Java Parseint
Przykład 1:
Jak omówiliśmy, główną funkcjonalnością parseint () jest uzyskanie liczby całkowitej z ciągu. Parametr ciągu jest analizowany metodą parseint () na podpisaną liczbę dziesiętną.
Najpierw dodajemy Java.Lang.pakiet liczb całkowitych wymagany dla metody parseint (). Następnie ustanawiamy klasę „parseintcase1”, w której definiowana jest metoda main (. Tutaj deklarujemy dwie zmienne ciągów - „STR1” i „STR2”. Zmienna „STR1” jest inicjowana z dodatnią podpisaną wartością ciągów, a zmienną „STR2” przypisuje się z ujemną wartością sznurkowaną. Obie te zmienne ciągów są następnie przekazywane jako argument w parseint (). Metoda parseint () jest zdefiniowana w obiektach liczb całkowitych „NUM1” i „NUM2”. Po parsowaniu określonych ciągów na liczbowe, polecenie drukowania Java wyświetla wyniki metody parseint ().
W momencie wykonania metoda Java ParseInt () generuje podpisaną liczbę dziesiętnych reprezentacji wartości całkowitej argumentu.
Przykład 2:
Metoda parseint () pokazano w poprzednim przykładzie, który przyjmuje parametr pojedynczego ciągów. Metoda parseint () akceptuje również drugi parametr znany jako Radix. Radix oznacza wartość jako podstawę numeryczną. Metoda parseint () analizuje argument ciągu w obiekcie liczb całkowitych w Radix, który jest drugim argumentem.
Klasa Java „ParseIntcase2” jest skonstruowana w miejscu, w którym mamy blok metody programu (). Tutaj deklarujemy zmienną „x”, która jest wywoływana metodą parseint (). Metoda parseint () bierze ciąg jako wartość liczbową wraz z wartością Radix. Następnie tworzymy kolejną zmienną „Y”, która jest również wdrażana za pomocą metody parseint (). Tutaj metoda parseint () bierze dodatnią podpisaną liczbę jako ciąg i parametr wartości Radix. Następnie zdefiniujemy ponownie zmienną „Z”, która jest przypisana metodą parseint (). Metoda parseint () akceptuje ten czas podpisany ujemny ciąg i Radix jako argument. Wreszcie wszystkie wyniki metody parseint () dla różnych zmiennych całkowitych są drukowane przez system.na zewnątrz.metoda println ().
Podpisane liczby całkowite dziesiętne są zwracane jako wynik oparty na podanej liczbie liczby całkowitej Radix.
Przykład 3:
Metoda parseint () analizuje ciąg. Przetestowany ciąg na liczbie całkowitej jest następnie używany z operatorem binarnym, aby zobaczyć wyniki.
Klasa Java „ParseIntcase3” jest wdrożona jako pierwsza. Następnie mamy metodę main (), w której zadeklarowana jest zmienna łańcuchowa „MyString”. Zmienna „MyString” jest ustawiona z wartością liczbową ciągu. Następnie definiujemy inną zmienną „I” typu liczb całkowitych. Tutaj przypisujemy metodę parseInt (), która wprowadza zmienną ciągów „MyString”. Metoda parseint () przekształca określony ciąg na liczbę całkowitą. Następnie mamy polecenie drukowania, w którym łączymy obiekt ciągów „MyString” z wartością liczb całkowitych za pomocą operatora plus. Używamy również operatora plus z obiektem liczb całkowitych „I”. Zwróć uwagę na różne wyniki kompilacji programu.
Pierwszym uzyskanym wynikiem jest Contarenation String, ponieważ obiekt ciągów zawiera wartość ciągu. Następnie wynik jest sumą przypisanej liczby całkowitej i liczby całkowitej, którą otrzymujemy z metody parseint ().
Przykład 4:
Metoda parseint () napotyka również błąd Numberformatexception, gdy warunki są spełnione. Metoda parseint () podnosi liczbę formatException w przypadkach wymienionych w następujący sposób:
Metoda Main () jest zdefiniowana w klasie Java „ParseIntcase4”. Tutaj tworzymy obiekty „Positivenumbercase” i „Negativivenumbercase”. Metoda parseint () jest wdrażana i akceptuje tylko wartość ciągu. Następnie deklarujemy jeszcze dwie zmienne, „StringCase” i „RadixCase”, w których metoda parseint () akceptuje zarówno wartość ciągu, jak i wartość Radix.
Następnie używamy najgorszego przypadku, który rzuca liczbęFormatexception. Najpierw inicjujemy pusty ciąg, a następnie przekazujemy go do metody parseint (). Następnie mamy zmienną „B”, w której całkowita liczba całkowita jest przypisana do metody parseint (). Zmienna „B” jest również przypisywana metodą parseint (), która akceptuje domenę systemu liczbowego.
Zgodnie z oczekiwaniami, kompilacja programu rzuca liczbęFormatexception w następujący sposób z podanych powodów.
Przykład 5:
NumberFormatexception można przezwyciężyć, gdy metoda parseint () jest stosowana w bloku próbnym. Poniższy przykład to przypadek zdefiniowany przez użytkownika, w którym użytkownik może wprowadzić wartość i uzyskać równoważne wyniki:
Dwa moduły Java są wymagane dla tego programu, który dodaliśmy w sekcji nagłówka. Następnie zbudowaliśmy klasę Java „ParseIntcase5” i zbudowaliśmy tam metodę Main (). Wewnątrz bloków metody main () mamy blok próbny. Po pierwsze, mamy implementację bloków próbnych, w której wartość jest pobierana od użytkownika i przechowuje tę wartość w obiekcie „wejściowej” klasy skanera. Następnie definiujemy obiekt ciągów „Str”, który odczytuje wartość zdefiniowaną przez użytkownika. Następnie wprowadzamy obiekt „STR” w metodzie parseint (), aby analizować wartość ciągu, która jest użytkownika zdefiniowana w liczbie całkowitej i wydrukować na konsoli.
Trzy razy opracowujemy poprzedni kod, aby zobaczyć różne wyniki. Pierwszy i drugi wynik generują prawidłową wartość wejściową. Trzeci wynik nie jest ciągłym ciągiem, dlatego pokazano instrukcję błędów.
Wniosek
Metoda java parseint () jest wykorzystywana do wpisanej konwersji w celu konwersji wartości ciągu na liczbę całkowitą. Metoda parseint () jest wprowadzana z wartością ciągów i radix, który następnie zwraca ciąg całkowitego typu. Metoda parseint () zwraca wyjątek, jeśli parametru ciągu nie można przekształcić w liczbę całkowitą. Zbadaliśmy składnię i funkcjonalność metody parseint () z różnymi przykładami w tym artykule.