Centos 7 korzysta z menedżera sieci do zarządzania siecią. Jest to świetne narzędzie, które ułatwia konfigurowanie sieci w centos. Ma narzędzia oparte na linii graficznej i poleceń.W tym artykule opowiem o różnych warunkach sieciowych, jak znaleźć informacje związane z siecią i konfigurację sieci Centos 7. Zacznijmy.

Narzędzia konfiguracyjne sieciowe w CentOS 7:

W Centos 7, jeśli masz graficzne środowisko stacjonarne, takie jak zainstalowane GNOME, możesz skonfigurować sieć za pomocą graficznego interfejsu użytkownika.

Narzędzie do konfiguracji sieci graficznej jest dostępne w Aplikacje > Narzędzia systemowe > Ustawienia > Sieć Jak widać w zaznaczonej sekcji zrzutu ekranu poniżej.

Z wiersza poleceń możesz użyć nmtui I NMCLI Polecenia do konfigurowania sieci za pośrednictwem Manager Network Manager.

nmtui nie może być domyślnie zainstalowane w CentOS 7. Możesz uruchomić następujące polecenie, aby je zainstalować.

$ sudo yum instaluj NetworkManager -Tui -y

Zrozumienie nazwy interfejsu sieciowego:

W nowoczesnym systemie Linux, w tym Centos 7, interfejsy sieciowe mają nazwy takie jak ENS33. Jeśli zaczyna się nazwa interfejsu sieciowego en, Następnie jest to kabel Ethernet bezpośrednio podłączony. Jeśli zaczyna się nazwa interfejsu sieciowego WL, Następnie jest interfejs Wi -Fi.

Następnie są inne litery i liczby w nazwie pn, SM, wół wskazanie NBus PCI lub USB, MTH Hot Cluc Gloot, XOdpowiednio urządzenie pokładowe.

Więc, WLP1S2 oznacza, że ​​jest to interfejs Wi -Fi (WL) na 1^St Autobus USB/PCI, na 2^Nd gorąca wtyczka.

Aby znaleźć nazwę zainstalowanych interfejsów sieciowych, uruchom następujące polecenie:

$ ip a

Statyczne vs dynamiczne adresy IP i DHCP:

Statyczny adres IP jest ustalony. Nie zmienia się z czasem. Z drugiej strony dynamiczne adresy IP mogą się zmieniać z czasem.

Gdy klient DHCP żąda serwera DHCP dla adresu IP, serwer DHCP dzierżawi adres IP z zakresu adresów IP przez określony czas (TTL). Po pewnym czasie klient DHCP musi ponownie poprosić o serwer DHCP o adres IP. Więc każdy klient DHCP otrzymuje inny adres IP i nie ma gwarancji, że pewien klient DHCP otrzyma ten sam adres IP za każdym razem. Tak więc adresy IP z serwera DHCP nazywa się dynamiczne adresy IP.

Aby dowiedzieć się, jak skonfigurować statyczny adres IP, zobacz mój drugi artykuł na [Jak skonfigurować statyczny adres IP na Centos 7]

Możesz dowiedzieć się, jaki jest Twój adres IP, czy jest to statyczne, czy dynamiczne z następującym poleceniem w Centos 7:

$ ip a

Jak widać z zaznaczonej sekcji zrzutu zrzutu ekranu poniżej, mój adres IP to 192.168.199.169 i jego dynamiczny.

Praca z klientem DHCP:

Jeśli interfejs sieciowy jest skonfigurowany do używania DHCP, możesz użyć Dhclient Odnowienie adresów IP. Let

Najpierw wydaj adres IP interfejsu sieciowego z następującym poleceniem:

$ sudo dhclient -v -r end36

Uwaga: tutaj, ENS36 to nazwa interfejsu sieciowego.

Teraz odnowić adres IP z następującym poleceniem:

$ sudo dhclient -v end36

Pliki DNS i /etc /hosts:

System nazwy domeny Lub DNS Krótko mówiąc, służy do rozwiązywania nazw hostów na adresy IP i odwrotnie.

