W przeciwnym razie, jeśli C ++

Korzystając z języka programowania C ++, pojawiają się takie sytuacje, w których potrzebujesz sprzecznych opcji, na przykład. Jeśli stosujesz jakikolwiek warunek zgodnie z scenariuszem, będziesz kontynuować dwie lub więcej opcji. Jeśli warunek jest spełniony, doprowadzi to do jednego zadania; W przeciwnym razie niektóre inne funkcje zostaną wykonane w drugim stanie. Ten artykuł oparty jest na instrukcji Else-IF w języku programowania C ++.

W programach C ++ instrukcja Else-IF jest wykonywana w postaci bloków. Korzystamy z instrukcji Else-IF do wykonania jednego bloku kodu źródłowego spełniającego określone warunki i inne kodu spełniające inne warunki. Oświadczenie Else-IF jest uważane za warunkowe stwierdzenie, ponieważ służy do sprawdzenia danego warunku, a zgodnie z tym warunkiem wykonane są pętle.

Różnica między instancją IF i instrukcją IF-ELSE

Instrukcja if i inaczej IF są takie same. Tylko dyskryminacja leży w oświadczeniu IF, jest to, że to oświadczenie jest wykonywane tylko wtedy, gdy warunek jest prawdziwy, a gdy warunek jest fałszywy, program zostanie zatrzymany automatycznie. Podczas gdy w instrukcji else-IF instrukcja jest wykonywana, gdy jest to prawda, a jeśli warunek jest fałszywy, wykonuje instrukcję zapisaną w części innej instrukcji.

Else-IF instrukcja w C ++ i jego działanie

• Po uruchomieniu programu kompilator wykonuje wcześniejszy kod; Po uruchomieniu instrukcji warunkowej kontrola najpierw wpada do bloku „Jeśli."
• Następnie przepływ kompilatora prowadzi go do stanu.
• Następnie dany warunek jest testowany. Jeśli warunek jest zadowolony i zapewnia prawdziwą odpowiedź, przejdź do następnego kroku. A jeśli warunek nie jest spełniony, daje to fałszywy wynik.
• Zgodnie z prawdziwym warunkiem, blok i kod wewnątrz ciała „jeśli” jest wykonywany.
• Z drugiej strony, końcowa część kodu w środku jest wykonywana.
• Kompilator kończy instrukcję else-IF.

Wdrożenie else-IF

Użyj systemu operacyjnego Ubuntu Linux, aby wykonywać instrukcję Else-IF w języku programowania C ++. Aby wykonać zadanie, potrzebujemy edytora tekstu i portalu wykonania do wykonania kodu źródłowego.

Przykład 1

Teraz użyliśmy prostego przykładu, aby zademonstrować działanie instrukcji else-IF w języku C ++. Przekonamy się, czy liczba wprowadzona przez użytkownika jest dodatnia lub liczba ujemna. Ponieważ ten program zajmuje się interakcją użytkownika, musimy użyć biblioteki strumienia wejściowego jako pliku nagłówka.

#włączać

Następnie w programie głównym użytkownik jest proszony o wprowadzenie dowolnej liczby wybranych.

Tutaj rozpoczyna się działanie instrukcji else-IF. Po pierwsze, kontrola znajduje się w części „jeśli”; Jeśli liczba jest równa lub większa niż 0, oznacza to, że użytkownik wprowadził liczbę dodatnią, więc instrukcja jest wyświetlana, aby zapewnić wprowadzenie liczby dodatniej. A jeśli wprowadzona liczba jest mniejsza niż 0, wówczas kontrola przejdzie do części innej, a wyświetlany jest komunikat, że wprowadzona liczba jest ujemna. Wtedy program zostanie zakończony.

Teraz wykonamy kod. Do wykonania potrzebujemy kompilatora dla kodów C ++. Dlatego zainstalujemy kompilator G ++ w Ubuntu za pośrednictwem terminalu. "Kod. C ”to nazwa pliku.

$ g ++ -o kod kodu.C
$ ./kod

Po pomyślnym wykonywaniu kodu wiadomość zostanie wyświetlona monitowana. Następnie wprowadzimy liczbę dodatnią, aby wykonać blok if instrukcji. A następnie ponownie wykonamy program, aby wprowadzić numer ujemny. W takim przypadku kontrola zostanie przeniesiona do części innej, a następnie zostanie wyświetlona wiadomość, że wprowadzona liczba jest ujemna.

