywilejowanie do wykonywania działań, których nie mogli wcześniej, gdy utworzono spust.

Upuść polecenie wyzwalające do usuwania wyzwalaczy:

Wyzwalacze wykonują swój cel, jakim jest ochrona naszych tabel bazy danych przed modyfikacjami, ale kiedy ich cel musi zostać zmodyfikowany lub zakończony, musimy je usunąć. W naszym zapytaniu używamy polecenia „Drop Trigger”.

To polecenie służy do postępowania z operacją ograniczonymi z powodu wyzwalaczy zdefiniowanych w tabelach bazy danych. To polecenie ma wartość autorytetu, ponieważ sprawia, że ​​tabele bazy danych jest bardziej wrażliwe, ponieważ wyzwalacze są przez nią usunięte, co sprawiło, że jest bezpieczny i sprawił, że dane są autentyczne. Musimy więc zachować ostrożność, gdy wykonujemy to polecenie, ponieważ wprowadza serię zagrożeń dla naszych tabel bazy danych, jeśli pozostanie bez opieki. Składnia polecenia „upuść wyzwalacz” w PostgreSQL jest przedstawiona poniżej:

>> upuść spust [jeśli istnieje] „name_of_the_trigger”
Na „name_of_the_table” kaskada lub ograniczenie;

Możemy również napisać powyższe polecenie bez kontroli, jak pokazano poniżej:

>> upuść spust „name_of_the_trigger”
Na „name_of_the_table”;

Omówmy teraz słowa kluczowe używane w poleceniu „upuść wyzwalacz”. Kiedy piszemy nazwę polecenia, definiujemy również nazwę wyzwalacza, którą chcemy usunąć. Jak wszyscy wiemy, polecenie upuszczenia oddzielnie służy do usuwania i wyeliminowania dowolnego obiektu lub jednostki tabeli, a czasem nawet w ustrukturyzowanym języku zapytania. W takim przypadku używamy go do usunięcia spustu.

Zanim nazwiemy spust, chcemy usunąć; Dodajemy termin „jeśli istnieje”. Ten parametr służy jako wsparcie, usuwając spust tylko wtedy, gdy jest obecny w bazie danych. W przeciwnym razie podniesie błąd i ostrzega użytkownika, że ​​usuwa on nieprawidłowy spust. Polecenie „Cascade” usuwa wszystkie obiekty, które bezpośrednio polegają na spustu, podczas gdy polecenie „ograniczenie” jest domyślnym poleceniem, które tylko usuwa obiekty wyzwalające, które są bezpośrednio ze sobą powiązane.

Teraz, gdy wiemy o stworzeniu polecenia „upuść wyzwalacz”, przejdźmy do środowiska PostgreSQL, aby lepiej zrozumieć działanie tego polecenia.

Usuwanie spustu w PostgreSQL:

Usuniemy wyzwalacz w środowisku PostgreSQL, aby całkowicie zrozumieć logikę polecenia „upuść wyzwalacz”. Możemy pisać i wykonać to polecenie na kilka sposobów:

1. Upuść polecenie wyzwalające z If IE Iste i ograniczenie.
2. Upuść polecenie wyzwalające bez, jeśli istnieje i kaskada lub ogranicz.
3. Upuść polecenie wyzwalające z IF i Kascade.
4. Upuść polecenie wyzwalające z kaskadą.
5. Upuść polecenie wyzwalające z ograniczeniem.

Ale najpierw musimy utworzyć spust i funkcję w środowisku PostgreSQL, aby później usunąć spust.

Tworzymy spust o nazwie „trrigger1” w naszej bazie danych w tabeli o nazwie „Studenci”, która nakłada funkcję o nazwie „Check1 ()” za pomocą podanego poniżej kodu.