Oto jak działa DNS, kiedy odwiedzasz Google.Com, Twój komputer wygląda na ustawiony serwer DNS lub zestaw ISP, aby znaleźć adres IP Google.com, następnie łączy się z tym adresem IP i pobiera stronę internetową do przeglądarki. Bez DNS będziesz musiał znać adres IP Google.com i pamiętaj o tym, co jest prawie niemożliwym zadaniem w dzisiejszym świecie.

Przed istnieniem serwera DNS, /etc/hosts Plik został użyty do robienia rozdzielczości nazwy. Nadal jest przydatny do lokalnej rozdzielczości nazwy. Na przykład, gdy opracowujesz witrynę, możesz wpisać wpisywać moja strona internetowa.com Zamiast wpisywać adres IP swojego serwera internetowego 192.168.199.169.

Aby to zrobić, otwórz /etc /hosts za pomocą następującego polecenia:

$ sudo vi /etc /hosts

Teraz dodaj tam następujący wiersz i zapisz plik:

192.168.199.169 MyWebsite.com

Teraz możesz bardzo łatwo uzyskać dostęp do lokalnych serwerów internetowych z przeglądarki internetowej.

Brama domyślna:

Jeśli używasz routera, już używasz bramy. Zwykle jest to adres IP routera, który masz w domu. Technicznie jest to wychodząca ścieżka, którą pakiet pochodzi z komputera. Domyślna brama to ścieżka, do której pakiet będzie domyślnie.

Na przykład, jeśli przejdziesz do Google.com, następnie żądanie jest wysyłane przez adres IP routera, domyślną bramę.

Uruchom następujące polecenie, aby znaleźć domyślną bramę w Centos 7:

$ ip Route show

Jak widać, moja domyślna brama jest 192.168.199.2.

Łączenie z siecią WiFi:

Możesz połączyć się z siecią Wi -Fi za pomocą graficznego interfejsu użytkownika, jak widać na zrzucie ekranu poniżej.

Możesz także użyć NMTUI do połączenia z siecią WiFi.

Najpierw dowiedz się nazwy interfejsu sieciowego z następującym poleceniem:

$ sudo ip a | GREP WL

Moja nazwa interfejsu Wi -Fi to WLS34U1

Teraz otwórz nmtui:

$ sudo nmtui

Iść do Edytuj połączenie.

Teraz idź do

Teraz wybierz Wi-Fi a potem idź do

Teraz wprowadź swój Nazwa profilu, Urządzenie Imię, Wi-Fi SSID, Bezpieczeństwo Typ i Hasło. Następnie idź do .

Należy utworzyć połączenie Wi-Fi.

Teraz naciśnij wrócić i iść do Aktywuj połączenie.

Teraz wybierz połączenie Wi-Fi i przejdź do .

Należy go aktywować.

Teraz naciśnij Kilka razy wyjście z NMTUI.

Teraz, aby sprawdzić, czy Internet działa, uruchom następujące polecenie:

$ ping Google.com

Internet działa, jak widać.

Częste problemy:

Nawet jeśli możesz połączyć się z Wi-Fi lub sieci, Internet może nie działać. Najczęstszym problemem jest to, że serwer DHCP zwraca nieprawidłowy serwer DNS.

Aby to naprawić, uruchom następujące polecenie:

$ echo "marszerver 8.8.8.8 "| sudo tee -a /etc /detcvv.conf

Twoja domyślna brama może nie być czasami ustawiona. Możesz dodać domyślną bramę z następującym poleceniem:

$ sudo ip trasa dodaj domyślnie przez 192.168.43.1 Dev WLS34U1

Uwaga: tutaj 192.168.43.1 to adres IP mojego routera i WLS34U1 to nazwa interfejsu sieciowego Wi-Fi.

W ten sposób konfigurujesz ustawienia sieciowe w Centos 7. Dziękujemy za przeczytanie tego artykułu.