Hello World Program C

Hello World Program C
Kiedy zaczynasz od dowolnego języka programowania, możesz spróbować wdrożyć najbardziej podstawowe przykłady składni dla konkretnego języka. To samo zostanie zastosowane do języka C, gdy chcesz się go nauczyć i zaimplementować w niektórych dystrybucjach Linux, takich jak Ubuntu 20.04 System. Mówi się, że drukowanie niektórych tekstów jest najbardziej podstawowym przykładem programowania C. Dlatego postanowiliśmy użyć najbardziej podstawowego programu języka C, który wyświetla prosty ciąg „Hello World” na Ubuntu 20.04 Shell.

Zacznijmy więc od zalogowania się, a następnie uruchomienia aplikacji terminalowej z „Ctrl+alt+T”. Zacznij od utworzenia nowego pliku typu C. Jest to konieczne, ponieważ musimy wykonywać kody w pliku, a powłoka Linux nie kompiluje samego kodu C. W ten sposób będziemy używać Ubuntu 20.04 Linux Console Shell, aby stworzyć nowy plik C za pomocą instrukcji dotyku. Ten dokument zostanie utworzony w folderze domowym lub katalogu systemu Linux. Jeśli chcesz po prostu otworzyć go w edytorze tekstu, otwórz Eksplorator plików i podwójnie dotknij nazwę pliku. W przeciwnym razie zalecamy otwarcie go w edytorze GNU Nano za pomocą instrukcji „Nano” na ekranie Shell.

Przykład 01:

Przyjrzymy się składni prostej instrukcji programu w C, aby wyświetlić ciąg „Hello World” na Ubuntu 20.04 Shell. W tym celu musisz użyć instrukcji „printf” języka C w kodzie. Jak widać na załączonym obrazie poniżej, otworzyliśmy plik i dodaliśmy instrukcję printf. Bardziej przypomina funkcję printf, ponieważ zawiera nawias. W swoim nawiasie użyliśmy odwróconych przecinków, aby dodać „Hello World!" strunowy. Po tym stwierdzeniu musisz dodać „;” półkolon, aby uczynić go wykonywaniem. To najbardziej podstawowa składnia programu „Hello World”. Wykonajmy kod, aby zobaczyć jego wyjście.

Teraz potrzebujemy kompilatora C w Ubuntu 20.04 Aby skompilować kod. W tym celu skorzystaj z kompilatora „GCC” w powładzie i wykonaj pokazaną poniżej instrukcję. Otrzymasz błąd z informacją, że brakuje deklaracji dla instrukcji „PrintF”.

Daj nam wiedzieć, że wykonanie programu C i C ++ zawsze zaczyna się od metody Main (). Bez funkcji Main () nasz program nigdy nie zostanie wykonany. Więc dodaliśmy instrukcję printF zawierającą ciąg „Hello World” w funkcji plik main () po otwarciu tego samego pliku C. Zapiszmy poniżej zaktualizowany kod i wykonajmy go.

Podczas kompilacji tego zaktualizowanego kodu C, mamy kolejne ostrzeżenie pokazujące, że instrukcja printf nie ma jego domyślnej deklaracji w kodzie, która jest jego biblioteką nagłówka I.mi., „Stdio.H". Więc chcemy dodać bibliotekę w kodzie C przed jego opracowaniem.

W ten sposób ponownie otworzyliśmy plik i dodaliśmy „stdio.Biblioteka nagłówka H ”za pomocą słowa kluczowego„ #include ”przed nim. Ten nagłówek musi zostać umieszczony na początku tego pliku C, jak pokazano. Oprócz tego dodaliśmy znak „\ n” w ciągu „Hello World” instrukcji printf, aby dodać po nim linię końcową. Jeśli tego nie dodamy, nasza wyjście i następna linia instrukcji będą wyświetlane na tym samym wierszu na ekranie powłoki.

