Jak używać ifconfig na Debian

Jak używać ifconfig W Linux jest koniecznością do interakcji z naszymi urządzeniami sieciowymi, mimo że jest stare i zastąpione przez polecenie „ip„Pod koniec 90 'polecenie„ifconfig„Nadal jest najczęściej używanym poleceniem do konfigurowania interfejsów sieciowych, adresów IP i MAC, maski sieciowej i innych przestarzały Sysadmin.

Notatka: Interfejs sieciowy to urządzenie sieciowe.

Wyświetlanie i zrozumienie wyników ifconfig

Jeśli uruchomimy polecenie „ifconfig”Bez dodatkowych parametrów wyświetli wszystkie dostępne interfejsy sieciowe, ich adresy IP, masy sieciowe, stan i więcej, podczas uruchomienia root”ifconfig„:

Pierwszy interfejs sieciowy (urządzenie sprzętowe) to ENP2S0 który jest interfejsem Ethernet.

Flagi wskazują stan urządzenia, stany urządzeń sieciowych mogą obejmować: W GÓRĘ, AUDYCJA, Multiemisja, DZIAŁANIE, AllMulti I Promisc Lub MONITOR dla interfejsów bezprzewodowych.

Gdzie:

W GÓRĘ: Urządzenie jest na górze.
AUDYCJA: urządzenie/interfejs może wysyłać ruch do innego urządzenia przekraczania podsieci.
Multiemisja: Ta flaga pozwala jednocześnie wysyłać dane do wielu miejsc docelowych.
DZIAŁANIE: Ta flaga informuje, że interfejs sieciowy jest dostępny i działa.
AllMulti: Pozwala na odbieranie wszystkich pakietów z sieci.
Promisc: Ta flaga będzie słuchać i przechwyty cały ruch w sieci, zwykle używany do wąchania.
Monitor (tylko bezprzewodowy): Pozwala na przechwytywanie ruchu bez podłączenia do sieci, również używane do wąchania do pękania sieci bezprzewodowych lub kontroli transmisji. Składnia to „Monitor trybu IWConfig".

Dodatkowo do flag ifconfig Polecenie pokaże również następujące właściwości:

MTU (maksymalna jednostka przeniesienia): Wskazuje, że największy rozmiar bajtu może być przetworzony przez protokół komunikacji, możemy zwiększyć lub zmniejszyć go, aby wpłynąć na wydajność.

eter: Tutaj znajdujemy adres MAC, nasz sprzęt interfejsu lub adres fizyczny. (Sprawdź ten samouczek, aby uzyskać więcej informacji na adres MAC)

txqueuelen (długość kolejki transmisji): Wskazuje limit pakietów w kolejce podczas przeniesienia, edycja tej właściwości jest przydatna do optymalizacji naszej wydajności sieciowej, jak wyjaśniono później w tym samouczku.

Pakiety RX: Pozwala zobaczyć odebrane pakiety w bajtach i błędach, jeśli istnieje.

Pakiety TX i błędy TX: Pozwala zobaczyć przeniesione pakiety w bajtach i błędach, jeśli istnieje.

W pakietach RX znajdujemy:

Błędy RX: Błędy podczas otrzymywania danych.

Upuszczony: Otrzymanie pakietów zostały upuszczone.

Przekracza: Powiadomi o przekroczeniach FIFO (po raz pierwszy, pierwszy) oznacza, że ​​nasze urządzenie jest pełne pojemności, ale wciąż próbuje przetwarzać ruch.

Rama: Złamane i zignorowane ramki.

W pakietach TX znajdujemy:

Błędy TX: Błędy podczas przesyłania danych.

Upuszczony: Wysłane pakiety zostały upuszczone.

Przekracza: Powiadomi o przekroczeniach FIFO (po raz pierwszy, pierwszy) oznacza, że ​​nasze urządzenie jest pełne pojemności, ale wciąż próbuje przetwarzać ruch.

Przewoźnik: zgłasza niedopasowanie dupleksów, zwykle, gdy dwa urządzenia komunikacyjne mają różne ustawienia, takie jak autonegotiacja dla urządzenia, podczas gdy ręczne ustawienia dla innych urządzeń.

Zderzenia: zdarza się, gdy jednocześnie dwa urządzenia w danych transferu sieci, oba urządzenia wykrywają jednoczesną przeniesienie, wówczas przewoźnik umożliwia przeniesienie pakietów.

Notatka: Niedawno byliśmy przyzwyczajeni do postrzegania naszych urządzeń Ethernet jako „ETH0”, „ETH1” itp. Ponieważ przewidywalne nazwy interfejsów sieciowych Systemd V197 są przypisywane do urządzeń sieciowych. Nazwy są oparte na oprogramowaniu urządzenia, topologii i lokalizacji na płycie głównej.

