Znajdź procesy za pomocą większości linuków procesora

Wiele razy takie sytuacje pojawiają się w Linux, w których musimy radzić sobie z brakiem aplikacji lub powolnymi aplikacjami z powodu użycia procesora. Dzieje się tak, gdy nasz procesor systemu Linux jest bardzo zajęty. Przez większość czasu musi poczekać, aż procesor będzie wolny i w kolejce, aby przetworzyć jego oczekujące żądania.

Ilekroć procesor jest całkowicie zajęty przez procesy systemu Linux, procesorowi trudno jest przetwarzać inne żądania. Wszystkie pozostałe prośby muszą zostać zatrzymane, dopóki procesor nie zostanie uwolniony. To staje się ogromną przeszkodą.

Musimy użyć odpowiedniego polecenia, aby poznać procesy wpływające na procesor. W tym artykule powiemy, w jaki sposób możemy rozwiązać problemy związane z procesorem za pomocą następujących poleceń, a także zobaczyć, jak znaleźć te procesy wykorzystujące większość procesora Linux.

Znajdź procesy za pomocą większości linuków procesora

Znalezienie użycia procesora jest bardzo ważnym zadaniem. Linux ma kilka narzędzi do zgłoszenia użytkowania procesora.

1. użycie procesora
2. Zapewnij przegląd wykorzystania każdego procesora (procesory SMP)
3. Ile procesora było używane od ostatniego ponownego uruchomienia
4. Określ, co zużywa procesor (lub CPU)

Mamy wiele takich sposobów, z których możemy zobaczyć zastosowanie procesora w procesach Linux.

Top polecenie (tabela procesu lub u góry)

Każdy używa górnego polecenia do monitorowania systemów Linux, ponieważ jest to dobre i dobrze znane. Według Top Command System zapewnia dynamiczny przegląd użycia procesora. Top polecenie często tworzy zaktualizowaną listę najlepszych procesów poleceń. To polecenie pokazuje nam, w jaki sposób procesor używa pamięci i mocy przetwarzania, a także podaje informacje o innych uruchomionych procesach.

Polecenie najlepsze wyświetla listę zadań obecnie zarządzanych przez jądro Linux, a także pełne podsumowanie systemu. To polecenie monitoruje wykorzystanie pamięci, statystyki procesów i użycie procesora.

Jego najwyższa sekcja zawiera wiele przydatnych informacji związanych z ogólnym statusem systemu, w tym statystyki użytkowania przestrzeni wymiany i pamięci, status procesora, liczba procesów, średnia obciążenia, czas uptejszy itp.

$ top

Ta lista może się często zmieniać, ale możesz nacisnąć przycisk Q, aby zatrzymać proces odświeżania. Możemy uruchomić wierzchołek za pomocą przełącznika -i.

$ top -i

Ukrywa wszystkie procesy nieaktywne, aby ułatwić sortowanie listy. Użyj następujących poleceń:

• M: Sortuj listę zadań zgodnie z pamięcią używaną przez system
• P: Sortuj zadania oparte na użyciu procesora
• N: Sortuj zadania zgodnie z procesami
• T: Sortuj listę zadań według czasu wykonania

Domyślnie to polecenie sortuje górne dane wyjściowe z użyciem procesora, aktualizując najwyższe dane poleceń co 5 sekund.

Do celów dalszej analizy najlepiej mieć wyraźny widok wyjścia TOP po uruchomieniu go w trybie wsadowym. Korzystając z polecenia TOP, możesz dowiedzieć się, jakie są statystyki procesora dla Linux.

Top polecenie działa dobrze na wielu procesorach i w prawdziwych środowiskach SMP, najważniejsza liczba procesorów. Aby wyjść z górnego wyświetlacza polecenia, musimy wpisać klucz Q.

polecenie PS (status procesu)

Polecenie PS wyświetla informacje o aktywnych procesach uruchomionych w systemie. To polecenie zawiera migawkę bieżących procesów ze szczegółowymi informacjami, takimi jak nazwa polecenia czasu, data rozpoczęcia procesu, użycie pamięci, użycie procesora, identyfikator użytkownika, nazwa użytkownika itp.

