Zbadajmy tę funkcję szczegółowo w tym samouczku.
Składnia funkcji Numpy Squeeze ()
Funkcja ma prostą i opisową składnię, jak pokazano w poniższym fragmencie:
Numpy.Squeeze (A, Axis = Brak)Parametry funkcji
Parametry funkcji opisano na poniższej liście:
Funkcja zwraca wartość
Funkcja zwraca tablicę wejściową ze wszystkimi podzbiorami usuniętej długości.
Ilustracja
Poniższy kod pokazuje ilustrację, jak działa funkcja Squeeze.
# Importuj NumpyKod używa funkcji squeeze do usunięcia osi o długości 1. Kształt tablicy zmienia się z (1,3,1) na (3,) w następujący sposób:
Kształt tablicy wejściowej: (1, 3, 1)Możesz także określić oś docelową, jak pokazano w poniższym przykładzie:
ARR = NP.tablica ([[[10], [20], [30]]])Funkcja zastosuje operację ściskającego na osi 0. Powstały kształt tablicy jest następujący:
Kształt tablicy wejściowej: (1, 3, 1)Jeśli określisz oś, która długość nie jest równa 1, funkcja zwróci błąd, jak pokazano następująco:
ARR = NP.tablica ([[[10], [20], [30]]])Poniższy obraz ilustruje błąd wartości:
Załóżmy, że zastosujesz funkcję Squeeze do szeregu kształtu (1,1). Rozważ następujący przykład:
ARR = NP.tablica ([[100]])Zwraca to szereg kształtu (1,), jak pokazano na następujących wyjściach:
Kształt tablicy wejściowej: (1, 1)Wniosek
Przez cały ten samouczek badaliśmy różne części funkcji Numpy Squeeze i jak zastosować ją do różnych typów tablic. Przeczytaj więcej powiązanych artystów na Linux Wskazówka.