Zapiszmy ponownie zaktualizowany plik kodu C i skompilował go na powładzie. Korzystając z kompilatora GCC języka C, skompilowaliśmy kod i odniesie sukces, jak pokazuje obraz poniżej. Następnie, kiedy wykonaliśmy nasz skompilowany kod C, pokazuje ciąg „Hello World” na ekranie wyjściowym powłoki.

Przykład 02:

Pierwszy przykład był najbardziej podstawowy. Zróbmy trochę naprzód, aby zwiększyć nasz poziom wiedzy i wiedzy specjalistycznej w języku C. W tym przykładzie postaramy się wyświetlić ciąg „Hello World” więcej niż 1 raz. W tym celu musimy ćwiczyć pętlę C „dla” w kodzie. Tak więc otworzyliśmy ten sam plik C Dodaj zaktualizowaną jego metodę Main (). Na początku funkcji main () zainicjowaliśmy pętlę „for”, zaczynając od 0 i kończąc przed osiągnięciem 10. Wartość pętli służy do zwiększania o 1 przy każdej iteracji, aby przejść do następnego. Na każdej iteracji ciąg „Hello World” zostanie wydrukowany. Funkcja main () została ukończona tutaj, a kod się kończy. Zapiszmy ten kod i zobaczmy wyjście dla tego kodu.

Kompilator GCC został wykorzystany do aktualizacji tego przykładowego pliku kodu i.mi., "Witam.C". Po udanej kompilacji naszego zaktualizowanego kodu C wykonaliśmy go z „./A.Out ”Instrukcja. W zamian ciąg „Hello World” został wyświetlony 10 razy na powładzie, ponieważ użyliśmy pętli „for”, zaczynając od 0 do 10. Zastosowanie „\ n” jest dodawaniem przerwy w linii po każdym ciągu „Hello Wolrd” na ekranie wyjściowym jak poniżej.

Przykład 03:

Przyjrzeliśmy się najprostszym przykładom wyświetlania „Hello World” na skorupce z pętlą „for” i bez. Teraz nadszedł czas, aby spojrzeć na inną pętlę, aby wyświetlić ciąg „Hello World” I.mi., podczas pętli. Ten program będzie zupełnie inny od obu powyższych przykładów z odrobiną podobieństwa. Zużywamy ten sam plik kodu C. W tym pliku zaktualizowaliśmy kod i użyliśmy dwóch różnych metod. Jedna to zawsze znana funkcja main (), z której zaczyna się przeglądanie, a druga jest funkcją zdefiniowaną przez użytkownika „Helloworld ()”. Wykonanie rozpoczyna się od metody main (), a zmienna liczb całkowita „N” jest inicjowana do 1.

Oto pętla „while”, która będzie nadal wykonywać, dopóki wartość „N” nie osiągnie 6. W tej pętli nazywamy funkcją „Helloworld” i przekazaliśmy „N” jako argument. Po wykonaniu funkcji Helloworld () wartość „N” zostanie zwiększona o 1. W ramach funkcji Helloworld () ciąg „Hello World” zostanie wydrukowany z instrukcją PrintF wraz z bieżącą wartością przyrostową pętli i.mi., "N". Gdy zmienna „N” osiągnęła 5, pętla while zostanie zakończona, a także funkcja main ().

Po zapisaniu tego nowo wykonanego kodu C z CTRL+S, skompilowaliśmy go za pomocą kompilatora GCC Ubuntu. Był to udany proces kompilacji. Następnie wykonano wykonanie, a ciąg „Hello World” został wyświetlony 5 razy wraz z numerem iteracji I.mi. 1, 2, 3, 4, 5.

Wniosek

Wreszcie! Ukończyliśmy ten prosty samouczek C, aby wdrożyć program „Hello World” w Ubuntu 20.04 system operacyjny Linux. Zaczęliśmy od podstawowego i stopniowo zwiększamy poziom trudności w naszych przykładach, aby uczynić go bardziej zrozumiałym dla użytkowników Linuksa. W tym celu próbowaliśmy użyć pętli „for” i „while” w różnych przykładach.