Uczenie się Podstawy składniowe C#

Uczenie się Podstawy składniowe C#
C# to język programowania, który jest używany do rozwiązywania problemów, tak jak inne języki, ale C# zapewnia prostotę w kodzie i zarządza wszystkim w klasach. C# jest językiem wrażliwym na sprawę, co oznacza, że ​​„ab_program” różni się od „ab_program”. Oba nie są takie same, więc musimy być bardzo ostrożni podczas kodowania. C# nie pozwól, aby programiści stali się leniwi, ponieważ nie możemy przegapić półkolisu podczas kodowania. Programista musi ściśle przestrzegać składni języka C#.

W przeciwieństwie do Pythona, w C# Semicolon jest obowiązkowy po każdym stwierdzeniu. Kompilator wskazałby błąd, jeśli nie użyjemy półkolisu. W języku C# musimy zaimportować odpowiednie biblioteki do korzystania z wbudowanych funkcji. Ale jeśli kodujemy w Visual Studio i stworzymy framework C#, nie ma potrzeby importowania żadnej biblioteki, ponieważ biblioteki będą już istnieć w naszym kodzie, gdy utworzymy pakiet. I zostaną zamazane, ale kiedy użyjemy dowolnej metody określonej klasy, IDE automatycznie zmieni kolor tekstu i sprawi, że jest widoczny w kodzie. Ilekroć używamy innego IDE do kodowania C#, musimy pisać to ręcznie. IDE to skrót zintegrowanego środowiska programistycznego i pozwala nam kodować w określonym języku. W kodowaniu C# najczęściej używanym i zaufanym IDE jest kod Visual Studio.

Składnia języka C# jest bardzo dobrze uporządkowana i utrzymana, każda jest czytelna i jasna. Kod nie importuje żadnych dodatkowych plików ani nie zawiera żadnych bezużytecznych zmiennych, ponieważ nie pozwala nam zdefiniować bezcelowych zmiennych, które są, ale nigdy nie używane w programie. A jeśli ogłosimy zmienną, ale nie używamy jej w całym kodzie, nadal będzie stwierdzić, że zmienna jest zadeklarowana, ale nie wykorzystywana.

Składnia z przykładu 1:

W tym przykładzie wykorzystamy tylko jedną przestrzeń nazw w kodzie. I omówmy każdy szczegół, który musisz wiedzieć o składni C# i wykonaniu od zera.

Kod:

za pomocą systemu;
Przestrzeń nazw programów_0

Prog klas

Statyczne pustka główna (String [] args)

Konsola.WriteLine („To pierwszy kod!");


Wyjście:

Objaśnienie kodu

Przejdźmy do każdego wiersza powyższego kodu szczegółowo, jak to działa i dlaczego potrzebujemy go w naszym kodzie.

Korzystanie z systemu:

Oświadczenie „za pomocą systemu” mówi kompilatorowi, że używamy systemu: jest to przestrzeń nazw, którą omówimy szczegółowo, ale tutaj musisz to zrozumieć przed użyciem czegoś w kodzie, musimy powiedzieć kompilatorowi, że używamy System w naszym programie. Kiedy tworzymy pakiet lub projekt, musimy najpierw napisać to stwierdzenie. Ta instrukcja pozwala nam używać wszystkiego, co ma system. Możemy łatwo uzyskać dostęp do wszystkich klas i wbudowanych metod systemu, bez pisania słowa „system”. Na przykład, jeśli chcemy coś pokazać na konsoli, zastosujemy konsolę.Funkcja zapisu (). Nazywamy tę funkcję w tak konsoli.Write () Kiedy piszemy „Używanie systemu” na początku kodu. Ale kiedy instrukcja „używając systemu” nie jest wymieniona na początku, zastosujemy funkcję taką jak system.Konsola.Pisać(). Musimy dołączyć słowo „system” z dowolną funkcją systemu, którą używamy. Ale wykorzystując instrukcję „za pomocą systemu” na początku kodu, możemy zaoszczędzić czas.

Pusta linia

Kodowanie w języku C# jest dobrze zarządzane od zajęć do wcięcia. Kompilator dba o wszystko. Whitespaces są ignorowane przez C#, w ten sposób dodanie dodatkowych pustych wierszy ułatwia kod bez wpływu na to, jak funkcjonuje kod. Odgrywają ważną rolę i zwiększają czytelność kodu. Po instrukcji „Korzystanie z systemu” pusta linia służy do oddzielenia części importowania bibliotek od drugiego kodu.

