HTOP 104 vs. HTOP 105
Kodek wideo
Nieskompresowane wideo zjadłoby ogromną ilość miejsca do przechowywania. Minuta filmu o wysokiej rozdzielczości zajęłaby około 15 GB miejsca do przechowywania, a dwugodzinny film zajęłby około 1.8tb. Transmisja tych filmów pochłonęłaby dużą przepustowość i zajęłaby absurdalnie dużo czasu. W tym miejscu wchodzi kodek wideo. Kodek wideo (enkoder/dekoder) to oprogramowanie lub sprzęt, który kompresuje filmy do przechowywania i odtwarzania. Kodek wideo koduje informacje wideo przed przechowywaniem lub transmisją sieciową i dekoduje informacje podczas odtwarzania lub po transmisji. W kodeku znajduje się silnik kompresyjny, który kompresuje informacje w celu zmniejszenia rozmiaru, a w efekcie przepustowość sieci zużywana podczas transmisji.
Kodek wideo może być bezstronny lub stratny, przy czym te ostatnie są używane częściej. Bezstratne kodeki dekompresują plik ze 100% oryginalnych informacji zachowanych, takich jak głębokość kolorów, piksele i ramki. Z drugiej strony, stratne kodeki tracą część informacji o oryginalnym pliku po dekompresji, co skutkuje zmniejszonym rozmiarem pliku. Mimo to wiele organizacji nadal woli stratnego rodzaju ze względu na jego znacznie mniejsze rozmiary w porównaniu z bezstratnymi kodekami. Poza tym, niezależnie od informacji utraconych podczas dekompresji będzie niezauważalne dla nagich oczami widzów. Zaletą bezstratnych kodeków jest dla tych, którzy muszą pracować lub dostosować do pliku, ponieważ oryginalne informacje są nadal nienaruszone.
Dostępnych jest kilka kodeków wideo, takich jak AV1, MPEG-1, MP4V-ES, ale najbardziej popularne i szeroko stosowane jest H.264. Jednak wielu uważa, że nowszy H.265 umieści h.264 do zapomnienia. Zagłębijmy się w te kodeksy i zobaczmy, czy H.265 może obalić h.264 z miejsca jako najczęściej używany kodek wideo.
H.264
H.264, znany również jako MPEG-4 AVC (zaawansowane kodowanie wideo) lub po prostu AVC, to kodek wideo używany do nagrywania, kompresji i dystrybucji filmów o wysokiej rozdzielczości przy niższym tempie, mniejszej wielkości pliku i lepszej jakości niż jego poprzednicy. H.264 było używanych na wielu różnych platformach od czasu jego wprowadzenia w 2003 r., W tym Blu-ray DVD, HDTVS i internetowym przesyłanie strumieniowe wideo, takie jak YouTube, Netflix i Hulu. H.264 to także wszechstronny kodek wideo obsługujący rozdzielczość do 8k i umożliwia przesyłanie wideo z jednego enkodera do wielu dekoderów jednocześnie. Wraz z rosnącym użyciem filmów o wysokiej rozdzielczości, H.Celem 264 jest dostarczenie dobrej jakości filmów w mniejszym rozmiarze pliku, aby zaoszczędzić przestrzeń pamięci i przepustowość sieci. Po licznych aktualizacjach i 27 wersjach, h.264 z powodzeniem osiągnął swój cel. H.264 pozostaje dziś najpopularniejszym oprogramowaniem do kompresji wideo. Stał się standardowym kodektem wideo obejmującym wiele aplikacji z nadzoru bezpieczeństwa, sektora energetycznego, edukacji, medycznego, zewnętrznego transmisji i dronów nagrania transportu i nadzoru.
H.264 ogólnie podlega stratnym kodeku, ale można również stworzyć bezstratę H.264 do wykorzystania w różnych przypadkach użycia.
H.265
H.265 lub HEVC (wysokowydajne kodowanie wideo) to kodek wideo bardziej wydajny niż H.264 Pod względem kompresji filmów o ultra-wysokiej rozdzielczości w niższym rozmiarze pliku. H.265 używa zaledwie połowy transmisji H.264, ale produkuje tę samą lub jeszcze lepszą jakość wideo niż H.264. H.265 korzysta z techniki CTU (jednostek drzew kodujących), w której informacje o oryginalnych pikselach z poprzedniej ramki są podzielone na bloki o różnych rozmiarach, od 4 × 4 do 64 × 64. H.264 Dzieli również piksele w blokach, ale może dzielić tylko do 16 × 16. Z większymi blokami, h.265 może obejmować większe obszary w porównaniu do poprzednich i aktualnych ramek. Przetwarzane są tylko nowe informacje z bieżącej ramki, co powoduje mniejszy rozmiar pliku. H.265 ma również ulepszony algorytm segmentacji i śledzenie ruchu przez H.264. Jak h.264, godz.265 to stratny kodek, ale można również tworzyć bezstronne wersje dla różnych przypadków użycia.
Standaryzowane w 2013 roku, H.265 zostało początkowo opracowane dla branży nadawczej. Jednak jego zdolność do radzenia sobie z wymaganiami filmów o wysokiej rozdzielczości i formatów obrazowania o wysokiej rozdzielczości, takich jak 4K i 8k w znacznie mniejszym rozmiarze pliku.264 uczyniło go popularnym również w kilku innych branżach. H.265 przecina przestrzeń do przechowywania i przepustowość sieci H.264 o ~ 50%, co powoduje niższy koszt infrastruktury.
H.Wydajność 265 ma jednak cenę. Nowszy kodek wymaga około dziesięciu razy większej mocy obliczeniowej H.264. To powiedziawszy, czas przetwarzania na kompresję wideo potrwa dłużej niż H.264. Ponadto H.265 Sprzęt jest droższy niż istniejący H.264 systemy.
Pomimo h.265 wad, wiele organizacji przeszło już do H.265 jako koszt, który można zaoszczędzić w zmniejszonej pamięci, a przepustowość sieci zrównoważy koszty sprzętu na dłuższą metę.
H.264 vs. H.265
H.264 to dziś najpopularniejszy kodek wideo. Pliki wideo wyprodukowane przez H264 są nadal znacznie lekkie i wymagają mniejszej mocy obliczeniowej niż H.265. Nie wspominając o tym, że istnieje już szeroki zakres h.264 urządzenia z obsługą w prawie dwóch dekadach. Z drugiej strony h.265 obsługuje filmy o wysokiej rozdzielczości bardziej wydajnie niż H.264, oszczędzając około 50% przestrzeni pamięci i przepustowości sieciowej. Chociaż h.265 systemów jest droższych niż H.264, koszt zapisany w pamięci i przepustowości sieci będzie tego warty. Jako popularność H.265 nadal rośnie, ogromny spadek ceny H.Oczekuje się 265 urządzeń i nie będzie zaskoczeniem, czy przejmie H.264 miejsce. Jednak od h.265 urządzeń spada obecnie na drogą stronę, a wymagania dotyczące mocy obliczeniowej są nadal wysokie, zajmie to trochę czasu, zanim to nastąpi.