Pusta tablica Numpy

Python oferuje swoim użytkownikom różnorodne funkcje. Biblioteka Python ma numpy pustą tablicę do pracy z tablicami. Służy do generowania zupełnie nowej, pustej tablicy zgodnie z instrukcjami użytkownika, co polega na użyciu typu danych i formularza tablicy bez inicjowania elementów. Porozmawiamy o pustej tablicy Python Numpy, zwłaszcza jak zbudować pustą tablicę z Python Numpy. Zapewnimy również przykładowe programy tworzenia i radzenia sobie z tablicami Numpy i powiązanymi operacjami.

Co to jest numpy pusta tablica?

Bez inicjowania wpisów, funkcja tablicy Python Numpy () może być użyta do zbudowania nowej tablicy określonych kształtów i typów. Ta funkcja akceptuje trzy wejścia i podając te parametry, możemy określić określony typ danych i kolejność. W tym poście przejdziemy przez Numpy.Pusty (składnia) i użycie, które zwraca szereg niezainicjowanych danych z określonym kształtem, kolejnością i danych. Tablice obiektowe zaczną się od wartości braku.

Składnia pustej tablicy Numpy

Poniżej znajduje się pełna składnia do używania tej funkcji:

W składni można znaleźć następujące parametry. Każdy z tych parametrów ma funkcję.

Nazwa parametru	Opis
Kształt	Opisuje kształt pustej tablicy. Może to być indywidualna wartość liczb całkowita lub krotek.
Dtype	Data danych dla elementów tablicy jest określana przez ten opcjonalny parametr. To jest Numpy.float64 domyślnie.
zamówienie	Wielowymiarowa metoda przechowywania danych jest określona przez ten parametr opcjonalny. Ma opcje „c” i „f”.
tak jak	Jest to parametr oparty na wyborze. Jest to obiekt odniesienia, który umożliwia tworzenie tablic, które nie są kompatybilne z Numpy.

Ndarray szeregu niezainicjowanych danych z określonym formularzem, kolejnością i danych jest zwracany przez Numpy.Metoda pustej ().

Następnie dostarczymy Ci przykładowe programy szczegółowo opisujące wspomniany temat.

Przykład 1:

Spójrzmy na przykład, aby zobaczyć, jak zaimplementowana jest numpy pusta tablica. Istnieją dwie metody sprawdzania pustej tablicy Numpy. Funkcja tablicy Numpy Zero jest używana w pierwszym, a funkcja pustej tablicy jest używana w drugim. W tym przykładzie omówimy użycie funkcji pustej tablicy Numpy.

Kod do wdrożenia pustej metody tablicy jest pokazany poniżej. Jednak posiadanie pustej funkcji nie gwarantuje, że wartości tablicy wyniosą 0. Prosta pusta tablica Numpy jest zaimplementowana w danym kodzie. Zawsze zwraca niezainicjowane elementy z dostarczonym kształtem i typem danych. Zrzut ekranu kodu jest pokazany tutaj.

Importuj Numpy
NEW_ARR = NUMPY.Pusty (4)
Drukuj (New_ARR)

Po uruchomieniu kodu możesz wyświetlić wyniki poniżej.

Numpy.Metodę Array () można zastosować do konstruowania pustej tablicy, po prostu przekazując jej pustą listę.

Importuj Numpy
new_list = []
NEW_ARR = NUMPY.tablica (new_list)
Drukuj (New_ARR)

Poniżej znajduje się wynik, w którym możesz zobaczyć pustą tablicę.

Omówmy drugie podejście, które jest funkcją tablicy Numpy Zero.

Przykład 2:

Tutaj zaimplementowaliśmy funkcję Numpy Zero Array. Te same parametry są obecne w Numpy.Metoda zeros (). Są to porządek, kształt i dtype.

Na obrazie kodu podano kształt tablicy, który wynosi [3,3]. Oznacza 3 wiersze i 3 kolumny. DataType jest int.

Importuj Numpy
Arr_one = Numpy.zera ([3,3], dtype = „int”)
Drukuj (ARR_ONE)

Tutaj możesz zobaczyć tablicę 3 wierszy i 3 kolumn.

Przykład 3:

Tutaj argument „dType” o numpy.Używana jest pusta funkcja. Możesz zobaczyć w kodzie, który zdefiniowaliśmy kształt i rodzaj danych pustej tablicy, co oznacza, że ​​możemy zadeklarować oba w przykładzie. Tutaj widać, że generowany zostanie tablica 3 wierszy i 3 kolumn, składających się z wartości pływakowych.

Importuj Numpy
jeden = Numpy.Pusty ([3, 3], dtype = float)
Drukuj (jeden)

Użyj następującego obrazu, aby zrozumieć wynik wspomnianej deklaracji.

Przykład 4:

W tym przykładzie użyjemy parametru zamówienia funkcji „C”, która jest dla formularza rzędu w stylu C. Funkcje Numpy są importowane i używane. Dzięki pustej funkcji Numpy zadeklarowaliśmy zmienną „ARR2”. W takim przypadku przekazaliśmy kształt funkcji, typ danych i zamówienie. Na koniec próbujemy wydrukować wartość zmiennej.

Importuj Numpy
ARR2 = Numpy.pusty ([4, 4], dtype = float, order = 'c')
Drukuj (ARR2)

W takim przypadku zamówienie zostało dostarczone do funkcji. Użyj zrzutu zrzutu poniżej, aby zademonstrować wynik wspomnianego kodu.

Przykład 5:

W tym przykładzie zmieniliśmy tylko kolejność tablicy, która jest w tym przypadku „f”. Pozostały kod jest identyczny z tym powyżej. Użyj następującego obrazu, aby zilustrować wynik wspomnianego kodu:

Importuj Numpy
ARR2 = Numpy.pusty ([4, 4], dtype = float, order = 'f')
Drukuj (ARR2)

Oto wynik:

Przykład 6:

W tym przykładzie powstała pusta jednowymiarowa tablica. Tylko w tym przypadku stosujemy jeden kształt parametru. Użyj załączonego obrazu kodu, aby zilustrować wynik powyższego kodu.

Importuj Numpy
oned_arr = Numpy.pusty (kształt = 2)
Drukuj (oned_arr)

Wynik jest tutaj dołączony:

Ten sam przykład można uruchomić bez żadnych parametrów. Fakt, że wynik jest pusty, mimo że po prostu przekazujemy rozmiar kształtu (czyli w tym przypadku 4) jako parametr wskazuje, że Python pozwala nam to osiągnąć. Obraz kodu jest tutaj dołączony do lepszego zrozumienia.

Importuj Numpy
oned_arr = Numpy.Pusty (4)
Drukuj (oned_arr)

Tutaj możesz zobaczyć wyjście:

Przykład 7:

Ten przykład dotyczy dwuwymiarowej pustej tablicy Numpy. Funkcje Numpy są importowane i używane . Dzięki pustej funkcji Numpy zadeklarowaliśmy zmienną „twod_arr” i przeszliśmy kształt funkcji i typ danych. Na koniec próbujemy wydrukować wartość zmiennej.

Importuj Numpy
twod_arr = Numpy.pusty (kształt = [3,4], dtype = int)
druk (twod_arr)

Tutaj widać, że wyświetlane są 3 wiersze i 4 kolumny.

Wniosek

Nauczyłeś się fundamentalnej składni dla pustych tablic Numpy z wyżej wymienionego artykułu. Dodatkowo odkryliśmy, jak korzystać z funkcji zera i innych przykładowych macierzy, aby zaimplementować je w Python. Ten post pokazał nam, jak pracować z pustymi tablicami Numpy w Python.