Postgres Funkcja upuszczania, jeśli istnieje

PostgreSQL to system zarządzania bazą danych open source, a kod źródłowy jest dostępny na podstawie licencji PostgreSQL. Baza danych PostgreSQL, taka jak inne bazy danych, zawiera dane w formie tabelarycznej. I te dane są modyfikowane lub aktualizowane przez zastosowanie kilku poleceń.

Aby zarządzać danymi lub korzystać z nich w okolicznościach danej sytuacji, mamy pewne kontenery pamięci, które otrzymują dane i wykonują na nich operacje. Są one znane jako funkcje lub procedury przechowywane.

Funkcja PostgreSQL

Funkcje PostgreSQL są podzielone na dwie główne funkcje. To są:

Wbudowane funkcje

Funkcje te są obecne w bazie danych PostgreSQL, w momencie konfiguracji systemu zarządzania bazą danych i podczas łączenia się z serwerem. Możesz ich użyć, używając tylko ich nazwy w poleceniu. Niektóre typowe przykłady wbudowanych funkcji to maks. (), Min () i count () itp.

Funkcje zdefiniowane przez użytkownika

Są to funkcje zdefiniowane przez użytkownika. Funkcje te nie są jeszcze obecne, ale można je tylko utworzyć w momencie wprowadzenia kodu zgodnie z bieżącym scenariuszem. Możesz użyć w nich wbudowanych funkcji, ale jako całość te funkcje działają tylko wtedy, gdy są tworzone ręcznie. Niektóre przykłady są takie jak get_result (), apply_interest () itp. W tym samouczku porozmawiamy o tego rodzaju funkcjach.

Funkcja upuść

Funkcja upuść dotyczy usunięcia już utworzonej funkcji w PostgreSQL. Podobnie jak tabele, funkcje są również upuszczane lub obcięte. Aby zrozumieć koncepcję funkcji upuszczenia, jeśli istnieją, musimy najpierw zrozumieć tworzenie funkcji i ich pracę. Potem dążymy do ich wysadzenia.

Tworzenie funkcji postgres

Teraz zobaczymy składnię, aby wykonać funkcję. Podobnie jak tabela w PostgreSQL, użyjemy polecenia Utwórz, ale procedura jest inna.

Składnia

Utwórz funkcję nazwa_of_function (argumenty)
Zwraca typ danych
Język PSQL
Jako $ varible_name $
OGŁOSIĆ
deklaracja;
(Deklaracja zmienna)
ZACZYNAĆ
< function_body >
(logika)
Return Variable_name | wartość
KONIEC;
$$

Parametry powyższej składni są opisane jako:

• Name_of_function: Ten parametr służy do podania nazwy funkcji zdefiniowanej przez użytkownika. Jest to zapisane po tym, jak słowa kluczowe tworzą funkcję.
• Argumenty: Ta funkcja zawiera parametry funkcji, które będą używane w funkcji.
• Powrót: Ta funkcja zwraca wartość w określonym typie danych, który jest zdefiniowany po słowach kluczowych.
• Język: określa to język programowania używany w funkcji.
• Funkcja_body: Ta część jest główną częścią funkcji zdefiniowanej przez użytkownika, ponieważ zawiera logikę lub warunek wykonany przez użytkownika.

Zaimplementowaliśmy polecenie tworzenia funkcji na pulpicie pulpitacyjnym PGADMIN. Rozważymy je również na powładzie w dalszej części artykułu. Otwórz więc PGADMIN, połącz z serwerem i wybierz opcję Narzędzia, a następnie wybierz narzędzie zapytania. Okno zostanie otwarte, napisz polecenie w tej części.

Teraz rozważ przykład, w którym utworzyliśmy funkcję do przechowywania i zwracania informacji nauczyciela, w tym identyfikator nauczyciela, imię i tytuł. Poniżej napisaliśmy główną logikę polecenia tworzenia funkcji. Cały kod jest wspomniany na dołączonym obrazie.

Utwórz lub zastąp funkcję get_teacher_info ()
zaczynać
dla REC w Select
Nauczyciela_id,
tytuł,
(First_name || "|| last_name) :: varchar
od nauczyciela
Wewnętrzny dołącz na nauczyciela_info za pomocą (nauczyciela_id)
Wewnętrzny obiekt dołączający do obiektu (tematy_dem)
Zamów według tytułu
powrót;
koniec;
$$

Informacje w funkcji informacji nauczyciela dołączają do dwóch tabel zawierających dane istotne dla podmiotu oraz nauczyciela o podmiotu i nauczycielu jako parametr. Teraz wykonaj kod, klikając przycisk Wykonaj u góry. Po wykonaniu wyświetlany jest komunikat, że funkcja jest tworzona pomyślnie.

