Wyjaśnione klasy IP

Adres IP to unikalny numer binarny 32 bity używany do identyfikacji sieci, urządzeń lub hostów, wynikiem konwersji liczby binarnej na dziesiętne jest to, co wiemy jako adres IP.

W formacie dziesiętnym adres ten składa się z 4 liczb od 0 do 255 oddzielonych kropką. Na przykład: 240.34.87.22 jest adresem IP (w formacie binarnym: 11110000.00100010.01010111.00010110).

Każda z tych liczb oddzielona kropkami jest nazywana oktet. W poprzednim przykładzie 240 znajduje się okT, 34 to kolejny oktet, 87 trzeci oktet i 22 czwarty oketek. Każdy oket składa się z 8 bitów. Niektóre bity służą do identyfikacji sieci, a reszta jest używana do identyfikacji hostów w sieci.

Wcześniej adresy IP zostały sklasyfikowane według klas, które zostały użyte do zdefiniowania bitów oktetów, oktetów należących do sieci i oktetów należących do hostów.

Istnieje 5 klas adresów IP, każda zdefiniowana przez literę: A, B, C, D i E i klasyfikowane w zależności od pierwszego zasięgu oktetów.

Na przykład A Klasa zawiera wszystkie adresy IP od 0.0.0.0 do 127.255.255.255, zatem adres IP, którego pierwszy okett wynosi od 0 do 127, to adres IP klasy A.

Poniższa tabela pokazuje każde zakresy klasy IP.

Zatem na przykład adres IP 122.34.56.22 jest klasowym adresem IP, ponieważ pierwszy okett (122) wynosi od 0 do 127. IP 150.45.22.5 jest adresem IP klasy B, ponieważ pierwszy oktał to między 128 a 191. 192.168.0.1 to adres IP klasy C, 226.33.44.22 należy do klasy D i 245.65.22.15 to adres IP klasy E.

Zwykle tylko klasy A, B i C są wdrażane, podczas gdy klasa D jest dla multiemisji, a klasa E jest przeznaczona do użytku eksperymentalnego.

Notatka: Ważne jest, aby wyjaśnić adresy IP, począwszy od 127 uważa się za pętla.

Klasy IP Adress

W adresach IP należących do klasy A, pierwszy okT identyfikuje sieć, a pozostałe 3 okety identyfikują się jako hosty. Jak wspomniano wcześniej, ta klasa adresów IP składa się z pierwszego oktetu od 0 do 127. W formacie binarnym pierwszym bitem adresu IP klasy A musi wynosić 0. Klasa A została wdrożona dla dużych sieci, obsługując 16 milionów gospodarzy w każdej z 127 sieci. Poniższa tabela pokazuje adres IP klasy A, w tym format binarny. Pierwszy oket oznaczony niebieskim identyfikuje sieć, podczas gdy reszta jest używana do identyfikacji hosta.

B Adresy IP klasy

B klasy IP Klasa Użyj dwóch pierwszych oktetów do identyfikacji sieci i dwóch ostatnich oktetów do identyfikacji hostów. Jak wspomniano wcześniej, adresy IP klasy B składają się z pierwszego oktanu między 128.0.0.0 i 191.255.255.255. W formacie binarnym adresu IP klasy B pierwszy bit musi wynosić 1, a drugi 0, jak pokazano w poniższej tabeli. Klasa B była używana do sieci średniej wielkości, obsługując 65.000 hostów na każdym z 16.000 sieci.

C klasy IP klasy C

C klasa. Jak wspomniano wcześniej, adresy IP klasy C składają się z pierwszego oktetu między 192 a 223. W formacie binarnym adresy klas C mają pierwsze dwa bity 1, a trzeci bit to 0, jak pokazano na poniższym obrazku. Ta klasa obsługuje do 254 gospodarzy w każdej z 2 milionów sieci.

D Adresy IP klasy

W przeciwieństwie do poprzednich klas, klasa D nie jest używana do identyfikacji hostów, ale grupy hosta lub grupy multiemisji. Jak wyjaśniono wcześniej, adresy IP klasy D składają się z pierwszego oktetu między 224 a 239. W formacie binarnym adresy IP klasy D mają pierwsze 3 bity 1 i czwarty bit 0.

E adresy IP klasy E

Adresy IP klasy E są wykorzystywane do celów eksperymentalnych lub badawczych. Ta klasa adresu IP obejmuje pierwszy zakres oktetów między 240 a 255. W formacie binarnym pierwsze 4 bity adresu IP klasy E to 1.

Wniosek

Przede wszystkim ważne jest wyjaśnienie czytelnikom, że klasyfikacja klas adresów IP jest przestarzała. Jednak studenci informatyki są zobowiązani do zrozumienia tego starego standardu sieciowego, co wydaje się mylące, ale jak widać, jest bardzo proste. Kolejnym ważnym wyjaśnieniem są klasy adresów IP tylko do protokołu IPv4 bez włączenia protokołu IPv6.

W 1993 r. Metoda klas adresów IP została zastąpiona przez Bezklinowany routing między domenami (CIDR) umożliwianie bardziej wydajnego użycia adresów IPv4. Zamiast używać oktetów do klasyfikowania adresów IP, CIDR używa metody VLSM (Maska podsieci zmiennej), określając bity sieciowe z prefiksem na końcu adresu IP.

Na przykład adres IP klasy B może być wyrażony jako 192.168.0.3/16, gdzie /16 określa liczbę bitów należących do sieci (pierwsze dwa oktety), podczas gdy reszta bitów należą do hostów. Adres klasy C może być wyrażony jako 220.43.56.7/24, gdzie 24 określa liczbę bitów do identyfikacji sieci (ponieważ każdy okett ma osiem bitów, trzy pierwsze okety mają 24 bity).

Mam nadzieję, że ten samouczek był przydatny. Kontynuuj podążaj za Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i samouczków Linux.