Powyższy kod wygeneruje tabelę o nazwie „Studenci” w Twojej bazie danych, która będzie miała 3 kolumny o nazwie „ID”, „Nazwa” i „Numer”. Teraz dodamy niektóre wartości do tabeli, którą utworzyliśmy za pomocą kodu podanego poniżej:

>> Wstaw wartości uczniów
(01, „Harry”, 6541),
(02, „Alex”, 9488),
(03, „James”, 8922),
(04, „Zed”, 4629),
(05, „John”, 7415);
Wybierz * od studentów;

Dane wyjściowe wyżej napisanego zapytania można zobaczyć na przymocowanym obrazie.

Powyższy fragment pokazuje, jak nasza tabela będzie się opiekować. Następnie musimy utworzyć funkcję, która zostanie wywołana, gdy utworzymy spust. Utworzymy funkcję, w której spust zostanie zainicjowany, gdy długość nazwy jest mniejsza niż 3 lub jeśli pozostanie pusta, rzuci to wyjątek. Kod funkcji jest podany poniżej:

Ten kod utworzy funkcję w naszej bazie danych, która uruchomi kontrolę w wpisie długości nazwy, a my umieściliśmy 2 kontrole w funkcji. Jeden sprawdzi wartość zerową, a drugi sprawdzi długość mniejszą niż 3. Teraz możemy utworzyć spust na naszej tabeli „Studenci” za pomocą poniższego kodu.

>> Utwórz Trigger Trigger1
Przed wstawieniem lub aktualizacją
Na uczniach
Dla każdego wiersza
Wykonaj procedurę Check1 ();

Po utworzeniu spustu przyjrzymy się, w jaki sposób możemy go usunąć za pomocą kilku innych metod.

Upuść polecenie wyzwalające, jeśli istnieje i ogranicz:

Teraz, gdy utworzyliśmy spust, możemy upuścić ten wyzwalacz za pomocą polecenia „IF EXT” w PostgreSQL, składnia dla spustu upuszczania jest poniżej:

>> upuść spust, jeśli istnieje Trigger1
Ogranicz uczniów;

Poniższe wyjście potwierdza, że ​​spust jest upuszczony.

Upuść polecenie wyzwalające, jeśli istnieje i kaskada lub ogranicz:

W tym przypadku upuścimy wyzwalacz bez użycia polecenia „IF EXT”; Składnia pokazano poniżej:

>> Utwór spustowy Trigger1
Na uczniach

Poniższe dane wyjściowe potwierdza, że ​​spust jest upuszczony bez użycia polecenia „If Istee”.

Upuść polecenie wyzwalające, jeśli istnieje i kaskada:

W tym przykładzie użyjemy polecenia „If Istee” i Cascade jednocześnie z „Utopieniem„ upuść ”, składnia jest podana poniżej:

>> upuść spust, jeśli istnieje Trigger1
Na temat kaskady uczniów;

Dane wyjściowe pokazuje pomyślne usunięcie spustu.

Komenda upuść wyzwalacz z kaskadą:

W tym przykładzie upuścimy wyzwalacz z poleceniem Cascade za pomocą poniższego kodu:

>> Utwór spustowy Trigger1
Na temat kaskady uczniów;

Powyższe zapytanie zostało pomyślnie wykonane, a spust jest usuwany.

Upuść polecenie wyzwalające z ograniczeniem:

W tym przykładzie upuścimy wyzwalacz z poleceniem ograniczającym, używając kodu podanego poniżej:

>> Utwór spustowy Trigger1
Ogranicz uczniów;

Jak sugeruje wyjście, z powodzeniem usunęliśmy spust za pomocą tego zapytania.

Jak widać, wszystkie metody są wydajne w usuwaniu spustu, ale z kontroli „IF IF Istee”, „Ograniczenie” i „Kascade” jest bardziej wyrafinowane i intuicyjne, dlatego zalecane jest to, że jest to zalecane.

Wniosek:

Polecenie „upuszczenie wyzwalacza”, które usuwa wyzwalacze, zostało omówione w tym artykule. Zastanawaliśmy się, aby utworzyć spust za pomocą jego składni w PostgreSQL. Przyjrzeliśmy się również składni, aby usunąć spust, aby lepiej zrozumieć. Zbadaliśmy również różne polecenia, których można użyć z poleceniem „upuść wyzwalacz” w środowisku PostgreSQL.