Wyjaśniono sieci sieciowe OSI

Otwórz interkonekcję systemu (OSI) Model koncepcyjnie ilustruje siedem warstw abstrakcyjnych ram komunikacyjnych, których urządzenia używają do interoperacyjności w sieci. W latach 80. model był globalnie akceptowaną standardową strukturą komunikacji sieciowej.

Model określa zestaw zasad i przepisów wymaganych do renderowania interoperacyjności między różnymi oprogramowaniem i urządzeniami.

Został wprowadzony przez internetową Organizację Standardów w 1984 roku, kiedy sieci komputerowe stały się tylko nową koncepcją. Mimo że Internet obecnie opiera się na prostszym modelu sieciowym, TCP/IP. Model 7-warstwowy OSI jest nadal używany do wizualizacji podstawowej podstawowej architektury sieci i problemów rozwiązywania problemów.

7 Warstwy modelu OSI

Model OSI jest podzielony na siedem warstw w celu reprezentowania architektury sieciowej. Każda warstwa wykonuje własny zestaw zadań i komunikuje się z warstwami powyżej i pod nią, aby przeprowadzić udaną transmisję sieciową. Omówmy wszystkie warstwy i ich nieruchomości w sposób „odgórny”.

Warstwa aplikacji

Jest to jedyna warstwa, która obejmuje bezpośrednią interakcję z danymi od użytkownika końcowego. Innymi słowy, ta warstwa zapewnia interakcję między ludzkimi komputerami, tak że przeglądarki internetowe lub aplikacje klientów e-mail polegają na tym, aby zapewnić komunikację. Stąd aplikacje polegają na warstwie, aby wykorzystać jej usługi manipulacji protokołami i danymi w celu przesyłania przydatnych informacji. Niektóre z najczęstszych protokołów warstwy aplikacji to HTTP, SMTP (włącza komunikację pocztową), FTP, DNS itp.

Warstwa prezentacji

Ta warstwa przygotowuje dane dla warstwy aplikacji, biorąc pod uwagę, że aplikacja akceptuje i wymaga kodowania, szyfrowania, formatowania lub semantyki. Pobiera dane przychodzące z warstwy poniżej i przekłada je na składnię, którą można zrozumieć. Stąd przygotowuje dane i sprawia, że ​​jest to reprezentowane, aby być słusznie zużyte przez warstwę aplikacji. Otrzymuje również dane z warstwy aplikacji i kompresuje je do transmisji przez warstwę sesji. Proces kompresji minimalizuje rozmiar danych, który optymalizuje wydajność i szybkość transmisji danych.

Warstwa sesji

Jak sama nazwa wskazuje, warstwa sesji jest odpowiedzialna za utworzenie kanału komunikacyjnego między urządzeniami o nazwie sesja. Ta warstwa utrzymuje kanał komunikacyjny otwarty wystarczająco długo, aby udana i nieprzerwana wymiana danych. Ostatecznie po całkowitej transmisji kończy sesję, aby uniknąć marnotrawstwa zasobów.

Warstwa sesji oferuje również punkty kontrolne do synchronizacji transferu danych. W ten sposób warstwa może wznowić transmisję sesji z niektórych punktów kontrolnych, jeśli zostanie zatrzymana lub przerwana pomiędzy nimi, zamiast przekazywać całkowicie od zera. Jest również odpowiedzialny za uwierzytelnianie, a także ponowne połączenie.

Warstwa transportowa

Czwarta warstwa modelu OSI jest odpowiedzialna za kompleksową komunikację. Otrzymuje dane z warstwy sesji, rozkłada je na mniejsze bity na końcu transmisji o nazwie segmenty i wysyła je do warstwy sieciowej. Warstwa transportowa jest również odpowiedzialna za sekwencjonowanie i montaż segmentów na końcu odbierania.

Na końcu nadawcy jest również odpowiedzialne za zapewnienie kontroli przepływu i błędów w transmisji danych. Kontrola przepływu określa optymalną wymaganą prędkość komunikacji, dzięki czemu nadajnik ze stabilnym i szybszym połączeniem nie przepełnił odbiornika za pomocą stosunkowo wolniejszego połączenia. Upewnia się, że dane są wysyłane poprawnie i całkowicie poprzez kontrolę błędów. Jeśli nie, żąda retransmisji.

Warstwa sieci

Warstwa sieci jest odpowiedzialna za odbieranie segmentów z warstwy transportowej i podzielenie ich na jeszcze mniejsze jednostki zwane pakietami. Pakiety te są następnie ponownie złożone na urządzenie odbierające. Warstwa sieciowa dostarcza dane do zamierzonych miejsc docelowych na podstawie adresów znalezionych w tych pakietach.

Wykonuje logiczne adresowanie, aby znaleźć najlepszą możliwą fizyczną trasę do transmisji pakietu. W tej warstwie routery odgrywają bardzo istotną rolę, ponieważ wyjątkowo identyfikuje każde urządzenie w sieci. Proces nazywa się routing.

Warstwa łącza danych

Warstwa łącza danych wykonuje zadanie utrzymywania i zakończenia komunikacji między dwoma fizycznie połączonymi węzłami. Dzieli pakiety uzyskane z źródła do ramek przed wysłaniem ich do miejsca docelowego. Ta warstwa jest odpowiedzialna za komunikację wewnątrz sieci.

Warstwa łącza danych ma dwa pod warstwy. Pierwszy to Media Access Control (MAC) renderuje przepływ sterowania za pomocą adresów MAC i multipleksów dla transmisji urządzeń w sieci. Logiczna kontrola łącza (LLC) podejmuje kontrolę błędu, identyfikuje linie protokołu i synchronizuje ramki.

Warstwa fizyczna

Najniższą warstwą tego modelu jest warstwa fizyczna. Warstwa jest odpowiedzialna za optyczne przesyłanie danych między podłączonymi urządzeniami. Przesyła surowe dane w postaci strumieni bitów z warstwy fizycznej urządzenia nadawcy do warstwy fizycznej urządzenia odbiornika, określając szybkość transmisji bitów. Stąd wykonuje synchronizację bitów i kontrolę szybkości transmisji. Ponieważ nazywa się to warstwą „fizyczną”, obejmuje zasoby fizyczne, takie jak okablowanie, modemy sieciowe lub piasty, repeatery lub adaptery itp.

Zalety modelu OSI

• Najważniejszą rolą, jaką odgrywa model OSI, jest położenie podstaw podstawowej architektury sieci, zapewnienie wizualizacji i lepszego zrozumienia.
• Pomaga operatorom sieci w zrozumieniu sprzętu i oprogramowania wymaganego do samodzielnego zbudowania sieci.
• Rozumie i zarządza procesem wykonywanym przez komponenty w sieci.
• Pozwala na rozwiązywanie problemów, wskazując warstwę, która powoduje problemy. Pomaga administratorom odpowiednio je rozwiązać bez ingerowania w resztę warstw w stosie.

Wniosek

Model OSI Otward System Interconnection to model referencyjny, który zapewnia wygodną reprezentację danych przesyłanych w sieci. Dzieli zadania komunikacji sieciowej na siedem możliwych do zarządzania bity wykonywane na każdej warstwie abstrakcyjnej. Każda warstwa ma unikalną odpowiedzialność całkowicie niezależną od innych warstw modelu. Tam, gdzie niektóre warstwy obsługują funkcje związane z aplikacjami, reszta radzi sobie z obowiązkami transportu danych. Stąd rozpowszechnia zadania w szybkie i wygodne warstwy i jest uważany za model architektoniczny sieci komputerowych.