Jak zadeklarować zmienne w C

„Zmienna to po prostu nazwa przypisywana do przestrzeni pamięci, dzięki czemu użytkownicy będzie łatwe do dostępu lub odczytania w programie. Rozmiar, układ pamięci zmiennej oraz zakres wartości lub zestaw różnych operacji, które można zaimplementować na zmiennej, są rozpoznawane przez typ zmiennej, a każda zmienna jest unikalna w języku programowania C. Zrozumiałe jest, że zmienna zadeklarowana w programie może być edytowana w dowolnym miejscu w kodzie. Możesz przypisać nazwy zmiennych jako dowolnego numeru, litera lub charakteru. Ponieważ C jest językiem wrażliwym na literę, więc wielkie i małe znaki są osobne.

C język programowania pozwala nam zdefiniować różne typy danych, takie jak liczba całkowita, float, char, string itp., których nauczymy się z różnymi przykładami."

Przykład nr 01

W tym przykładzie zobaczymy, jak zainicjować wartość całkowitą w języku programowania C.

Zmienne, które są inicjowane bez żadnej wartości, jak w wierszu 3, są niezdefiniowane. Ponadto wartości, które są inicjowane tylko z NULL. W deklaracji można zainicjować zmienne (biorąc pod uwagę wartość podstawową). Stałe wyrażenie jest wymienione po znaku równym podczas inicjalizacji; Jak widać na powyższym obrazie na czwartym wierszu, zmienna „a” jest inicjowana z wartością 10 jako liczbą całkowitą.

W piątym wierszu polecenie drukowania jest wywoływane, aby wyświetlić ciąg „Wartość A:” i wartość przechowywaną w zmiennej „A”, jak pokazano poniżej.

Kolejnym typem danych w C jest pływak, który jest wartością w pływających punktach z jedną precyzją.

W zmiennej drugiej linii „A” jest zadeklarowane typu zmiennoprzecinkowego bez żadnej wartości, co oznacza, że ​​jest niezdefiniowana, a kompilator ustawia dowolną wartość śmieci jako wartość podstawową. W następnym wierszu wartość dziesiętna „10.58 ”jest przypisany do zmiennej„ A.„W piątym wierszu polecenie drukowania jest zapisane w celu wyświetlania wartości przechowywanej w zmiennej„ A ”, jak pokazano poniżej.

Na powyższym obrazie linia trzeci „int a, b, c” oznacza, że ​​kompilator musi tworzyć zmienne całkowite odpowiednio o nazwach a, b i c. Zmienne w powyższym instrukcji są zdefiniowane.

Następny wiersz przypisuje wartość „10” do zmiennej a, a następny wiersz przypisuje wartość „20” do zmiennej B. Szósty wiersz przypisuje sumę arytmetyczną wartości zmiennych A i B do trzeciej zmiennej C.

W 7. wierszu polecenie drukowania jest zapisane w celu wyświetlania ciągu „Wartość C:” z wartością liczb całkowitych przechowywaną w C.

Teraz zbadamy inny rodzaj zmiennej, który jest tablicą liczb całkowitych. Składnia do deklarowania tablicy całkowitej jest int [size] = elementy, jak pokazano w wierszu 4 poniżej. W następnym wierszu dla pętli jest uruchamiana z poleceniem drukowania, aby wyświetlić wszystkie wartości w wierszu tablicy według linii.

Przykład nr 02

W tym przykładzie dowiemy się, jak zadeklarować tablice szarmowe, ponieważ język C nie obsługuje typów danych ciągów.

Tutaj w wierszu 6 typ danych jest char, a puste nawiasy [] wskazują, że rozmiar tablicy charytatycznej jest niezdefiniowany. Po prawej stronie ciągu „=” jest tworzone „Witam.„Rozmiar łańcucha wynosi 6, z 5 literami i znakiem zerowym na końcu (\ 0), który nie jest widoczny, aby wskazać koniec sznurka. Ten ciąg jest przechowywany w zmiennej „A”, która jest typu char. W następnym wierszu funkcja drukowania jest wywoływana, aby wyświetlić ciąg, a wyjście jest pokazane poniżej.

W tym przykładzie uwzględniliśmy rozmiar Char jako 50, a wartość ciągu jest przypisana do zmiennej „A.”Ponieważ rozmiar łańcucha jest mniejszy niż zdefiniowany rozmiar, cały ciąg jest wyświetlany, jak pokazano poniżej.

W drugim wierszu „ABC” przypisuje się wartość 20 jako globalną, co oznacza, że ​​pozostanie stały w całym programie. Nowa zmienna „S” typu danych charytatywnych jest tworzona z niezdefiniowaną wartością podstawową, ponieważ po nim nie ma „=”. Tutaj użyliśmy funkcji FGETS, która pozwala użytkownikowi użyć metody Fgets () do wprowadzania niektórych znaków, a następnie klucza Enter. Jeśli chcesz, aby tablica była ciągiem, musisz dołączyć znak zerowy.

Możesz użyć ciągu oddzielonego przestrzeni w programie za pomocą funkcji fgets (). Zastosowanie funkcji fgets () to zwrócenie ciągu. To, co różni się od funkcji gets (), jest to, że funkcja fgets () zapewnia, że ​​nie ma więcej znaków niż maksymalny rozmiar. Po przeczytaniu danych wejściowych przechowuje go w zmiennej „S.„Funkcja puts () jest używana tutaj do wyświetlania wejścia ciągów. Ta funkcja drukuje wartość przekazaną w niej podczas dodawania nowej linii na końcu, więc nie potrzebowalibyśmy „/n”, aby przejść do następnej linii.

Przykład nr 03

W tych przykładach omówimy inny sposób zadeklarowania zmiennych metodą „zewnętrznego.„Zmienne zewnętrzne można również nazwać zmiennymi globalnymi. Funkcje mogą zmienić wartości zmiennych globalnych. Termin „zewnętrzny” służy do deklarowania i definiowania zmiennych zewnętrznych.

Te zmienne są tylko zadeklarowane, a nie zdefiniowane. W poniższym przykładzie 3 zmienne zewnętrzne są zadeklarowane przed funkcją. Wewnątrz funkcji przypisane są różne wartości, gdzie C jest arytmetyczną sumą zmiennych „A” i „B”, które są udowodnione na terminalu wyjściowym.

Wniosek

W tym artykule dowiedzieliśmy się, że deklaracja zmiennych jest cenna, gdy jest używane wiele plików, i musisz określić swoją zmienną w dowolnym z plików, które będą dostępne i użyteczne, gdy aplikacja jest połączona. Możesz zadeklarować zmienną więcej niż jeden raz w programie C, ale można ją zdefiniować tylko raz w funkcji, pliku lub fragmencie kodu w programie.