Ten przykład tworzenia funkcji był bez użycia żadnego argumentu. Więc teraz ponownie utworzymy funkcję o tej samej nazwie, ale różnica polega na tym, że funkcja zaakceptuje z nią parametr.

Jest to więc różnica, która odróżni nową funkcję od poprzedniej. Dlatego tworzona jest inna funkcja o tej samej nazwie, co poprzednia. W przeciwnym razie nie może być możliwe utworzenie dwóch funkcji o podobnej nazwie i podobnych argumentach.

Podobnie jak tabele i bazy danych, możemy również obserwować nazwy funkcji na lewym pasku nawigacji, rozszerzając serwer i bazy danych; Osiągniesz schematy bazy danych. Po rozszerzeniu schematu zobaczysz opcję „publiczną”; Doprowadzi to do opcji funkcji. Wszystkie utworzone funkcje są wymienione tutaj.

UPUSZCZAĆ Funkcjonować

Aby upuścić funkcję zdefiniowaną przez użytkownika z bazy danych, używamy instrukcji Drop. To stwierdzenie jest tak jak polecenie używane do upuszczenia tabeli.

Składnia

Funkcja upuść [jeśli istnieje] name_of_function (argumenty)
[Cascade | ograniczać];

Teraz wyjaśnimy te parametry i ich użycie.

• Po pierwsze, określamy nazwę funkcji, którą chcemy usunąć, stosując instrukcję Drop. Jest to zapisane po funkcji „upuść słowo kluczowe.
• Po drugie, używamy opcji „IF EXT”, pomaga to bazie danych PostgreSQL w wyświetleniu komunikatu błędu, jeśli określona funkcja nie jest obecna.
• Trzecie dotyczy listy argumentów funkcji. Jak widzieliśmy, że funkcje mogą być z parametrami lub bez, więc PostgreSQL chce znać funkcję, którą chcemy usunąć, sprawdzając argumenty, o które zastosowaliśmy.
• Kaskada i opcje ograniczające są opcjonalne zgodnie z implementacją instrukcji upuszczenia warunku.

Użyjemy instrukcji Drop w tej samej funkcji, którą stworzyliśmy powyżej bez żadnego argumentu.

>> upuść funkcję get_teacher_info;

To stwierdzenie spowoduje błąd, ponieważ nie jest jasne, że PostgreSQL, które funkcjonują, ponieważ utworzyliśmy dwie funkcje o tej samej nazwie z określonym argumentem. Rozwiązaniem jest użycie pustego nawiasu z funkcją pokazującą zero parametrów.

>> upuść funkcję get_teacher_info ();

To zadziała. Od dwóch, teraz jedna funkcja pozostaje w tyle. Korzystanie z nazwy będzie wystarczające do upuszczenia funkcji.

>> upuść funkcję get_teacher_info;

Lub drugą opcją jest użycie polecenia z parametrem do bezpośredniego określenia funkcji.

Funkcja upuszczania w skorupce PSQL

Podobnie jak funkcja zastosowana w PGADMIN, utworzyliśmy tutaj funkcję.

>> Utwórz funkcję get_house_price (price_from int, price_to int)
zwraca int
Język PLPGSQL
Jak
$$
Ogłosić
house_count liczba całkowita;
Zaczynać
Wybierz liczbę (*)
do house_count
z domu
gdzie house_price między ceną_ i price_to;
return house_count;
Koniec;
$$;

Teraz zobaczymy utworzoną funkcję, podczas gdy wszystkie inne funkcje można wyświetlić za pomocą polecenia PSQL. To polecenie przedstawia listę funkcji wraz z typem danych schematu nazwy i argumentami funkcji.

>> \ df

Aby upuścić funkcję, teraz użyjemy polecenia upuść z argumentami.

>> Upuść funkcję get_house_price (cena_ z całkowitej, cena_to liczba całkowita);

Wniosek

Artykuł „Postgres Drop Funkcja” jest zaimplementowany w systemie zarządzania bazą danych PostgreSQL zarówno na pulpitach nawigacyjnych PGADMIN, jak i na PSQL, przy użyciu Windows 10. Po pierwsze, stworzyliśmy funkcję wyjaśniającą działanie funkcji. Następnie polecenie upuść jest stosowane do funkcji na dwa sposoby, z parametrami lub bez.