Chcieliśmy poznać sekret sukcesu Manjaro, w którym to szczegółowe porównanie ożywiło. Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym weteranem Arch Linux z chęcią zbadania, co mają do zaoferowania inne dystrybucje Linux, czy też nowicjusz Linux, który nie jest pewien, które z dwóch dystrybucji do użycia, ten artykuł jest dla Ciebie.
Instalacja
Pierwsza wersja Arch Linux została wydana w 2002 roku. Od tego czasu programiści stojący za tym lekkim dystrybucją Linuksa przestrzegali zasady KISS (zachowaj proste, głupie) jako ogólne wytyczne. Być może nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż podczas procesu instalacji, który jest całkowicie oparty na konsoli i w dużej mierze ręczny.
Możesz przeczytać o tym więcej na archwiki, więc nie będziemy tutaj przejść do dalszych szczegółów. Nie chodzi o to, że Arch Linux jest trudny do zainstalowania samego, ale proces instalacji jest bardzo nieznany, wymagający wykonania serii kroków bez żadnych wskazówek. Większość użytkowników łuku otwiera Archwiki na smartfonie, aby mogli go śledzić, ilekroć zdecydują.
Manjaro jest bardzo dokładnym przeciwieństwem Arch Linux, jeśli chodzi o instalację. Jeśli kiedykolwiek zainstalowałeś Ubuntu, Linux Mint, a nawet Windows, nie będziesz mieć żadnych problemów podczas instalowania Manjaro. Kiedy uruchamiasz się w środowisku na żywo Manjaro, po prostu wybierz „Instaluj”, aby uruchomić instalator, przejdź przez kilka ekranów, a możesz iść.
W zależności od połączenia internetowego i dysku twardego cały proces nie powinien zająć więcej niż kilka minut i w żadnym momencie nie będziesz musiał zepsuć poleceń konsolowych. Prostota procesu instalacji Manjaro jest ważnym powodem, dla którego wielu weteranów Arch Linux, którzy nie ma już czasu ani energii na zainstalowanie Arch Linux, zdecydowało się przejść na Manjaro.
Zarządzanie pakietami
Arch Linux używa własnego menedżera pakietów Pacman. Pacman jest oparty na konsoli i łączy łatwy w użyciu system kompilacji z prostym formatem pakietu binarnego. Użytkownicy Arch mogą instalować pakiety z oficjalnych repozytoriów lub repozytorium użytkowników Arch (AUR).
Manjaro używa również Pacmana, ale zapewnia także kilku wstępnie zainstalowanym graficznym menedżerom oprogramowania, aby użytkownicy mogli łatwo zainstalować oprogramowanie i aktualizować ich system. Oczywiście możesz zainstalować tych samych graficznych menedżerów oprogramowania również w Arch Linux, ale miło jest mieć ich gotowe do użycia zaraz po instalacji.
Zarówno Arch Linux, jak i Manjaro są dystrybucjami toczącymi, co oznacza, że aktualizacje są wydawane na bieżąco i nie ma corocznej ponownej instalacji systemu, o które można się martwić. W określony sposób Manjaro używa wszystkich użytkowników Arch Linux jako testerów beta. Tylko wtedy, gdy użytkownicy Arch Linux znajdują stabilny pakiet, jest zawarty w niestabilnej wersji Manjaro. Stamtąd ukończy testowanie i wreszcie stabilną wersję.
Jak zapewne możesz sobie wyobrazić, stabilna wersja Manjaro jest znacznie bardziej niezawodna niż Arch Linux, co czyni ją świetną dla osób, które chcą korzystać z nieco starszego oprogramowania, aby cieszyć się dodatkową stabilnością. Nieliczne błędy, które wprowadzają się do Manjaro Stable, zwykle nie są wystarczająco poważne, aby cały system operacyjny był bezużyteczny.
Środowisko komputerowe
Ani Arch Linux, ani Manjaro nie zmuszają swoich użytkowników do korzystania z określonego środowiska stacjonarnego. Arch Linux zaczyna od czystego łupku, a następnie możesz zainstalować dowolne środowisko komputerowe, które chcesz na górze. Środowiska komputerowe w Arch Linux są dostarczane w wygodnych pakietach, więc rzadko musisz zainstalować więcej niż jeden pakiet. Lista oficjalnie obsługiwanych środowisk stacjonarnych w Arch Linux obejmuje Budgie, Cinnamon, Deepin, Oświecenie, Gnome, Gnome Flashback, Plazma KDE, LXDE, Mate, Sugar i XFCE.
Istnieją trzy główne edycje Manjaro-XFCE, KDE i Gnome, ale wiele innych środowisk stacjonarnych i menedżerów systemu Windows jest dostępnych za pośrednictwem edycji społeczności, w tym Awesome, BSPWM, Budgie, Cinnamon, Deepin, I3, KDE, LXDE, LXQT, Mate, Mate, Mate Openbox i Jade. Możesz także wybrać Manjaro Architect, który jest opartym na konsoli netto instalator ustawiony Manjaro z minimalnego ISO, abyś mógł skończyć z systemem operacyjnym, który ma wszystkie potrzebne pakiety i nic więcej. To jest całkiem zgodne z podstawową filozofią Archa.
Wspólnota
Być może najbardziej niesamowitą rzeczą w Arch Linux jest jego społeczność. Gdyby nie dla Archwiki, rozwiązywanie problemów z wszelkiego rodzaju problemami Linuksa-nie tylko tych związanych z Arch Linux, byłoby znacznie trudniejsze niż.
Oficjalna komisja dyskusyjna Arch Linux i kanał IRC dystrybucji to świetne miejsca, w których możesz spotkać innych użytkowników Linux i omówić wszystko, od Arch Linux po oprogramowanie po zwykłe tematy, które nie mają nic wspólnego z Linux.
Na szczęście społeczność Manjaro jest prawie tak samo świetna-być może dlatego, że wielu użytkowników Manjaro migrowało z Arch Linux. Społeczność jest przyjazna dla początkujących i dostępna w około 30 językach dla osób nieanglojęzycznych.
Werdykt
Manjaro jest czasem opisywany jako Arch Linux dla osób, które nie mogą postępować zgodnie z instrukcjami, ale to o wiele więcej niż to. Deweloperzy Manjaro udało się stworzyć jedną z najbardziej dostępnych dystrybucji Linuksa na świecie i z powodzeniem zachowali wszystko, co sprawiło, że Arch Linux jest tak świetny. Nie każdy ma czas lub chęć zainstalowania Arch Linuksa, ale każdy może cieszyć się Manjaro i wszystkim, co ma do zaoferowania. Arch Linux jest świetny dla purystów, którzy chcą maksymalnej kontroli nad swoim systemem operacyjnym, i oklaskujemy programistów dystrybucji, aby pozostać wiernymi swoim podstawowym zasadom przez lata.