C Funkcje zdefiniowane przez użytkownika w porównaniu z funkcjami biblioteki

C Funkcje zdefiniowane przez użytkownika w porównaniu z funkcjami biblioteki

funkcjonować jest głównym elementem konstrukcyjnym programu, który zajmuje działalność, która może być używana w całym programie. W tym artykule dowiemy się o funkcji języka C z jego typami z niektórymi badaniami porównawczymi.

Funkcja w programowaniu C

A funkcjonować W programowaniu C jest fragment instrukcji, która wykonuje akcję. W C, funkcjonować jest wykorzystywany do podziału kodu, co oznacza, że ​​zaawansowany kod można podzielić na mniejsze, prostsze części, z których każde wykonuje określone zadanie.

Programowanie C ma dwa rodzaje Funkcje wspomniane poniżej:

  • Funkcje zdefiniowane przez użytkownika
  • Funkcje biblioteczne

1: Funkcje zdefiniowane przez użytkownika w C

Język C ułatwił również swoim programistom wykonywanie niestandardowych funkcji; Te funkcje są wywoływane Funkcje zdefiniowane przez użytkownika. W niektórych przypadkach programista nie ma wstępnie zdefiniowanych funkcji, aby mógł ponownie wykorzystać operacje funkcji w programie C. Aby wykonać zadanie zgodnie ze specyfikacjami programisty, deweloper musi sam zdefiniować odpowiednią funkcję. Niektóre określony przez użytkownika funkcje mogą być zwielokrotniać(), suma(), dzielić(), i tak dalej.

Plusy i wady funkcji zdefiniowanej przez użytkownika

Niektóre kluczowe zalety i wady funkcji zdefiniowanych przez użytkownika to:

Profesjonaliści

  • Funkcje zdefiniowane przez użytkownika nie ograniczają się do dodawania prototypów w programie C.
  • Deweloperzy mają swobodę wyboru własnych nazw funkcji.
  • Kod może być prostszy do zrozumienia, debugowania i utrzymania.

Cons

  • Utworzenie funkcji od zera wymaga czasu, ponieważ kompilator nie ma zadeklarowanej funkcji.
  • Niektóre polecenia, takie jak wstawki i usuwanie, nie mogą być używane w funkcjach wewnątrz.
  • Opracowanie funkcji zdefiniowanych przez użytkownika w C wymaga znacznej wiedzy logicznej.

Przykład funkcji zdefiniowanej przez użytkownika

#włączać
int add (int x, int y);
int main ()

int n1, n2, suma;
printf („Wprowadza dwie liczby, aby dodać:”);
Scanf („ %d %d” i n1, & n2);
sum = add (n1, n2);
printf („sum = %d”, suma);
powrót 0;

int add (int x, int y)

int wynik = x+y;
wynik zwrotu;

W powyższym kodzie prosimy użytkownika o wprowadzenie dwóch liczb całkowitych i przekazanie go do funkcja zdefiniowana przez użytkownika zwany "dodać" co je dodaje i wyświetla wynik. Główna funkcja następnie przypisuje wynik do zmiennej nazywanej "suma" i drukuje go na konsolę.

Wyjście

2: Funkcje biblioteczne w C

Funkcje biblioteczne są już uwzględnione w specyfikacjach kompilatora, co oznacza, że ​​zostały one zadeklarowane w bibliotekach C. Można je wykorzystać do wykonywania rutynowych zadań, takich jak obliczenia, zmiany i więcej. Niektóre podstawowe i znane Funkcje biblioteczne w języku C są printf (), scanf (), getch (), I powrót(), wraz z innymi funkcjami oferowanymi w bibliotekach C.

Używać Funkcje biblioteczne, Musiemy zdefiniować prototypy tych funkcji na górze programu C.

Plusy i wady funkcji bibliotecznych

Kluczowe zalety i wady funkcji bibliotecznych to:

Profesjonaliści

  • Kompilator C ma wstępnie ustalone te funkcje, dzięki czemu są łatwo dostępne w prawie każdym programie C, co ułatwia programowanie.
  • Prawie w każdym programie C możemy ich użyć Funkcje biblioteczne.
  • Te funkcje biblioteczne są przenośne i oszczędzają czas programistów, eliminując potrzebę napisania nowego kodu.

Cons

  • Deweloperzy są ograniczeni do korzystania z składni tych funkcji i muszą używać tej samej nazwy, co zdefiniowane w bibliotece języka C, aby dodać je do swoich programów.
  • Nie można zmienić nazwy funkcja biblioteki Ponieważ jego funkcjonalność jest już określona przez kompilator.
  • Włączenie Funkcje biblioteczne W programie powoduje powielanie w wykonywaniu, co może być nieefektywne podczas próby rozwiązania błędów.

Przykład funkcji biblioteki

#włączać
#włączać
int main ()

float num, sq_root;
printf („Wprowadź numer:”);
Scanf („%f” i num);
sq_root = sqrt (num);
printf („pierwiastek kwadratowy %.3f = %.3f ", num, sq_root);
powrót 0;

W powyższym kodzie użytkownik jest poproszony o wprowadzenie numeru. A numer wejściowy jest przechowywany w zmiennej zmiennoprzecinkowej wywoływanej „Num”. Korzeń kwadratowy jest obliczany za pomocą Funkcja biblioteki sqrt () z biblioteka, a następnie wynik jest przechowywany w innej zmiennej zmiennej nazywanej „SQ_ROOT”. Program korzysta z funkcji biblioteki printf () I „%.3f ” Specyfikator formatu do drukowania liczb z trzema miejscami dziesiętnymi.

Wyjście

Wniosek

Widzieliśmy określony przez użytkownika I Funkcje biblioteczne w języku C. Funkcje zdefiniowane przez użytkownika można ponownie wykorzystać w programie, a funkcje biblioteczne mogą zaoszczędzić czas programowania. Widzieliśmy również pewne zalety i wady obu funkcji. Programista może łatwo kodować za pomocą tych funkcji zgodnie z ich specyfikacjami.