Jak iterować za pomocą tablicy strun w Pythonie?

W tym artykule zobaczymy różne metody iteracji listy ciągów. Metody, które omówimy, podano poniżej:

1. Korzystanie z pętli dla funkcji zakresu.
2. Korzystanie z pętli When.
3. Za pomocą metody rozumienia.
4. Za pomocą metody wyliczania.
5. Za pomocą wyliczania i sformatowania wyjścia.

Omówmy więc każdą metodę z ich programem.

Metoda 1: Korzystanie z pętli z funkcją zakresu zakresu

Tak więc ta metoda będzie iterować tablicę string.

# Python for_loop_with_range_function.py
str_list = [„New York”, „Los Angeles”, „Chicago”, „Houston”, „Phoenix”,
"Filadelfia"]
dla x w zakresie (len (str_list)):
print (str_list [x])

Wyjście: Python for_loop_with_range_function.py

Nowy Jork
Los Angeles
Chicago
Houston
Feniks
Filadelfia

Linia 3: Utworzyliśmy listę elementów ciągów.

Linia 6 do 7: Używamy funkcji zakresu i wartości zakresu obliczonej na podstawie metody LEN (). Następnie po prostu iterujemy każdy element z listy i drukujemy go na ekranie pokazanym powyżej na wyjściu.

Metoda 2: Korzystanie z pętli When
Innym sposobem, w jaki możemy użyć, jest iterowanie listy ciągów przez pętlę While. Ale na ogół nie jest to użycie programisty ze względu na niepotrzebne użycie dodatkowych zmiennych.

# Python za pomocą_while_loop.py
"
Iteruj listę ciągów za pomocą pętli When
"
i = 0
str_list = [„New York”, „Los Angeles”, „Chicago”, „Houston”, „Phoenix”,
"Filadelfia"]
sizeofList = len (str_list)
podczas gdy ja < sizeofList:
print (str_list [i])
I += 1

Wyjście: Python używa_while_loop.py

Nowy Jork
Los Angeles
Chicago
Houston
Feniks
Filadelfia

Linia 6: Zainicjujemy zmienną do porównania w pętli While.

Linia 7: Utworzyliśmy listę elementów ciągów.

Linia 9: Znajdujemy długość listy ciągów.

Linia 10 do 12: Sprawdzamy, czy zmienna inicjalizacyjna (i) jest mniejsza niż długość listy ciągów, wówczas wydrukuje elementy listy ciągów, w przeciwnym razie zatrzyma pętlę.

Metoda 3: Za pomocą metody rozumienia

Metoda zrozumienia jest najpopularniejszą metodą, a większość programistów chciałaby z niej korzystać, ponieważ wygląda bardziej pitalonicznie i jest bardzo czysta. Metoda stosowania zrozumienia podano poniżej.

# Python List_Compreension.py
"
Iteruj listę ciągów za pomocą metody rozumienia listy
"
str_list = [„New York”, „Los Angeles”, „Chicago”, „Houston”, „Phoenix”,
"Filadelfia"]
[drukuj (i) dla i w str_list]

Wyjście: Python List_comprehensive.py

Nowy Jork
Los Angeles
Chicago
Houston
Feniks
Filadelfia

Linia 7: Utworzyliśmy listę elementów ciągów.

Linia 9: Ta linia w środku, uruchamiamy pętlę i wraz z instrukcją drukowania w jednej linii. Dlatego nazwaliśmy to metodą rozumienia listy.

Metoda 4: Za pomocą metody wyliczania

Istnieje inna metoda, której możemy użyć do wydrukowania elementów wraz z ich wartością indeksu. W tej metodzie iterujemy listę ciągów z inną dodatkową zmienną, IDX (możemy zachować nazwę tej zmiennej wszystko). Ta zmienna wydrukuje wartość indeksu tego konkretnego elementu. Ale ostrożność, pierwsza zmienna wydrukuje wartość indeksu elementu, a druga zmienna wydrukuje element.

# Python wylicz.py
"
Iteruj listę ciągów za pomocą wyliczania
"
str_list = [„New York”, „Los Angeles”, „Chicago”, „Houston”, „Phoenix”,
"Filadelfia"]
# Wydrukuje elementy wraz z ich wartością indeksu
W przypadku IDX, Word in Enumate (str_list):
drukuj (idx, słowo)

Wyjście: Python wylicz.py

0 Nowy Jork
1 Los Angeles
2 Chicago
3 Houston
4 Phoenix
5 Philadelphia

Linia 7: Utworzyliśmy listę elementów ciągów.

Linia 11 do 12: Używamy funkcji enumerate () i w tej funkcji przekazujemy listę ciągów. Następnie używamy dwóch zmiennych, IDX i Word, które wydrukują odpowiednio wartość indeksu i element. Widzimy, że na powyższym wyjściu istnieje pewna wartość liczbowa wraz z elementem. Ta wartość liczbowa to pozycja indeksu elementu w tablicy listy. Powyższe dane wyjściowe numeryczne zaczyna się od 0, ponieważ wartość indeksu zaczyna się od 0 na liście.

Metoda 5: Za pomocą wyliczania i sformatowania wyjścia

Możemy również sformatować wyjście podczas drukowania naszego elementu. Tak więc w tym poniżej programie zobaczymy, jak możemy sformatować dane wyjściowe.

# Python format_string_list.py
"
Iteruj listę ciągów i sformatuj
"
str_list = [„New York”, „Los Angeles”, „Chicago”, „Houston”, „Phoenix”,
"Filadelfia"]
Dla ja, słowo w wyliczaniu (str_list):
print ("String [] = ".format (i, słowo))

Wyjście: Python format_string_list.py

String [0] = Nowy Jork
String [1] = Los Angeles
String [2] = Chicago
String [3] = Houston
String [4] = Phoenix
String [5] = Filadelfia

Linia 7: Utworzyliśmy listę elementów ciągów.

Linia 11 do 12: W tym wierszu używamy funkcji wyliczania, które szczegóły już podają w powyższym przykładzie. Ale tutaj używamy również funkcji formatu. Funkcja formatu akceptuje zmienne i przekazuje te zmienne w tej samej kolejności do kręconych aparatów ortodontycznych , jak pokazuje w powyższym programie. Pierwsza zmienna to indeks (i), a druga zmienna to wartość elementu (słowo), więc pierwszy klamra kręcona otrzyma wartość indeksu, a drugie klamrowe klamra otrzyma wartość elementu.

Wniosek:

W tym artykule widzieliśmy wszystkie różne metody iterować listę ciągów. Widzieliśmy także bardziej zaawansowane pojęcia, takie jak metoda rozumienia listy, która jest najbardziej popularna w stosunku w sposób pytryczny. Widzieliśmy również niektóre metody iteracji na poziomie początkującym, takie jak podczas pętli. Najlepszym sposobem na iteracji jest zrozumienie listy, ponieważ nie tworzymy zbyt dużej złożoności kodu z mniejszą liczbą zmiennych. Ale czasami ludzie są zdezorientowani co do metody zrozumienia listy. Tak więc użytkownik należy użyć dowolnej metody i nie ma żadnych ograniczeń. Programista, który używa mniej zmiennych i iteracji, podano tylko sugestie, aby szybko uczynić kod.

Kod tego artykułu jest dostępny pod linkiem GitHub:
https: // github.com/shekharpandey89/-lista smycz