Przestrzeń nazw

Termin „przestrzeń nazw” działa jako kontener zawierający główny kod, klasy i funkcje. W ramach jednego projektu możemy mieć więcej niż jedną „przestrzeń nazw”. A poza tą „przestrzenią nazw” możemy również zdefiniować inne przestrzenie nazw. Ale za to, musimy je zdefiniować, używając „nazwy nazwy”, która pokazuje nazwę nowej przestrzeni nazw. Zawsze używamy „przestrzeni nazw” z nazwą klasy, do której chcemy uzyskać dostęp do kodu. Domyślnie nazwa utworzonego przez nas projektu jest przypisana nazwa „przestrzeni nazw”. Możemy to zmienić, ale w tym celu musimy zaktualizować nazwę folderu. Organizuje członków danych jednej przestrzeni nazw jak klasa, ale w „przestrzeni nazw” możemy mieć więcej niż jedną klasę. Kiedy „przestrzeń nazw” jest tworzona w projekcie, zawiera jedną nazwę klasy „Program”, możemy zmodyfikować tę nazwę, która nazywa. A wewnątrz klasy mamy metodę nazywaną metodą członkowską przestrzeni nazw.

Nawiasy klamrowe

W kręconych klamrach przestrzeni nazw piszemy główny kod. Kod wewnątrz przestrzeni nazw obejmuje klasy, funkcje i instancje klas. Przestrzeń nazw może mieć w sobie inną przestrzeń nazw, która nazywa się zagnieżdżoną przestrzenią nazw. Metody lub członków przestrzeni nazw można uzyskać, stosując „przestrzeń nazw” z kropką. W ten sposób możemy wywołać dowolną funkcję: przestrzeń nazwiska_1.MyProgram (). Kompilator będzie dostępny do przestrzeni nazw, o których wspomnialiśmy w kodzie, kropka poinformuje kompilatora, że ​​chcemy uzyskać dostęp do jego metody lub członka, a po kropce określa nazwę metody, którą chcemy uzyskać dostęp.

Klasa

Klasa jest organizatorem w przestrzeni nazw, która organizuje członków danych i metody członków. Klasa zawiera różne typy danych i metody w jednym miejscu, do których można uzyskać obiekty klasy klasy. Język C# zapewnia wbudowaną klasę, w której możemy zastosować kilka metod. Ale jedna główna metoda zostanie wykorzystana do wywołania wszystkich metod lub klas. W C#można mieć klasę w innej klasie; Jest to znane jako dziedzictwo. Ta koncepcja klas nazywana jest programowaniem obiektowym (OOP), w którym tworzymy obiekty klasy. W OOP mamy różne metody, takie jak enkapsulacja do ukrywania danych, dziedzictwo, które zwiększa bezpieczeństwo, i dziedziczenie danych w formie relacji rodzic-dzieci, jeden rodzic może mieć wiele dzieci, ale jedno dziecko ma tylko jedno rodzica, abstrakcję i wiele innych. W C#zajęcia są ważniejsze, ponieważ jeśli chcemy dodać dwie liczby, robimy to z pomocą klas, ponieważ ma klasę, gdy tworzymy projekt. Wszystko, co robimy, jest w klasie.

Metoda main ()

Jeden program ma tylko jedną metodę główną (). W tej metodzie main () wywoływamy wszystkie obiekty i funkcje, możemy przypisać wartości i wykonywać operacje. Możemy tworzyć wiele klas i przestrzeni nazw, ale przestrzeń nazw, która jest tworzona wraz z projektem, będzie miała klasę. W tej klasie wywołujemy metodę main (). Wszystko, co jest prezentowane na ekranie wyjściowym, jest spowodowane tą metodą, obiekty, które wywołaliśmy w metodzie Main (), wyświetlają dodatkowe dane, ale metody nie będą widoczne na ekranie wyjściowym. W C#możemy wywołać więcej niż jedną metodę Main (), ale aby to zrobić, musimy powiedzieć kompilator, która metoda main () zostanie wykonana i skompilowana. W tym celu musimy skompilować jako kompilację startuBObject.

Konsola

Konsola jest ekranem wyjściowym; jest to klasa przestrzeni nazw systemu. Służy do wyświetlania wiadomości i wartości zmiennych na ekranie wyjściowym. Konsola ma wiele metod, ponieważ jest to klasa, więc ma wbudowane metody, które możemy użyć, wywołując metodę z nazwą klasy, konsolą.WriteLine (). Tutaj „konsola” pokazuje nazwę klasy, która używa przestrzeni nazw i writeLine () to metoda tej klasy, której używamy. Ważną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że jeśli nie użyjemy instrukcji „Używanie systemu” na początku kodu, zawsze musimy uwzględnić termin „system” z nazwą funkcji podczas wywoływania metody z przestrzeni nazw systemu. To mówi kompilatorowi, że jest to klasa systemu, a my używamy określonej metody tej klasy. W systemie wbudowano wiele metod, dzięki czemu możemy łatwo do nich uzyskać dostęp. Obejmuje konsolę.Readline (), konsola.Write (), konsola.BacketColor () i wiele więcej, których możemy zastosować, aby wprowadzić zmiany w naszej konsoli. Wszystkie metody w klasie „konsoli” są zintegrowane w celu dokonania zmian w konsoli.