$ ps

To polecenie zawiera migawkę bieżących procesów ze szczegółowymi informacjami, takimi jak nazwa polecenia czasu, data rozpoczęcia procesu, użycie pamięci, użycie procesora, identyfikator użytkownika, nazwa użytkownika itp.

polecenie htop

Polecenie HTOP jest również podobne do polecenia górnego, ale jedną z jego funkcji jest to, że pozwala nam przewijać poziomo i pionowo i wiele więcej.

$ htop

Polecenie SAR

Dzięki SAR Command możesz postrzegać dzisiejszą aktywność procesora jako narzędzie do zarządzania zasobami systemowymi.

$ sar

Opcja -u umożliwia śledzenie wydajności procesora, ale nie jest ona ograniczona wyłącznie do użytkowania procesora.

Możesz wydrukować standardowe wyjście przez polecenie SAR na wybranych licznikach skumulowanych w systemie operacyjnym. Daje wyjście na podstawie parametrów przedziałów i obliczeń. Na przykład w odstępie 2 sekund; 5 razy, użyj:

$ sar -u 2 5

Wyświetl użycie procesora z opcją -u. Ilekroć wyświetla się, powinno to robić co pięć sekund. Możesz to anulować, naciskając Ctrl-C.

Tutaj U12 5 wyświetla następujące wartości użycia procesora.

• % Użytkownik: Wyświetlanie użycia procesora podczas wykonywania na poziomie aplikacji i użytkownika.
• %Nice: pokazanie użytkowania procesora dla użytkownika podczas uruchamiania aplikacji.
• System %: Wyświetlanie użycia procesora podczas wykonywania na poziomie systemowym (jądro).
• %Iowait: Ta miara śledzi czas bezczynności, w którym system ma zaległe żądania we/wy dysku.
• %Idle: Pokazuje procent czasu, w którym procesory lub procesory są bezczynne i podczas których system nie miał znakomitych żądań dysku we/wy.

Plik wyjściowy należy ustawić dla wielu raportów i wielu próbek, aby uzyskać raport z polecenia SAR. Uruchom to polecenie jako proces tła.

$ sar -o wyjście.Plik 12 8>/dev/null 2> i 1 &

Nawet po wylogowaniu, jeśli chcemy zobaczyć raport, możemy lepiej użyć polecenia Nohup.

$ nohup sar -o wyjście.Plik 12 8>/dev/null 2> i 1 &

Ten plik zawiera binarne kopie wszystkich danych zawartych w pliku. Korzystając z opcji -f, możesz wyświetlać te dane za pomocą polecenia SAR.

$ sar -f dane.plik

Dowiedz się, kto spożywa procesory lub ich monopolizuje. Ostatecznie ustalamy, który proces zużywa i monopolizuje procesor. Poniższe polecenia wyświetlają 10 najlepszych użytkowników procesorów w systemach Linux.

polecenie iostat

To polecenie służy do znalezienia średniego wykorzystania systemu od ostatniego ponownego uruchomienia. Korzystając z polecenia IOSTAT, zgłaszamy partycje, urządzenia i dane procesora (Central Processing Unit).

$ iostat

Jeśli użyjemy poniższego polecenia, otrzymamy 3 wyjścia co 5 sekund.

$ iOSTAT -xtc 5 3

polecenie VMSTAT

Dzięki VMSTAT możesz sprawdzić procesor, dysk, IO, pamięć, pułapki, procesy i więcej. To polecenie jest takie jak ta.

$ vmstat

Procenty reprezentują czas spędzony na każdym rdzeniu procesora.

• nas: Czas wykonawczy dla kodu niezwiązanego z nogami.
• Sy: Czas trwania wykonania jądra.
• ID: Liczba bezczynnych minut.
• wa: Czas oczekiwania na I/O.
• St: Czas skradziony z maszyny wirtualnej.

