Numpy NP.GCD

Numpy NP.GCD
Wszyscy pamiętamy GCD lub największy wspólny dzielnik w matematyce podstawowej. Jednak w tym samouczku dowiemy się, jak uprościć ręczne obliczenia GCD za pomocą prostej funkcji w Numpy.

Odbierzmy czas.

Składnia funkcji

GCD lub największy wspólny dzielnik to największa wartość dodatnia, która może podzielić dwie lub więcej liczb.

Funkcja GCD w Numpy ma składnię, jak pokazano:

Numpy.gcd (x1, x2, /, out = none, *, gdzie = true, casting = 'same_kind', order = 'k', dtype = brak, subok = true [, podpis, extobj]) =

Pomimo szalonej składni, wystarczy martwić się o dwa parametry, jak pokazano:

  1. x1 i x2 - patrz tablice wejściowe.

Przykład 1

Poniższy kod pokazuje przy użyciu funkcji GCD () z dwiema wartościami skalarnymi.

# Importuj Numpy
importować Numpy jako NP
drukuj (f "gcd: np.GCD (130, 13) ”)

Powyższy kod powinien zwrócić GCD 130 i 13, jak pokazano:

GCD: 13

Przykład nr 2

Aby uzyskać GCD dwóch tablic, możemy zrobić:

ARR_1 = NP.tablica ([11,12,13])
ARR_2 = NP.tablica ([14,145,15])
drukuj (f "gcd: np.gcd (arr_1, arr_2) ”)

Kod powyżej powinien zwrócić:

GCD: [1 1 1]

Przykład nr 3

Możesz także określić GCD elementu tablic i wartość skalarną. Na przykład:

ARR = NP.tablica ([14,145,15])
drukuj (f "gcd: np.GCD (ARR, 5) ”)

Powyższy przykładowy kod powinien zwrócić GCD tablicy i 5.

GCD: [1 5 5]

Zamknięcie

Ten samouczek przechodzi przez sposób obliczenia GCD elementów tablicy wzdłuż danej osi.

Dziękuje za przeczytanie!!