Po urządzeniu Ethernet zobaczymy pętlę. Interfejs Loopback nie jest prawdziwym urządzeniem sieciowym, ale wirtualnym przeznaczeniem wyłącznie komunikacji lokalnej. Jeśli nie mamy połączenia sieciowego, interfejs pętli (zdefiniowany jako „lo”) pozwoli nam pingować się do naszego lokalnego hostu lub interakcje z aplikacjami, które zależą od sieci.

Poniższe interfejsy są również wirtualne i należą one do wirtualnych urządzeń wirtualnych VirtualBox, nie mają one rzadkich cech do wyjaśnienia.

W moim przypadku WLP3S0 jest interfejsem bezprzewodowym, który został wspomniany powyżej i w przeciwieństwie do urządzeń przewodowych, jest w stanie powąchać sieci bez ich części w trybie monitorowania.

Jeśli chcemy, aby Linux zwrócił nam tylko bezprzewodowe karty sieciowe, zamiast uruchomić ”ifconfig„Możemy uruchomić”iwconfig", uruchomić iwconfig:

Wyjście informuje nas WLP3S0 to jedyne urządzenie sieciowe bezprzewodowe, które jest urządzenia fizyczne ENP2S0, VMNET1, LO i VMNET8 bez funkcji bezprzewodowych.

Ifconfig pozwala wyświetlać informacje na temat określonego interfejsu sieciowego poprzez określenie jego nazwy, w moim przypadku wpisuję:

ifconfig enp2s0

Jak użyć ifconfig do wyłączenia i włączenia interfejsów:

W niektórych przypadkach, aby wprowadzić zmiany w naszym interfejsie, będziemy musieli najpierw je wyłączyć, zastosuj żądane zmiany i włączyć je z powrotem. Tak jest na przykład, gdy chcemy edytować sieciowy adres MAC lub tryb karty (e.G Monitor). Polecenia do wyłączenia i włączenia interfejsów są intuicyjne:

ifconfig w dół

W moim przypadku:

ifconfig enp2s0 w dół

Jak widać po wyłączeniu ping karty sieciowej, nie działa, jeśli chcemy przywrócić nasz typ interfejsu:

Ifconfig enp2s0 w górę

Teraz ping działa po włączeniu naszego interfejsu.

Jak użyć ifconfig do zmiany naszych adresów IP i MAC:

Aby zaktualizować nasz adres IP, musimy wywołać ifconfig, określić interfejs sieciowy i ustaw adres IP, składnia to:

ifconfig

W moim przypadku:

Ifconfig ENP2S0 172.31.124.145

Następnie potwierdzimy, że biegamy ponownie:

ifconfig enp2s0

Jak widać adres IP zmienił się z 172.31.124.144 do 172.32.124.145.

Teraz, jeśli chcemy zmienić nasz adres MAC, aby ominąć dowolną białą klonię inną lub uniknąć pozostawienia naszego prawdziwego komputera Mac w dzienniku, możemy to zrobić za pomocą ifconfig, przede wszystkim musimy ustawić nasz interfejs, ustaw nowy Mac Mac adres i włącz kartę sieciową ponownie:

ifconfig enp2s0 w dół
ifconfig ENP2S0 HW eter 00: 00: 00: 00: 00: 01
ifconfig enp2s0 w górę
ifconfig enp2s0

Jak widać, karta sieciowa ma nowy adres MAC (00: 00: 00: 00: 00: 01).

Jak użyć ifconfig, aby zmienić maskę sieci:

Mash Netter, używany do podziału podsieci można również edytować za pomocą ifconfig.

Aby zmienić maskę sieci interfejsu, składnia to:

ifconfig Mash Netrów 255.255.255.0

Zmienianie tego w moim przypadku byłoby:

Ifconfig ENP2S0 NET Mask 255.255.255.0

Jak widzisz, maska ​​sieci została pomyślnie zredagowana.

Ifconfig pozwala na użycie łańcucha parametrów do ustawienia wszystkich właściwości, które chcemy w jednym poleceniu, zwróć uwagę, aby nie uwzględniać poleceń, które wymagają interfejsu do pracy. Praktycznym przykładem byłoby:

Ifconfig enp2s0 10.0.108.68 Mash Network 255.255.255.0 MTU 1000

Jak widzisz, pomimo ograniczenia w porównaniu do ip, ifconfig pozostaje bardzo przydatnym poleceniem do edytowania ustawień interfejsów sieciowych. Szczerze mówiąc, osobiście używam ifconfig, ponieważ jestem używany, ale w następnym samouczku pokażę ip stosowanie.

Dziękujemy za śledzenie Linuxhint, śledź nas w celu uzyskania aktualizacji i nowych wskazówek dotyczących Linux. Jeśli masz jakieś pytania dotyczące tego samouczka lub innego problemu Linux, skontaktuj się z nami za pośrednictwem https: // wsparcie.Linuxhint.com.