Usuń tablicę 2d C ++
W każdym rodzaju pamięci metoda definiowania dwuwymiarowej tablicy różni się. Po prostu pozwól normalnej dwuwymiarowej tablicy zniknęła poza zasięgiem, aby. Użyj skutecznego operatora Delete [], aby usunąć dwuwymiarową tablicę generowaną w bezpłatnej bibliotece. Omówmy, jak usunąć dwuwymiarową tablicę w C ++:
Usuń dwuwymiarową prostą tablicę
Aby dwuwymiarowa normalna tablica zniknęła poza zasięgiem, musi usunąć. Przez zagnieżdżoną domenę program wskazuje:
#włączaćza pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
if (1 == 1)
String arr2d [] [4] = „zz”, „zy”, „zx”, „zw”,
„MM”, „ML”, „MK”, „MJ”,
„II”, „IH”, „IG”, „If”,
„Pp”, „PO”, „pn”, „pm”;
Cout<< arr2D[1][1] <
powrót 0;
Najpierw musimy wprowadzić plik nagłówka . Ogłaszamy dwuwymiarową tablicę i określamy elementy tej tablicy. Instrukcja „cout” jest stosowana do pierwszego wiersza i pierwszej kolumny. Więc otrzymujemy element obecny w pierwszym rzędzie i pierwszej kolumnie. Poza tym wszystkie elementy są usuwane. Zakończymy program, wprowadzając polecenie „return 0”.
„ML” to wynik po uruchomieniu powyższego kodu. Kontekst zagnieżdżony jest sekcją w konstruktu IF. Na końcu sekcji tablica nie jest już ważna. W części funkcyjnej pojawiła się wskazanie uwagi w kodzie. Program nie skompilowałby się, jeśli został wyeliminowany, a może pojawić się powiadomienie o błędach.
Standardowa dwuwymiarowa tablica określona w treści funkcji kończy się po wywołaniu funkcji w następującym kodzie:
#włączaćza pomocą przestrzeni nazw Std;
void fn ()
String arr2d [] [4] = „zz”, „zy”, „zx”, „zw”,
„PP”, „PO”, „PN”, „PM”,
„II”, „IH”, „IG”, „If”,
„Mm”, „ml”, „mk”, „mj”;
Cout<< arr2D[1][1] <
int main ()
fn ();
powrót 0;
Na początku programu dołączamy plik nagłówka . Standardowa przestrzeń nazw jest wykorzystywana. Nazywamy Void fn (). Tutaj definiujemy elementy dwuwymiarowej tablicy. Korzystamy z instrukcji „cout”, aby uzyskać wymagany element zdefiniowanej tablicy.
Po tym zastosowaniu funkcji main (). Wewnątrz ciała tej funkcji deklarujemy fn (). Na końcu używane jest polecenie „Return 0”.
Na poziomie globalnym, przypisując wartość do dwuwymiarowego komponentu przed deklaracją nie jest dozwolona.
Usuń dynamicznie skonstruowany dwuwymiarowy tablica wskaźnika bezpłatnego
Na większym poziomie alokacja przed deklaracją nie będzie wymagana. Przydatne jest posiadanie dwuwymiarowej definicji tablicy w zagnieżdżonej domenie w podstawowej funkcji C ++ do celów pedagogicznych. Wyrażenie „Usuń [] 2-wymiarową tablicę” jest używane do usunięcia tablicy 2-D, która została określona w programie. To usunięcie musi wystąpić w jego domenie, aby złagodzić pamięć i zmniejszyć przepełnienie pamięci. Zgodnie z zagnieżdżonym zakresem, kolejny program jest przykładem:
#włączaćza pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
if (1 == 1)
String (*ptr2d) [5] = nowy ciąg [5] [5] „zz”, „zy”, „zx”, „zw”,
„PP”, „PO”, „PN”, „PM”,
„II”, „IH”, „IG”, „If”,
„MM”, „ML”, „MK”, „MJ”,
„Ea”, „eb”, „ec”, „ed”, „ee”;
Cout<< ptr2D[0][0] <
Cout<< ptr2D[0][0] <
powrót 0;
Po uwzględnieniu biblioteki używana jest standardowa przestrzeń nazw. Funkcja main () jest teraz zadeklarowana. Jeśli warunek zostanie osiągnięty. Wskaźnik tablicy 2D jest zbudowany. Następnie definiujemy dwuwymiarową tablicę i podajemy jej elementy. Na zerowych rzędach i zerowych kolumnach używana jest instrukcja „cout”. Technika usuwania [] jest stosowana. Po usunięciu go użyliśmy instrukcji „Cout”. Wychodzamy z programu, wykonując polecenie „zwróć 0”.