Przykład 2

Drugi przykład działa na tej samej logice, co pierwszy przykład. Ale różnica polega na tym, że zastosowaliśmy zagnieżdżone oświadczenie IF-ELSE-IF. W którym instrukcja IF-Else zawiera inną instrukcję IF-Else. Po rozpoczęciu biblioteki w programie głównym liczba jest pobierana od użytkownika, a następnie bezpośrednio użyliśmy instrukcji „If”. To sprawdza, czy liczba nie jest równa zero, jest to liczba dodatnia lub ujemna. Jeśli jest to prawdą, kontrola przeniesie się do wewnętrznej części „jeśli” instrukcji. Ta część „jeśli” sprawdza, czy wprowadzony numer jest dodatni, oznacza, że ​​jeśli liczba jest większa niż 0, wówczas wyświetlany jest komunikat liczby dodatniej. A jeśli warunek wewnętrzny jest fałszywy, kontrola jest przenoszona do wewnętrznej części. Wyświetla tylko komunikat, że liczba jest negatywna.

Jeśli zewnętrzny warunek „jeśli” opisany na początku nie jest spełniony, wówczas kontrola jest przenoszona do warunków zewnętrznych. To wyświetli, że wprowadzony numer wynosi zero.

Teraz wykonaj kod w terminalu. Najpierw wprowadzimy liczbę dodatnią. Oznacza to zewnętrzną część „jeśli” i wewnętrzna część „jeśli” jest wykonywana, a komunikat jest wyświetlany odpowiednio. Pisany jest linia poza zagnieżdżonym oświadczeniem, co pokazuje, że ta linia zostanie wyświetlona w każdej sytuacji.

Następnym razem w wykonaniu wprowadziliśmy 0. Tak więc część zewnętrzna będzie obsługiwana. Podczas gdy użycie liczby ujemnej, zostanie użyty zewnętrzny „IF”, a następnie wewnętrzny blok kodu „else”.

Przykład 3

Oto kolejny prosty przykład, który sprawdza, czy numer jest liczbą parzystą lub nieparzystą. Użytkownik wprowadza liczbę, a następnie instrukcja „If” sprawdza warunek. Logika polega na tym, że moduł 2 powinien wynosić zero, aby zadeklarować liczbę jako liczbę. Jeśli część jest zadowolona, ​​wiadomość jest wyświetlana, że ​​liczba jest równa. A w części „else” wyświetlany jest komunikat, że liczba jest dziwna.

Wykonaj kod, a następnie wprowadź liczbę równomierne i nieparzyste losowo, aby sprawdzić działanie instrukcji else-IF.

Przykład 4

W tym przykładzie wykorzystuje oświadczenie Else-IF, aby sprawdzić kryteria kwalifikowalności do celów głosowania. Zestaw kryterium ma być w wieku 18 lat lub więcej.

Najpierw otrzymujemy wiek od użytkownika. Instrukcja IF-ELSE sprawdza wiek. Jeśli część zawiera warunek, jeśli wprowadzona liczba jest większa lub jest równa 18, wyświetl wiadomość, że użytkownik jest kwalifikowany. A w przeciwnym razie wyświetla się, że użytkownik jest nieczytelny.

Wykonaj plik kodu źródłowego. Najpierw wprowadziliśmy numer zmiennoprzecinkowy; Następnie kontrola jest w części „else”.

Wchodząc 18, kontrola znajduje się w części „jeśli”.

Wniosek

„W przeciwnym razie, jeśli C ++” to artykuł zawierający podstawową wiedzę o instrukcji IF-ELSE w języku programowania C ++. Jest to warunkowe stwierdzenie, które można łatwo zastosować we wszystkich sytuacjach. Działa z kilkoma łatwymi przykładami wyjaśniono w artykule. Wszystkie przykłady są wdrażane w Ubuntu 20.04. IF-ELSE i NESTEST Else-IF Oświadczenia odgrywają ważną rolę w korzystaniu z więcej niż jednej opcji w programie codziennego życia.