Jak podsumować elementy wektora w C ++

Wektor to struktura danych używana do przechowywania zbioru podobnych obiektów w C++. Przypomina tablicę, ale jej rozmiar zmienia się dynamicznie w porównaniu do tablicy. Oznacza to, że może to zmienić rozmiar, aby dopasować więcej lub mniej części. Podsumowanie elementów wektora w C ++ jest powszechną praktyką, której należy się nauczyć i korzystać dla użytkowników, którzy mają pasję do nauki programowania C.

Postępuj zgodnie z tym przewodnikiem, aby dowiedzieć się, jak podsumować elementy wektora C ++.

Jak podsumować elementy wektora w C++

Podsumowanie wektorów można osiągnąć na różne sposoby, które są następujące:

• STL gromadzi się
• Prosty dla pętli
• Std :: Valarray

Metoda 1: STL akumuluje

Najbardziej bezpośrednim sposobem podsumowania elementów wektora C ++ jest użycie STL akumulują funkcję. Ta funkcja akceptuje wektor i wartość początkowa, a następnie wykonuje podsumowanie z wektor elementy. Proces akumulacji rozpoczyna się od wartości początkowej, a następnie dodaje każdy kolejny element wektora. Wyjście to suma ze wszystkich elementów w wektor. Algorytm akumulowany jest zarówno wydajny, jak i prosty, co czyni go najłatwiejszym sposobem podsumować elementy Wektor C ++.

Oto ilustracja tego, jak używać akumulacji, aby dodać komponenty wektora.

#włączać
#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

wektor vect = 54,17,36,30;
Cout<<"Sum of all the elements are:"<Cout<

W tym kodzie deklarujemy liczbę całkowitą wektor w zmiennej „vect”. Następnie drukujemy sumę wektora, po prostu za pomocą gromadzić() funkcjonować. Vect.zaczynać() funkcja odnosi się do początku wektora i Vect.koniec() funkcja odnosi się do końca wektora, co oznacza, że ​​elementy wektora należy podsumować od początku do końca I.mi., wszystkie elementy.

Wyjście

2: Prosty dla pętli

Inną metodą podsumowania elementów wektora C ++ jest użycie Do pętla. Podczas korzystania z Do pętla, programista definiuje zmienną do przechowywania sumę i zaczyna iterować przez wektor. Zmienna SUM jest zwiększona wraz z wartością bieżącego elementu przy każdej iteracji. Kiedy pętla się kończy, ostateczna wartość zmiennej SUM jest sumą wszystkich wektor elementy. Ta technika jest mniej wydajna niż stosowanie algorytmu akumulacji, ale daje programistę większą kontrolę nad tym, jak elementy są dodawane.

Aby dalej zrozumieć, zbadaj ten kod.

#włączać
#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

wektor vtr = 1, 2, 3, 4, 5;
float sum = 0;
dla (int i = 0; isum += vtr [i];
Cout<< sum <powrót 0;

Używamy pętli do sumowania wektora, podobnie jak w tym kodzie. W metodzie main () wektor jest deklarowany, inicjowany, a następnie iterowany za pomocą za pomocą pętli dla. Gdy wektor jest iterowany, suma jest umieszczana w zmiennej „suma”, która została wcześniej zainicjowana. a następnie możemy wyprowadzić sumę, gdy cały wektor został iterowany.

Wyjście

3: std :: valarray

Wywołuje się klasa reprezentowania i pracy z tablicami wartości Std :: Valarray. Valarrays są bardziej skuteczne niż wektory w kilku obliczeniach arytmetycznych oprócz umożliwienia operacji elementarnych.

Zapoznaj się z tym przykładem, aby zrozumieć, jak Valarrays praca.

#włączać
#włączać
#włączać
int main ()

STD :: wektor SEQ 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10;
Std :: Valarray seq_add seq.data (), SEQ.size ();
STD :: Cout << "sum = " << seq_add.sum() << "\n";
powrót 0;

Dodajemy wektor za pomocą valarray w tym kodzie. Funkcja STD jest używana w metodzie Main () do deklarowania i inicjowania wektora liczb całkowitych, a SEQ.Funkcja add () służy do korzystania z danych i rozmiaru sekwencji, a suma można następnie zgłosić za pomocą SEQ.Dodaj () funkcję.

W ten sposób możesz podsumować elementy wektora w C++.

Wniosek

Wybór metody stosowania zależy od kilku czynników, takich jak poziom doświadczenia programisty, konkretna aplikacja i charakter danych. Ogólnie jednak najprostszy sposób na podsumowanie elementów C++ wektor jest używanie gromadzić algorytm. Jest to najszybszy i najłatwiejszy sposób na wykonanie pożądanej operacji. Inne techniki, takie jak Do Pętle I Valarrays, powinien być używany tylko wtedy, gdy program wymaga większej kontroli lub elastyczności.