Składnia z przykładu 2:

Tutaj stosujemy więcej niż jedną przestrzeń nazw w naszym kodzie, aby pokazać, jak funkcjonuje, gdy istnieje wiele przestrzeni nazw.

Kod:

za pomocą systemu;
Przestrzeń nazw one_1

Klasa publiczna Myone

public static void OneMethod ()
Konsola.WriteLine („To jest Myone Class of Names One_1”);


Przestrzeń nazw programów_1

Program klasowy

Statyczne pustka główna (String [] args)

jeden 1.Mój jeden.OneMethod ();
Konsola.WriteLine („To jest przestrzeń nazw programu_1”);


Objaśnienie kodu:

Dowiemy się teraz, w jaki sposób możemy tworzyć przestrzenie nazw w C# naszych opcji. W C# IDE jest już jedna przestrzeń nazw. Możemy tworzyć wiele przestrzeni nazw, jeśli uważamy, że potrzebujemy innej przestrzeni nazw, aby oddzielić jedną część kodu od drugiej.

W tym programie stworzymy inną przestrzeń nazw, aby pokazać, jak to działa. Utworzony program zostanie zapisany jako „Program_1”, a C# ustawi środowisko z metodą nazw, klasą i metodą main (. Następnie stworzyliśmy przestrzeń nazw „One_1”. W tej przestrzeni nazw stworzyliśmy klasę publiczną, ponieważ nie możemy kodować w przestrzeni nazw bez definiowania klasy. Musimy więc zdefiniować nazwę klasy „Myone”. W ramach tej klasy możemy wywołać wiele metod, ale tutaj nazywamy tylko jedną funkcję, aby zmniejszyć złożoność kodu i uczynić ją prostym i łatwym do zrozumienia. Funkcja OneMethod () jest wywoływana w klasie „myone”. Następnie zastosowaliśmy metodę klasy systemowej przestrzeni nazw „konsoli” do przedstawienia wiadomości na terminalu. Konsola.WriteLine () Funkcja pokazuje tekst „To jest Myone Class of Namespace One_1”, podczas gdy writeLine () wysyła kursor do następnego wiersza po wydrukowaniu wiadomości. Teraz przejdź do przestrzeni nazw „Program_1” utworzony przez środowisko systemowe. W ramach klasy „program” metoda main () wywołuje metodę przestrzeni nazw oneEMethod (). Kiedy wywołujemy funkcję przestrzeni nazw w metodzie Main (), piszemy ją w taki sposób. Nazwa nazwy nazwy.Nazwa klasy.Method_name (); W kodzie implementujemy tę funkcję jako One_1.Mój jeden.OneMethod (). Tutaj atrybut „One_1” jest nazwą przestrzeni nazw, „Myone” pokazuje klasę tego przestrzeni nazw i OneMethod () to nazwa metody. Po tym konsolę.Funkcja writeLine () jest stosowana do wydrukowania instrukcji „To jest przestrzeń nazwy program_1” na terminalu.

Zobaczmy, jak działa ten kod. Kompilator zacznie kompilować z metody Main (). Pierwsza instrukcja w metodzie main () zostanie najpierw wykonana, przejdzie do przestrzeni nazw „One_1”. Następnie przejdzie do klasy „Myone” tej przestrzeni nazw i wykona funkcję OneMethod () tej klasy. OneMethod () ma w nim tylko jedno stwierdzenie, które zostanie zaimplementowane, a następnie kontrola wróci do metody main () i wykona następną instrukcję. W ten sposób otrzymamy wiadomość na terminalu.

Wyjście:

Ekran wyjściowy wyświetli dwie komunikaty na konsoli, jedną z domyślnej przestrzeni nazw, a druga z przestrzeni nazw, która zostanie utworzona. Pierwsza deklaracja w funkcji main () zostanie najpierw wykonana, a następnie zostanie wykonana następna instrukcja. Te dwa stwierdzenia wydrukują dwie wiadomości, wywołując konsolę.Funkcja writeLine ().

Wniosek

Szczegółowo omówiliśmy podstawową składnię C#. Ten artykuł zawiera wszystko, co powinieneś wiedzieć przed kodowaniem w języku C#. Ten język jest wrażliwy na literę, a półkolis jest ważny, aby zakończyć każde stwierdzenie. Możesz uzyskać błąd, jeśli zapomnisz umieścić półkolis. W przestrzeni nazw C# zajęcia są bardzo ważne, utrzymują kod zorganizowany. Możemy zdefiniować różne przestrzenie nazw, aby oddzielić jedną część kodu od drugiej. Z wieloma przykładami podstawowa składnia C# została dokładnie zbadana. Krótko mówiąc, składnia C# jest nieco inna niż inne języki, ale jest bardziej niezawodna i czytelna. Ale kiedy zrozumiesz jego składnię, kodowanie w C# staje się dla Ciebie znacznie łatwiejsze.