Jak używać Make_Pair w C ++

W wielu językach programowania możesz dodać jedną lub więcej wartości do niektórych struktury danych, takich jak lista, słownik i tablica. Ale czy kiedykolwiek próbowałeś dodać wartości w parach takich jak słowniki? Funkcja Make_Pair () C ++ jest używana do dodawania dwóch wartości w parie w obiekcie pary. Tak więc będziemy mieć przykład funkcji Make_Pair () w C++. Zacznijmy z Ubuntu 20.04 i utwórz plik C ++ w terminalu. Otwórz plik w edytorze Nano.

$ Touch MakePair.CC
$ Nano MakePair.CC

Przykład 01:

Zacznijmy od pierwszego przykładu, jak zrobić parę bez użycia funkcji Make_Pair () w naszym kodzie. Kod rozpoczął się od włączenia biblioteki nagłówki iostream i nagłówków. Następnie przestrzeń nazw C ++, i.mi., „Std” został dodany. Funkcja Main () zaczyna się od deklarowania nowego wektora pary „P” o obu wartościach typu liczb całkowitych. Obiekt pary „P” został użyty do dodania wartości w pary za pomocą słów kluczowych „Pierwszych” i „drugiego”. Obie wartości dodane w pary są typami liczb całkowitych. Instrukcja Cout wywołuje wartości pary wyświetlane na powładzie z obiektem pary „P."

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
para P;
P.pierwszy = 14;
P.drugi = 4;
Cout<<"Pair: "<powrót 0;

Makepair.Plik CC został skompilowany za pomocą kompilatora G ++ Ubuntu i wykonany z „./A.OUT ”polecenie. Para została wyświetlona na skorupce, jak pokazano.

$ g ++ MakePair.CC
$ ./A.na zewnątrz

Przykład 02:

Oto przykład użycia funkcji Make_Pair do utworzenia parę dwóch wartości. Zaktualizowaliśmy więc ten sam plik. Biblioteki nagłówka, przestrzeń nazw i deklaracja funkcji main () są takie same jak powyższy przykład. Oświadczyliśmy parę „P” o obu jej wartościach postaci. Korzystając z funkcji Make_Pair (), dodaliśmy dwa wartości typu znaków do pary „P” przez przypisanie. To najprostszy sposób użycia metody Make_Pair w C++. Wartości będą przechowywane w dokładnych lokalizacjach pary. Instrukcja Cout jest tutaj, aby uzyskać wartości pary z pary „P” za pomocą słów kluczowych „First” i „Second” i wyświetlaj je na powłoce jako para oddzielona przecinkiem. Program został ukończony tutaj.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
para P;
P = Make_Pair („r”, „m”);
Cout<<"Pair: "<powrót 0;

Skompilowaliśmy i wykonaliśmy plik kodu z G ++ i ./A.Out polecenie na terminalu. Wyświetla wartości pary oddzielone przez polecenie, jak pokazano na obrazie.

$ g ++ MakePair.CC
$ ./A.na zewnątrz

Przykład 03:

Oto kolejny sposób użycia funkcji Make_Pair w C ++, aby uzyskać wartości. Dlatego kod rozpoczął się od tych samych bibliotek, standardowej przestrzeni nazw i funkcji Main (). Po prostu zadeklarowaliśmy i zainicjowaliśmy parę C ++ zmiennych ciągów w jednym wierszu za pomocą iteratora „Para”. Ta linia zawiera również bezpośrednie przypisanie pierwszego i drugiego wartości pary za pomocą funkcji Make_Pair (). Dwie wartości łańcuchowe zostały włożone do pary „P.„Instrukcja Cout jest znów, aby wyświetlić te wartości pary na powładzie oddzielonej poleceniem i wywołane obiektem parą„ P ”z pierwszym i drugim słowem kluczowym.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
para P = Make_Pair („Hello”, „Linux”);
Cout<<"Pair: "<powrót 0;

Podczas gdy kompilacja zakończyła się, wykonaliśmy kod. Wynik pokazuje wyświetlacz wyjściowy wartości pary typu ciągów na powładzie oddzielonej przecinkiem.

$ g ++ MakePair.CC
$ ./A.na zewnątrz

Przykład 04:

Miejmy nasz ostatni przykład tego artykułu. Ponownie używamy tych samych plików nagłówka i przestrzeni nazw. Funkcja Main () jest niewiele sama i niewiele różni się od powyższych przykładów. Został zainicjowany dwiema parami typu ciągów, P1 i P2, bezpośrednio uzyskując wartości ciągów za pomocą funkcji „Make_Pair ()”. P1 i P2 mają różne wartości ciągów w pierwszym i drugim argumentach. Pierwsze stwierdzenie Cout stwierdza, że ​​wyświetlimy wartości obu par, P1 i P2 przed ich zamianą. Następne dwa instrukcje Cout wyświetlają wartości par P1 i P2 osobno za pomocą pierwszej i drugiej lokalizacji. Czwarte stwierdzenie Cout jest tutaj, aby powiedzieć nam, że zamierzamy zamienić wartości obu par, i.mi., P1 z P2. Zastosowanie metody „zamiany” do wymiany P1 z P2. Następna instrukcja Cout wyświetla zamienione wartości par.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
para P1 = Make_Pair („hello”, „Linux”);
para P2 = Make_Pair („Good”, „pa”);
Cout<<"Before Swap"<Cout<<"Pair1: "<Cout<<"Pair2: "<Cout<<"After Swap"<P1.zamiana (p2);
Cout<<"Pair1: "<Cout<<"Pair2: "<powrót 0;

Po wykonaniu kodu pierwsze trzy wiersze pokazują wartości par przed zamianą. Podczas gdy ostatnie trzy linie pokazują wartości zamienianych par.

$ g ++ MakePair.CC
$ ./A.na zewnątrz

Wniosek:

Chodzi o skorzystanie z funkcji Make_Pair () w C ++, aby dodać dwie wartości w zmiennej pary. Musisz wyjaśnić umysł, że nie możesz zamienić dwóch różnych rodzajów par za pomocą metody zamiany. Wdrożyliśmy cztery różne przykłady lepszego zrozumienia tej koncepcji.