IterTools.produkt

IterTools to pakiet, który oferuje różne metodologie w Python. Iteracja nad atrybutami jest łatwiejsza przy użyciu tych metod. Funkcja produktu () pakietu IterTools produkuje produkt kartezjański z dostarczonych list lub zestawów. Powtarzający się parametr, który jest dodatkową częścią funkcji, zapewnia kartezjańską kombinację wartości ze sobą w stosunku do iteracji wskazanych w argumencie powtarzającej się. Pokazajmy metody korzystania z funkcji produktu () iTerTools Module.

Przykład 1:
W tym przykładzie tworzymy dwie listy, a następnie znajdujemy produkt kartezjański z tych zdefiniowanych list.

z produktu importowego IterTools
Lista = [21, 44, 63, 74, 15]
drukuj („Faktyczna lista to:”, lista)
Drukuj („Produkt kartezjański tej listy:”, Lista (produkt (lista, powtórz = 3)))
List_1 = [51, 12, 23]
List_2 = [„xa”, „yb”, „zc”]
Drukuj („Produkt kartezjański obu list:”, List (Product (List_1, List_2))))

Rozpoczynamy kod poprzez zintegrowanie metody produktu () powiązanej z frameworkiem IterTools. Następnie wskazujemy niektóre elementy w formie listy. Wartości te są przechowywane w zmiennej „listy”. Teraz używamy funkcji print () do wyświetlania faktycznej listy. Funkcja produktu () składa się z dwóch argumentów, które zawierają listę i atrybut „powtórz”. Wartość tego atrybutu ma być tutaj 3, aby uzyskać produkt kartezjański zdefiniowanej listy. Ten produkt listy jest wyświetlany na ekranie za pomocą funkcji print ().

Ponadto tworzymy dwie nowe listy. Pierwsza lista zawiera trzy wartości numeryczne, a druga lista zawiera zestawy alfabetyczne. Teraz nazywamy metodę produktu (). Przekazujemy obie listy jako argumenty funkcji. W ten sposób znajdujemy produkt kartezjański między tymi dwoma listami. Metoda print () służy do wyświetlania produktu kartezjańskiego.

Przykład nr 2:
Tutaj wykorzystujemy metodę cartesian_product () do pozyskiwania kartezjańskiego produktu dwóch tablic.

z produktu importowego IterTools
def cartesian_product (A_1, A_2):
Lista powrotna (produkt (A_1, A_2))
Jeśli __name__ == "__main__":
A_1 = [101, 938, 854]
A_2 = [370, 691, 287]
print (cartesian_product (A_1, A_2))

Uwzględniamy bibliotekę produktów z pakietu IterTools. Następnie definiujemy funkcję cartesian_product (). W ramach tej funkcji przekazujemy dwie tablice jako parametr funkcji. Ta metoda zwraca wartości obu tablic, przyjmując iloczyn wartości. Korzystamy również z metody produktu () w instrukcji powrotnej.

Teraz nadszedł czas, aby wywołać funkcję sterownika. Wewnątrz ciała głównej funkcji tworzymy dwie tablice i definiujemy niektóre losowe wartości w tych tablicach. Nazywamy funkcję cartesian_product (), aby nabywać kartezjański produkt tych wymienionych tablic. Korzystamy z funkcji print () do przedstawienia ich produktu.

Przykład nr 3:
W tej ilustracji dla prostoty i wydajności funkcja produktu () jest wykorzystywana zamiast pętli dla.

czas importu
importować itertools
L_1 = [4,8,2]
L_2 = [1,7,3]
L_3 = [5,6,2]
S_1 = czas.czas()
ITER_LIST = ITERTOOLS.Produkt (L_1, L_2, L_3)
A_1 = czas.czas()
wydruku („Wynik iTerTools.produkt () funtion: ")
print (lista (ITER_LIST))
List_new = []
S_2 = czas.czas()
Dla L w L_1:
Dla m w L_2:
dla n w L_3:
LIST_NEW.Dodatek ((L, M, N))
A_2 = czas.czas()
Drukuj („Wynik za pomocą pętli:”)
print (List_New)
Drukuj (f „Czas potrzebny na uzyskanie iTerTools.produkt (): a_1-s_1 ")
drukuj (f „Czas potrzebny do użycia„ for ”: a_2-s_2")

Aby rozpocząć program, wprowadzamy dwa wymagane moduły. Ramy „czasu” są zintegrowane w celu ustalenia szybkości egzekucji, a moduł „iTerTools” jest importowany w celu radzenia sobie z funkcją produktu () i pętli. Następnie deklarujemy trzy zmienne, które obejmują „L_1”, „L_2” i „L_3”. Te zmienne są używane do przechowywania różnych wartości. Wszystkie te listy zawierają trzy cyfry.

Aby uzyskać szybkość implementacji, nazywamy metodę Time (). Obliczony czas jest przechowywany w zmiennej „S_1”. Ta metoda pochodzi z pliku nagłówka czasu. W następnym kroku korzystamy z metody Product () pakietu IterTools. Przekazujemy trzy zdefiniowane listy jako argumenty funkcji produktu. Nazywamy metodę print () do wyświetlania produktu list za pomocą metody produktu ().

Oprócz tego wykorzystujemy metodę drukowania () do wydrukowania listy. Teraz zainicjujmy nową zmienną zwaną „List_new”. Ta lista jest ustawiona jako pusta. Używamy funkcji Time (), aby określić wydajność implementacji systemu. Zmienna „S_2” zawiera określony czas. Plik nagłówka czasu to miejsce, w którym przyjęto tę metodologię. Wyklucza L_3 dla wartości n 2 i 3 w pierwszym wykonaniu pętli „for” z l = 4, m = 8 i n = 2. Proces jest powtarzany podczas określenia M = 7. Zatrzymuje l_3 dla wartości parametrów k 2 i 3 w drugiej serii pętli „for” o l = 1, m = 7 i n = 3. Proces jest następnie powtarzany podczas ustawienia M = 7. Dla L = 5 jest to odpowiednio wykonywane.

Wykorzystujemy metodę append () i przekazujemy trzy iteracje jako jej parametry, ponieważ dodajemy wynik tych iteracji. Nazywamy podejście Time (), aby ocenić, jak szybko występują te iteracje. Zmienna „A_2” zawiera szacowany czas. Teraz użyliśmy funkcji print () do prezentacji produktu list, stosując pętlę „dla”.

Ponadto pokazujemy listę za pomocą funkcji print (). Aby wyświetlić obliczone czasy dla obu procedur, ostatecznie przywołujemy metodę print (). Funkcja ITERTOOLS PRODUCT () oraz dla względnych czasów początkowego i zakończenia iteracji pętli są wyświetlane odpowiednio przez zmienne S_1, S_2 i A_1 i A_2. Czasy wykonywania funkcji For Loop i Product () są odpowiednio przedstawione jako A_1 - S_1 i A_2 - S_2.

Wniosek

W tym artykule rozmawialiśmy o tym, jak wykorzystać metodę produktu () modułu IterTools w Python. Użytkownicy mogą przejść przez kartezjański produkt zestawu iterabilów za pomocą tej metody. Kod jest uproszczony i skuteczny przy użyciu metody produktu (). W pierwszym przykładzie tego przewodnika utworzyliśmy listę i uzyskaliśmy kartezjański produkt samej listy. W innym przypadku zadeklarowaliśmy dwie tablice i dostaliśmy kartezjański produkt tych tablic. Użyliśmy funkcji produktu () zamiast pętli „dla”.