Jak używać metody MATPlotlib IMSHOW

W językach programowania obrazy są przetwarzane za pomocą liczb. Do wyświetlania grafiki można użyć metody IMShow () pakietu Matplotlib. Ponieważ matplotlib jest powszechnie wykorzystywany do analizy wizualnej, grafika jest zawarta w danych i możemy to potwierdzić za pomocą funkcji ImShow ().

Ponadto technika IMShow () jest znana z wyświetlania wykresów w oprogramowaniu Matlab Software. Dwuwymiarowa tablica może wyświetlać grafikę w skali szarości, podczas gdy trójwymiarowa tablica może wyświetlać kolorowe grafiki. Przedstawymy kolorową lub ciemną grafikę z matplotlib. Spójrzmy na kilka metod używania tablicy Numpy do narysowania wykresów i reprezentowania ich za pomocą funkcji ImShow ().

Użyj metody ImShow ():

Korzystając z metody ImShow (), będziemy mogli pokazać grafikę. W matplotlib możemy dostosować wymiar IMSHOW bez przedłużania grafiki.

z matplotlib import Pyplot jako PLT
importować Numpy jako NP
plt.rcparams ["rysunek.rysunek ”] = [10.50, 6.0]
plt.rcparams ["rysunek.autolayout "] = true
D = NP.losowy.Rand (8, 8)
plt.imshow (d, pochodzenie = „górny”, zasięg = [ -5, 5, -2, 2], aspekt = 4)
plt.pokazywać()

Przed rozpoczęciem kodu importujemy dwie biblioteki. Matplotlib.Biblioteka Pyplot jest odpowiedzialna za funkcje graficzne i metody wykreślenia. Z drugiej strony, biblioteka Numpy jest wykorzystywana do obsługi różnych wartości liczbowych.

Podobnie wywołujemy funkcję autolayout (), aby ustawić odstępy między wątpliwościami. Tutaj przypisujemy wartość „prawdziwej” do tej funkcji. Utworzyliśmy nową zmienną, więc zapisaliśmy losowe zestawy danych z wymiarami 8 × 8 w tej zmiennej za pomocą metody Rand () biblioteki Numpy.

Ponadto używamy dwuwymiarowej normalnej siatki, aby wyświetlić dane jako wizualne. Zastosujemy funkcję ImShow () do narysowania wykresu bez rozszerzenia wykresu. Tutaj możemy określić pochodzenie wykresu.

Ponadto, aby przekonwertować ilustrację wymiarów buforowania pikseli na współrzędne kartezjańskie domeny danych, dostarczyliśmy argument „rozszerzenie” IMSHOW. Określamy rozdzielczość ekranu obrazu o liczbie takiej jak „aspekt = 4”. Zapobiegnie zniekształceniu portretu. Aspekt wykresu jest domyślnie ustawiony na 1. Ostatecznie reprezentujemy wykres za pomocą PLT.Metoda show ().

Narysuj różne wykresy o unikalnej kolorystyce:

Metoda IMShow () w MATPlotlib rysuje figurę za pomocą tablicy 2-D Numpy. Każdy atrybut tablicy byłby reprezentowany przez blok na ilustracji. Dane odpowiedniego atrybutu i wzoru koloru wykorzystywane przez funkcję IMSHOW () definiują odcień każdego bloku.

importować matplotlib.Pyplot as Plt
importować Numpy jako NP
n = 6
M = NP.Reshape (NP.Linspace (0, 1, n ** 2), (n, n))
plt.Rysunek (rysunek = (14, 3))
plt.wątek (141)
plt.Imshow (m,
cmap = „Gray”,
interpolacja = „najbliższy”
)
plt.XTicks (zakres (n))
plt.Yticks (zakres (n))
plt.Tytuł („GHOVER 1”, Y = 0.3, czcionki = 20)
plt.wątek (142)
plt.Imshow (m, cmap = „viridis”, interpolacja = „najbliższy”)
plt.Yticks ([])
plt.XTicks (zakres (n))
plt.Tytuł („GHOVER 2”, Y = 0.3, czcionki = 20)
plt.wątek (143)
plt.imshow (m, cmap = „viridis”, interpolation = „biicubic”)
plt.Yticks ([])
plt.XTicks (zakres (n))
plt.Tytuł („GHOVER 3”, Y = 0.3, czcionki = 20)
plt.pokazywać()

Tutaj musimy wprowadzić Matplotlib.Biblioteki Pyplot i Numpy, które pozwalają nam rysować różne wykresy i wykonywać niektóre funkcje numeryczne. Następnie bierzemy zmienną z „n”, która reprezentuje liczbę wierszy i kolumn na wątkach.

