Jak zainstalować Android w podwójnym rozruchu z Linux
Jeśli potrzebujesz aplikacji na Androida do określonego celu, możesz naśladować ją za pomocą maszyny wirtualnej. Używanie Androida na laptopie może jednak mieć inne zalety niż tylko uruchomienie konkretnej aplikacji. Android jest z natury bardziej wydajny, dzięki czemu możesz go używać, gdy twoje konkretne zadanie wymaga więcej pamięci. Jeśli nic więcej, fajnie jest to zrobić. Z Android_X86 masz dwie opcje utworzenia systemu podwójnego.
Jednym z nich jest skopiowanie jednego z dostarczonych tutaj plików ISO, a drugi to zainstalowanie z pakietem RPM.
Aby użyć pakietu RPM, najpierw zacznij od sprawdzenia, co zrobi. W pakiecie RPM znajdują się pliki skryptów, które skonfigurują dla Ciebie GRUB. Jeśli chcesz upewnić się, co to robi, możesz sprawdzić za pomocą polecenia RPM.
$ rpm--scripts -Q Android-x86-7.1-R2.x86_64.RPM
Skrypt jest napisany bezpośrednio do ekranu, jeśli z jakiegoś powodu skrypt nie działa za pomocą apt, skopiuj go do pliku skryptu. W systemie Ubuntu musisz użyć Alien, aby przekonwertować pakiet na Deb.
$ sudo apt instal obcy
Po zainstalowaniu Alien możesz utworzyć plik Deb. Z Alien możesz zainstalować bezpośrednio, ale rozsądne jest podejmowanie do tego dwóch ręcznych kroków.
$ sudo obcy Android-X86-7.1-R2.x86_64.RPM
Teraz, gdy masz plik DEB, zainstaluj go za pomocą opcji DPKG i zainstaluj opcję.
$ sudo dpkg -i Android -x86_7.1-1_AMD64.Deb
Ta metoda instalacji utworzy katalog w katalogu głównym. Jeśli używasz zwykłej instalacji, jest to partycja, w której zamontowałeś root (/). Katalog będzie /Android-7.1-R2/, liczby pokazują zainstalowaną wersję Androida. Grub będzie mógł znaleźć ten plik z wbudowanym wyszukiwaniem plików.
Drugą metodą instalacji jest uruchamianie z patyka i uruchomienie instalacji stamtąd.
Kiedy to się skończy, masz ten sam katalog jak w drugiej metodzie. Skrypt zwykle tworzy wpis Gruba, ale jeśli to się nie powiedzie, dodaj go, aby sama się zapas. Użyj poniższego kodu i umieść go w /etc /grub.D/40_COSTOM.
menenEntry ”Android-X86 7.1-R2 "
Wyszukaj--set = root--file /android-x86 7.1-R2/jądro
Linux /Android-X86 7.1-R2/jądro cichy root =/dev/ram0 Androidboot.SELINUX = dopuszczalny
initrd /android-x86 7.1-R2/initrd.img
Dla tego konkretnego poziomu oprogramowania parametr „Androidboot.selinux = permissive 'jest potrzebny lub rozruch zatrzymał się z paniką.
Jeśli masz jakieś konkretne potrzeby, może być konieczne dodanie innych wpisów do tego pliku. Możesz udostępniać dane między wersjami za pomocą pliku obrazu SDCard. Aby utworzyć jeden, użyj DD i zamontuj go za pomocą montażu i wypełnij go danymi. Użyj opcji pętli z poleceniem Mount.
$ sudo dd if =/dev/zero =/data/sdcard.IMG BS = 1024 Liczba = 1048576
$ sudo Mount -t vfat -o pętla /dane /sdcard.IMG sdcard_temp/
Wszelkie dane, które chcesz mieć lawet w sesji na Androida, można skopiować tutaj.
Możesz teraz dodać parametr jądra, aby użyć karty SD, gdy zaczniesz instancję Android_X86.
Linux /Android-X86 7.1-R2/jądro cichy root =/dev/ram0 Androidboot.SELINUX = dopuszczalny
Sdcard =/data/sdcard.img
Innym sposobem posiadania tych samych danych w dwóch przypadkach Androida jest skopiowanie Android- [x, x]katalog danych.
$ sudo rsync -Av /cm-x86-13.0-R1/Data//Android-7.1-R2/Data/
W tym przykładzie. Na tej samej maszynie jest jedna kopia CyanogenMod i Android-X86.
Po zapisaniu pliku musisz zaktualizować Grub.
$ Update-Grub2
Wynik wymieniono zainstalowany system, w tym Android. Uruchom ponownie. Twój ekran rozruchowy będzie wyglądał tak:
Alternatywnie możesz utworzyć z tego kij pamięci. Uczciwe ostrzeżenie: ta metoda ma wszystkie uprawnienia do robienia tego, co chce, ze wszystkimi ryzykiem, które się wiążą. Jako pozytywny w tym, możesz umieścić instalację na dowolnej partycji. Jest to przydatne, jeśli masz mało miejsca na napędu korzeniowym (/). Zły aspekt jest to, że nie masz funkcji aktualizacji pakietu, gdy używasz tej metody. Metoda zaczyna się od pobrania pliku ISO, jest dostępna na stronie internetowej Android. http: // www.Android-X86.org/pobierz
Po pobraniu ISO upewnij się, że partycja jest gotowa. Plik ISO zawiera narzędzia do partycjonowania dysku, ale zaoszczędzi ci pewność, aby przygotować się przed ponownym uruchomieniem. Aby przygotować partycję, skorzystaj z ulubionego programu partycji, Fdisk to jeden. GPARTED to kolejny. Instalator zawiera CFDisk, ale nie ma obsługi dysków GPT, gdy tylko poprawnie partycjonujesz, działa nawet z płytką GPT.
Ostatecznie, gdy system jest zainstalowany, zainstalowany system zawsze znajduje się w katalogu określonej partycji. Oznacza to, że bardzo łatwo jest zmienić instalację na Androida z głównej dystrybucji.
Wybierz Android z menu i poczekaj. Za pierwszym uruchomieniem oprogramowanie poprosi Cię o zalogowanie się. Konfiguracja jest krótka i prosta, a jeśli wybierzesz istniejące konto, spróbuje zainstalować aplikacje dla Ciebie. Aby przywrócić aplikacje przed zaoferowaniem instalatora, ale dość często zawodzi. To mówi; Jak tylko uruchomisz Android, aplikacja, której użyłeś przed piękną instalacją.
Działający z VirtualBox
Możesz także uruchomić cały pakiet z wirtualnego środowiska. W Virtualbox emulacja myszy powoduje pewne zamieszanie. Aby przesunąć mysz na rundę podczas początkowej konfiguracji, musisz utrzymać lewą przycisk myszy w dół, gdy ulepszona jest to możliwość.
Wniosek
Uruchomienie Androida jest nie tylko dla kujonów technologicznych, ale także oszczędza żywotność baterii i zapewnia dostęp do aplikacji dostępnych tylko dla Androida. Zauważ, że wiele aplikacji sprawdza, czy masz pełny telefon i odmawia uruchomienia na czymkolwiek innym niż prawdziwe urządzenie. Jednym z przykładów jest to, że możesz zainicjować swoje konto Telegram w emulatorze Androida; Wybierz liczbę mobilnych i wybierz kod aktywacyjny dla telegramu, a następnie możesz użyć telegramu na pulpicie Linux.