Jak używać polecenia LS w Linux

Jak używać polecenia LS w Linux
LS Polecenie służy do wyświetlania zawartości katalogu w Linux. Jest to bardzo powszechne zadanie dla każdego zasilaczy Linux i administratorów systemu. W tym artykule pokażę Ci, jak używać polecenia LS w Linux. Więc zacznijmy.

Directory Contents z LS:

Możesz wymienić zawartość obecnego katalogu roboczego za pomocą LS. To najczęstsze użycie LS.

Aby wymienić zawartość bieżącego katalogu roboczego, uruchom LS w następujący sposób:

$ ls

Jak widać, wymieniono zawartość mojego aktualnego katalogu roboczego (który jest domyślnie katalog domowy użytkownika logowania).

Możesz także wymienić zawartość innego katalogu za pomocą pełnej/bezwzględnej ścieżki lub względnej ścieżki tego katalogu.

Załóżmy na przykład, że chcesz wymienić zawartość /itp informator. Aby to zrobić, uruchom LS w następujący sposób:

$ ls /itd

Jak widać, zawartość /itp Katalog są wymienione.

Ponownie, powiedzmy, chcesz wymienić zawartość ~/Pobieranie katalog korzystający z względnej ścieżki katalogu z bieżącego katalogu roboczego, który domyślnie katalog użytkownika logowania (~).

Aby to zrobić, uruchom LS w następujący sposób:

$ ls ./Pliki

Jak widać, zawartość ~/Pobieranie Katalog są wymienione.

Wymień ukryte pliki z LS:

W Linux, pliki i katalogi zaczynające się od . (Jak na przykład .profil, .Bashrc, .lokalny/ itp.) to ukryte pliki i katalogi. Domyślnie polecenie LS ich nie wymienia. Ale możesz użyć -A opcja LS do wyświetlania ukrytych plików i katalogów.

$ ls -a

Jak widać, wymienione są ukryte pliki i katalogi.

Możesz także użyć -A opcja LS do wyświetlania ukrytych plików i katalogów. Dobrą stroną tej opcji jest to, że nie wymienia . (Obecny katalog) i (katalog nadrzędny) katalogi jako -A opcja robi. Może to być pomocne w skrócie skorupy.

Na przykład,

$ ls -a

Jeśli porównasz dane wyjściowe z poprzednim, powinieneś zobaczyć, że nie ma już . I katalog na liście.

Włącz i wyłącz kolorowe wyjście:

Możesz włączyć i wyłączyć kolorowe wyjście polecenia LS za pomocą -kolor opcja. -kolor Opcja przyjmuje 3 wartości, nigdy, zawsze I automatyczny.

Na prawie każdym nowoczesnym rozkładowi Linux domyślnie kolorowe wyjście. Jeśli nie podoba ci się kolorowe wyjście LS, użyj -kolor = nigdy Z LS.

Jeśli z jakiegoś powodu nie masz kolorowych wyjściowych, możesz użyć -kolor = zawsze Z LS.

Jeśli chcesz tylko kolorowe wyjście, gdy standardowe wyjście (stdin) jest podłączone do terminala, możesz użyć -Color = Auto.

Na przykład wyłączmy kolorowe wyjście LS,

$ ls -color = nigdy /etc

Jak widać, kolorowe wyjście jest wyłączone.

Format LS:

Polecenie LS ma niesamowity format długi. W formacie długiego listy można zobaczyć uprawnienia pliku i katalogu, rozmiar pliku, właściciela i grupy podstawowej plików lub katalogów, liczby twardych linków lub głębokości katalogu, daty ostatniej modyfikacji i nazwy pliki i katalogi.

-L Opcja LS służy do włączenia formatu długiego listy.

Na przykład,

$ ls -l /it

Jak widać, wszystkie informacje, o których ci powiedziałem.

To jest sekcja Directory lub Plik Uppersiss. W przypadku katalogów ta sekcja zaczyna się od D A w przypadku plików zaczyna się od -. Następnie pierwsze 3 znaki dotyczą uprawnień użytkowników, wówczas 3 kolejne znaki dotyczą uprawnień do grupy, wówczas 3 ostatnie znaki dotyczą innych uprawnień. Charakter R = odczyt, w = Napisz i X = Wykonaj pozwolenie. - Po prostu oznacza, że ​​żadna wartość nie jest ustawiona.

Ta sekcja przedstawia liczbę twardych linków do plików i głębokość dla katalogów.

Masz właściciela i główną grupę pliku lub katalogu.

Tutaj masz całkowity rozmiar pliku w bajtach. Możesz zmienić urządzenie na inne opcje LS, które omówię w następnej sekcji tego artykułu.

Tutaj masz ostatnią datę modyfikacji pliku lub katalogu.

Wreszcie masz nazwę pliku lub nazwę katalogu.

Zmiana jednostki rozmiaru pliku w formacie LS LS:

W formacie LS Long Listing domyślnie używana jednostka wielkości pliku to bajty. Ale możesz to łatwo zmienić za pomocą -rozmiar bloku opcja LS.

Aby ustawić urządzenie na kilobajty, użyj -Block-size = k

Aby ustawić urządzenie na megabajty, użyj -Block-size = m

Aby ustawić urządzenie na gigabajty, użyj -Block-size = g

Aby ustawić urządzenie na petabajty, użyj -Block-size = p

Na przykład,

$ ls -l --block -size = m ~/pobieranie

Jak widać, rozmiary plików są drukowane w jednostce megabajtowej. Daje to nieprawidłowe wyniki, ponieważ rozmiary plików są zaokrąglone.

Drukowanie rozmiarów plików czytelnych ludzkich w formacie LS:

We wcześniejszej sekcji zobaczyłeś, jak konkretne zdefiniowanie jednostki wielkości pliku daje nieprawidłowe wyniki. Na szczęście możesz użyć -H Opcja LS do wydrukowania rozmiarów plików w formacie czytelnym człowieka, to znaczy jednostka zmieni się w zależności od rzeczywistego rozmiaru pliku. Więc otrzymasz prawidłowe wyjście wielkości pliku.

Na przykład,

$ ls -lh ~/pobieranie

Jak widać, używane są wymagane jednostki wielkości pliku. Wyjście jest również dokładne.

Drukowanie liczb inodowych z LS:

Możesz wydrukować liczbę plików i katalogów z inode -I opcja LS.

Na przykład,

$ ls -i /it

Jak widać, liczba INODE wszystkich plików i katalogów jest drukowana przed nazwą pliku i katalogu.

Drukowanie kontekstów Selinux z LS:

Możesz wydrukować konteksty Selinux plików i katalogów za pomocą -Z opcja LS, jeśli masz włączoną SELINUX na komputerze.

Na przykład,

$ ls -lZ

Jak widać, konteksty Selinux są drukowane.

Otrzymywać pomoc:

Aby uzyskać więcej informacji na temat LS, możesz sprawdzić stronę LS Man za pomocą następującego polecenia:

$ man ls

Tak więc używasz polecenia LS w Linux. Dziękujemy za przeczytanie tego artykułu.