Ponadto deklarujemy nową zmienną używaną do przechowywania tablicy Numpy. Stosujemy figSize (), aby określić rozmiar wątków wątki poniżej. W tej sytuacji musimy wykreślić trzy odmienne wykresy. Teraz, aby narysować pierwszy wykres, stosujemy funkcję wątka poniżej. I metoda IMSHOW () jest wywoływana do narysowania tablicy. Ta funkcja zawiera trzy parametry. „CMAP” jest podawany jako parametr tej funkcji, która jest używana do zdefiniowania koloru bloków. Trzeci parametr, „Interpolacja”, jest wykorzystywany do mieszania kolorów bloku, ale najbliższe kolory nie będą z nimi mieszane.

Teraz stosujemy PLT.Metoda kicks () odpowiednio do osi x i y. Służy do ustawienia zakresu liczby kleszczy na obu osiach. Ponadto metoda plt.tytuł () jest stosowany do zdefiniowania etykiety wykresu i rozmiaru czcionki etykiety.

Teraz narysujemy drugi wykres przy użyciu identycznych punktów danych osi x i y. Ale tutaj rysujemy wykres różnymi schematami kolorów. Dla drugiego wykresu ponownie nazywamy PLT.funkcja wątku (). Metoda plt.ImShow () jest wykorzystywany do aktualizacji parametru „CMAP” tej funkcji.

Tutaj stosujemy PLT.kicks () funkcja definiowania zakresu kleszczy. Ustawiliśmy również tytuł drugiego wykresu i jego rozmiar czcionki. Teraz nadszedł czas, aby zmapować trzeci wykres. Ten wykres wykorzystuje tę samą tablicę co powyżej, ale jest rysowany przez łączenie kolorów, jak pokazano na rysunku. Funkcje plt.wątki (), imshow () i plt.kicks () są teraz zadeklarowane dla tego wykresu.

Ostatecznie tytuł tego wykresu jest również ustawiony za pomocą PLT.Metoda tytułu (). Wyświetlamy wykresy za pomocą metody show ().

Narysuj szachownicę:

Utworzymy szachownicę o tylko dwa odcienie. Dlatego wykorzystamy bibliotekę Numpy, aby stworzyć tablicę zawierającą dwie liczby całkowite, 0 i 1. W tym kroku 1 reprezentuje jasny odcień, a 0 reprezentuje ciemny lub matowy odcień. Narysujmy szachownicę matrycową 10 × 10 za pomocą funkcji ImShow ().

importować Numpy jako NP
importować matplotlib.Pyplot as Plt
array1 = np.tablica ([[1,0]*10, [0,1]*10]*10)
Drukuj (tablica1)
plt.IMSHOW (Array1, origin = „Upper”)

Najpierw integrujemy biblioteki Numpy i Matplotlib, aby wykonywać metody graficzne i matematyczne. Teraz deklarujemy tablicę za pomocą biblioteki Numpy. Ta tablica służy do utworzenia macierzy 10 × 10 zawierającej dwie liczby. Te dwie liczby reprezentują ciemny blok kolorów i jasny blok odcienia.

Następnie nazywamy instrukcję print (), aby wydrukować tablicę. Ponadto PLT.Funkcja ImShow () jest zdefiniowana w celu narysowania wykresu. Tutaj ustawiamy pochodzenie wykresu za pomocą parametru „pochodzenia”.

Wniosek:

W tym artefakcie omówiliśmy funkcję IMSHOW (). Celem zastosowania metody IMSHOW () jest wyświetlanie obiektu graficznego. Używamy również wielu argumentów funkcji IMSHOW do wykonywania różnych operacji na wykresie. Do modyfikacji pochodzenia wykresu wykorzystywana jest argument „pochodzenia” metody IMSHOW (. Mamy nadzieję, że ten artykuł jest pomocny. Sprawdź inne artykuły w Linux, pod kątem wskazówek i samouczków.