Długi długi pasywał w C ++

Długa długa liczba danych, jeden z kluczowych w języku programowania C ++, jest tym, o czym się dzisiaj dowiemy. Ale wstrzymaj się przed użyciem długiego długiego danych. Najpierw przyjrzyjmy się podstawom języka programowania C ++, w tym tym, jakie są tytuł danych i dlaczego ich używamy.

Język C ++ jest również określany jako „C z klasami” i jest ogólnym językiem programowania. Język programowania C ++ znacznie się rozwinął. Najnowsza wersja C ++ obejmuje teraz funkcje funkcjonalne, ogólne i obiektowe wraz z możliwością obsługi pamięci na niskim poziomie. Ale kiedy mówimy o dowolnym języku, pierwszą rzeczą, którą rozumiemy. Rodzaj danych, które może przechowywać każda zmienna, jest znany jako typ danych, taki jak znak, pływak, liczba całkowita i inne typy danych. Każdy język ma różne typy danych. Dzisiaj będziemy przestudiować na temat długiego długiego danych, co może pomóc nam zrozumieć, jak korzystać z tego skutecznie i dokładnie w języku C ++.

Długa długa liczba danych jest typem danych liczb całkowitych, który służy do przechowywania dużych wartości liczbowych w celu zidentyfikowania długości zmiennej liczb całkowitych w programach C ++, która może zachować wartości, o ile pojedyncza 64-bitowa wartość całkowitą i bez podpisu liczba całkowita, która może utrzymywać wartości dodatnie, a także wartości ujemne. Długa długa typ danych jest kompatybilna z typem danych liczb całkowitych. Istnieją szczególne literały dla długiego typu danych w C ++, takie jak „LL”, co oznacza długą wartość liczb całkowitych, która służy do wskazania, że ​​jest to podpisana długa wartość, i „Ull”, co oznacza wartość długiej liczby całkowitych, co wskazuje może pomieścić wartość ujemną.

Składnia:

Oto składnia długiego danych danych, która służy do przechowywania danych do 8 bajtów. W języku programowania C ++ składnia odnosi się zarówno do stylu pisania, jak i sposobu zadeklarowania zmiennej w programie C ++. Ponieważ język C ++ jest wrażliwy na wielkość liter, kładamy silny nacisk na znajomość składni. Jeśli w jakiś sposób niepoprawnie ogłosimy danych, tłumacz wywołuje błąd składni.

Aby zadeklarować zmienną, najpierw piszemy typ, który chcemy uznać za „długą”. Następnie deklarujemy zmienną o dowolnej nazwie, którą chcesz ustawić. W końcu przypisujemy wartość do zmiennej. Należy pamiętać, że wartość, którą zainicjujemy, powinna być typem liczb całkowity.

Wartość zwracana:

W zamian używamy zmiennej długiego typu, która może pomieścić wartość do 8 bajtów. Wartość, którą otrzymujemy, może być wartością podpisaną lub niepodpisaną.

Przykład 1:

Oto pierwszy i prosty przykład długiego typu w języku programowania C ++. Aby rozpocząć wdrażanie programu, najpierw potrzebujemy tłumacza C ++, w którym możemy pisać i wykonać program. Zainstaluj kompilator C ++, aby uruchomić program. Po zainstalowaniu kompilatora C ++ zacznijmy pisać kod. W języku programowania C ++ najpierw dołączamy pliki nagłówka, aby predefiniowane metody używane w programie mogły działać poprawnie.

Dołączonym plik nagłówka jest biblioteka „iostream”, która służy do uzyskania danych wejściowych od użytkownika. Wyświetla również wyjście do systemu konsoli użytkownika. Aby zaimportować bibliotekę w programie C ++, istnieje predefiniowany sposób, w którym najpierw piszemy symbol „#”, który instruuje kompilator, który pobieramy bibliotekę. Następnie piszemy zarezerwowane słowo kluczowe „w tym”, które mówi kompilatorowi, że dodajemy plik w programie. Na koniec piszemy nazwę biblioteki, którą wdrażamy, która jest „iostream” w tokenach „”.

Następnie piszemy „przestrzeń nazw”, która ogranicza kompilator z podawania tego samego zakresu do innych zmiennych, funkcji, klas itp. W wierszu 5 zaczynamy pisać kod sterownika, abyśmy mogli wdrożyć rzeczywisty problem programu. Otwórz wsporniki funkcyjne Main () i zacznij zapisywać tam kod. Najpierw nazywamy metodę Cout (), abyśmy mogli wyświetlić rozsądną wiadomość dla użytkownika i że może ona łatwo zrozumieć, co robimy w programie.

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

Cout << "-------Implementation of long long datatype in C++-------\n" << endl;
długi x = 2609834;
długi y = 81298;
Cout << "The value of x is: " << x << endl;
Cout << "The value of y is: " << y << endl;
długi mnóstwo;
pomnóż = x * y;
Cout << "\nThe multiplication of x*y is: "<< multiply <Cout << "\nThe length of the multiply is: " << sizeof(multiply) << endl;
powrót 0;

Następnie tworzymy dwie zmienne typu długiego, „x” i „y”, i przypisujemy im wartości. Następnie drukujemy obie zmienne za pomocą metody Cout (). W wierszu 15 tworzymy jeszcze jedną zmienną pomnożoną przez długi typ. W tej zmiennej przechowujemy mnożenie „x” i „y” i drukujemy ją za pomocą metody cout (). W wierszu 19 sprawdzamy rozmiar zmiennej mnożonej. Drukujemy również rozmiar zmiennej. Na końcu programu zwracamy 0 do funkcji Main (), aby zatrzymać wykonanie istniejącego programu.

Zobaczmy wyjście wcześniej wprowadzonego programu:

Przykład 2:

Teraz zaczynamy wdrażać drugi przykład długiego danych danych. Najpierw dołączamy pakiet, aby funkcja, której używamy w programie, działała poprawnie bez komunikatu o błędzie. Następnie używamy „Używając przestrzeni nazw” w programie, więc nie możemy zadeklarować tej samej nazwy innych funkcji.

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

Cout << "-------Implementation of long long datatype literals in C++-------\n" << endl;
Long var1;
cout var1;
Cout << "The length of the var1 is: " << sizeof(var1) << endl;
Long var2;
cout var2;
Cout << "The length of the var2 is: " << sizeof(var2) << endl;
długi wynik = var1 * var2;
Cout << "\nThe long long type of result literal is: " << result << endl;
Cout << "The length of the result is: " << sizeof(result) << endl;
powrót 0;

Następnie wywołujemy funkcję main (), aby napisać rzeczywisty wiersz kodu. W tym programie wprowadzamy go, aby uzyskać literały długich danych. Dealujemy dwie długie zmienne typu. Następnie przyjmujemy wejście od użytkownika w tych dwóch zmiennych. Następnie drukujemy go za pomocą metody Cout (). Następnie bierzemy jeszcze jedną zmienną, która jest „rezultatem” długiego typu, aby przechowywać wynik i wydrukować wraz z ich rozmiarami.

Teraz zobacz dane wyjściowe wcześniej wdrożonej ilustracji i zobacz, co otrzymamy w zamian:

Wniosek

W tym artykule dowiedzieliśmy się o jednym z danych programowania C ++, który jest długim długim typem danych, który może przechowywać dane do 8 bajtów. Nauczyliśmy się również składni długiego typu danych i zaimplementowaliśmy kilka przykładów w języku C ++ ze szczegółowymi wyjaśnieniami, aby użytkownikowi nie było zmartwienia.