Po usunięciu elementów tablicy kod nie powraca.
Wskaźnik do wskaźnika dwuwymiarowy bezpłatny tablica pamięci
Jako tablica wskaźnika do punktu, można wygenerować dwuwymiarową tablicę. W tej sytuacji każde z rzędów musi zostać najpierw wyeliminowane, a następnie pozostała tablica 1D. W C ++ kolejna instancja pokazuje to:
#włączaćza pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
String ** ptr2d = nowy ciąg*[3];
ptr2d [0] = nowy ciąg [5];
ptr2d [0] [0] = "zz"; ptr2d [0] [1] = „zy”; ptr2d [0] [2] = "zx"; ptr2d [0] [3] = "zw";
ptr2d [1] = nowy ciąg [5];
ptr2d [1] [0] = "mm"; ptr2d [1] [1] = "ml"; ptr2d [1] [2] = "mk"; ptr2d [1] [3] = "mj";
ptr2d [2] = nowy ciąg [5];
ptr2d [2] [0] = "ii"; ptr2d [2] [1] = „ih”; ptr2d [2] [2] = "ig"; ptr2d [2] [3] = "if";
Cout<< ptr2D[2][2] <
usuń [] ptr2d [i];
usuń [] ptr2d;
Cout<< ptr2D[1][1] <
Plik nagłówka jest importowany na początku programu. Użyto domyślnej przestrzeni nazw. Wskaźnik łańcucha do wskaźnika jest najpierw skonstruowany wewnątrz ciała funkcji Main (. Następnie zdefiniowano elementy dwuwymiarowej tablicy. Elementy są określone przez ich wiersze i kolumny. Aby uzyskać element w drugim rzędzie i drugiej kolumnie tablicy, używamy instrukcji „Cout”.
Zastosowaliśmy „Pętla„ for ”, aby najpierw usunąć rzędy tablicy. Zmienna pętli jest inicjowana, a następnie stosuje się do niej warunek. Na koniec zwiększyliśmy wartość zmiennej pętli. Zastosujemy metodę Delete [], aby wyeliminować dodatkowe podmioty. Polecenie „return 0” służy do zakończenia kodu.
Aby wyeliminować dwuwymiarową tablicę w bezpłatnej bibliotece, najpierw usuń wszystkie wiersze za pomocą metody Delete [], a następnie usuń główną tablicę wskaźnika 1-D.
Wniosek
W tym artykule opisaliśmy różne metodologie usuwania tablicy 2D w C++. Po prostu pozwól dwuwymiarowej normalnej tablicy z zasięgu, aby ją usunąć. Gdyby dwuwymiarowa tablica była w bezpłatnym pamięci, zostałaby wyeliminowana za pomocą operatora Delete [] do uwalniania pamięci w domenie, w której jest określona. Jeśli dwuwymiarowa tablica w wolnej bibliotece została skonstruowana za pomocą notacji standardowej, wówczas usunięcie będzie tak proste, jak „Usuń [] dwuwymiarową nazwę tablicy."
Jeśli został skonstruowany jako wskaźnik wskaźnika do punktu, najpierw usuń wiersze za pomocą „Usuń [] dwuwymiarową nazwę tablicy [i]”, a następnie usuń istniejącą 1-wymiarową tablicę za pomocą „Usuń [] dwuwymiarowy nazwa tablicy arrayName ".