Polecenie nmon

Nigel Griffiths z IBM opracował narzędzie do monitorowania NMON. Postępuj zgodnie z instrukcjami instalacji narzędzia monitorowania NMON:

$ sudo apt-get instaluj nmon

Wprowadź następujące informacje, aby zainstalować CentOS:

$ sudo yum epel-uwalnianie
$ sudo yum instaluj nmon

Uruchomienie NMON wymaga następującego polecenia:

$ nmon

Istnieją różne klucze dla różnych opcji, jak widać na obrazie podanym poniżej:

Możesz nacisnąć przycisk Q, aby wyjść z narzędzia.

MPSTAT i inne narzędzia

Aby wykorzystać te funkcje, musimy najpierw zainstalować pakiet systemu. Domyślne narzędzia i narzędzia do wydajności systemu, takie jak RHEL / Red Hat Linux, są zawarte w tym pakiecie dla Linux. Możemy go zainstalować na Ubuntu lub Debian według następującego polecenia:

$ sudo apt-get instaluj sysstat

Aby zainstalować Sysstat dla różnych wersji Linux, musimy użyć polecenia zgodnie z nimi.

Polecenie UP2Date dla Centos/Rhel Linux v4.X lub starsze

$ up2date instaluj sysstat

Polecenie Yum dla Oracle/Rhel/Centos Linux v5.x+ lub nowsze

$ yum instaluj sysstat

Polecenie DNF dla użytkowników Fedora

$ dnf instaluj sysstat

Korzystając z MPSTAT, wyświetl użycie każdego procesora indywidualnie. Jeśli używamy wielu systemów CPU i SMP, używamy polecenia MPSTAT do wyświetlania użycia różnych procesorów. To polecenie dostarcza nam raportu statystyk związanych z procesorem.

$ mpstat

Proces 0 jest pierwszym dostępnym procesorem, a MPSTAT wyświetla aktywność dla każdego. Polecenie MPSTAT jest używane zarówno na maszynach UP, jak i SMP, ale ta ostatnia wydrukuje tylko globalną średnią działań.

• %USR: Wykorzystanie procesora na poziomie użytkownika
• %Ładny: Wykorzystanie procesora dla „ładnych” procesów
• %Sys: Wykorzystanie procesora na jądrze (poziom systemu)
• %Iowait: CPU bezczynność podczas odczytu/zapisu dysku
• %IRQ: Wykorzystanie procesora podczas przerwy sprzętowej
• %miękki: Obsługa oprogramowania przerywa przy użyciu procesora
• %ukraść: Zastosowanie procesora zmuszone czekać, aż kolejny wirtualny procesor zakończy obsługę
• %gość: Zastosowanie procesora podczas uruchomienia procesora wirtualnego
• %bezczynny: Zastosowanie procesora w czasie bezczynności (brak procesów i bez czytania/zapisu dysku)

Narzędzia GUI do znalezienia procesu za pomocą większości procesora w Linux

Powyższe narzędzie/polecenie jest bardzo przydatne dla zdalnych serwerów. Możemy wypróbować Gnome-System-Monitor z X GUI dla systemów lokalnych. Pozwala nam monitorować i kontrolować procesy systemu. Dzięki temu możemy zakończyć procesy, wysyłać sygnały i uzyskiwać dostęp do map pamięci.

$ Gnome-System-Monitor

Ponadto, Gnome-System-Monitor pokazuje nam ogólny widok wykorzystania zasobów w naszym systemie, w tym procesora i alokacji pamięci.

Wniosek

W tym artykule podaliśmy informacje o wielu narzędziach wiersza poleceń Linux. Za pośrednictwem wszystkich tych poleceń możemy zobaczyć, w jaki sposób możemy znaleźć maksymalne wykorzystanie procesora i zatrzymać. Dzięki temu możemy zatrzymać jego użycie i przejść do drugiego przetwarzania procesorów.