C# String Split
Funkcja podzielona ()
Ta funkcja pomaga wykonywać podjazdy poprzez oddzielenie łańcucha w określonym punkcie. Te punkty są częścią ciągu; są wybierane jako ograniczniki lub separatory. Separatory mogą być dowolną postacią lub szeregiem znaków. Innymi słowy, symbole, które podzielą pojedynczy ciąg na dwa ciągniki, są separatorem. Funkcja split () generuje tablicę ciągów tworzonych przez podział oryginalnego ciągu wejściowego (podaj).
# Split (separator, hrabia, opcje StringsPlitoptions);Parametry funkcji podzielonej
- Separator: Oddziela części łańcucha, generując podstęp.
- Liczba: służy do kontrolowania liczby wygenerowanych strun. To opcjonalny argument. Bez tego parametru można użyć funkcji podzielonej.
- Opcje: Jest to również opcjonalny parametr. Jest używany, gdy chcesz pominąć puste elementy w tablicy. Jeśli chcesz dołączyć przestrzeń, wartość tego argumentu jest traktowana jako żadna.
Wdrożenie funkcji split ()
Przykład 1
Koncepcja podziału ciągów jest używana w C Sharp poprzez zdefiniowanie bibliotek i klas w niej. Zmienna typu danych ciągów jest inicjowana z warstwą o znakach alfabetów i symboli. Split String działa w taki sposób, że czyni łańcuch w częściach w zależności od warunków. Na przykład zadeklarowaliśmy ciąg z podwójnym znakiem okrężnicy po każdym słowie w całym zdaniu.
# String Text = "I :: Am :: A :: Content :: Writer";Użyjemy tego ciągu w funkcji podzielonej, aby podzielić ciąg w punkcie okrężnicy, aby ciąg był podzielony na wszystkie możliwe części.
# String [] wynik = tekst.podział("::");Zmienna typu ciągów, która będzie przechowywać wynik, jest traktowana jako tablica, ponieważ przed rozstaniem nie jesteśmy świadomi części, które mogą się tworzyć po partycji. Funkcja podziału jest wywoływana przez obiekt ciągu utworzonego najpierw i wewnątrz parametru, symbol ten jest przekazywany, aby upewnić się, że partycjonowanie w tym konkretnym punkcie. Ten symbol jest podwójnym okrężnicą.
Po procesie podziału wyświetlimy zawartość obecną w tablicy ciągów. Pętla „dla każdego” służy do wyświetlania każdego słowa w tablicy wyników.
# Foreach (String Str w wyniku);Każda linia będzie zawierać każde słowo osobno po użyciu funkcji podzielonej. Zapisz ten kod w pliku tekstowym z rozszerzeniem C Sharp ('.CS '). W Linux potrzebujemy kompilatora MCS do kompilacji dowolnej .plik CS. Po skompilowaniu kodu wykonamy go przez mono za pomocą pliku z '.rozszerzenie exe, aby plik będzie wykonywalny.
Plik $ MCS.Cs
$ plik mono.exe
Po wykonaniu widać, że każda linia wyświetli jedno słowo znaków, które zostały oddzielone podwójną okrężnicą. Funkcja podzielona nie wyświetli punktu, w którym jest stosowana. Na przykład widać, że wynikowe wartości nie zawierają w nich symbolu okrężnicy.
Ma nie tylko jeden symbol, ale funkcja podzielona działa również na wielu symbolach jednocześnie. Zależy to od wyboru użytkownika posiadania symbolu lub wartości alfanumerycznej dla łańcucha do partycjonowania za pomocą znaku. Zgodnie z tym samym podejściem do deklaracji zmiennej, zastosowaliśmy inny ciąg wraz z liczbą separatorów.
# String Text = "C Sharp, jest.an / interesujący*język ”;Użyliśmy „, ','/','*', pełny stop i pusta przestrzeń jako separatory, tak aby łańcuch był podzielony w tych punktach. Funkcja podzielona będzie zawierać wszystkie symbole jako parametr.
# String [] wynik = tekst.podział(", ',' , '.','/','*');Wynik będzie taki sam jak poprzedni przykład. Każde słowo jest oddzielone przez wspomniane przez nas symbole.
Przykład 2
W przeciwieństwie do separacji symbolu, teraz używamy słów znaków do oddzielania części strun od siebie.
Prosty ciąg zostanie przypisany do zmiennej typu ciągu. Tym razem, aby wyróżnić separatory, użyjemy tablicy typu ciągów, aby przyjąć w niej wartości separatora. Następnie te separatory ciągów są używane jako parametr wewnątrz funkcji podzielonej. W tym przykładzie wzięliśmy dwa separatory „dla” i „c”. Te separatory podzielą ciąg na dwie części.
# String [] wynik = tekst .podzielone (separatory, stringsPlitoptions.Nic);Ponownie pętla foreach zostanie użyta do wyświetlania elementów tablicy. Podczas egzekucji zobaczymy, że tworzone są dwa struny bez tych dwóch słów, które działały jak separatorzy.
Używanie separatorów, niezależnie od tego, czy są to symbole, czy inne znaki w ciągu, są częścią ciągu, chyba że zadeklarujesz ich separatory. Następnie używając funkcji podzielonej, nie są one już częścią ciągu.
Przykład 3
Nie jest konieczne podzielenie łańcucha tylko za pomocą separatorów bezpośrednio w funkcjach, a separatory te powodują losowo podział. Możemy zarządzać funkcją podziału, aby podzielić ciąg do separatorów, podając numer do oddzielania zgodnie z podaną liczbą.
Jest to określane jako parametr „liczba”. Więc zadeklarowaliśmy tutaj ciąg, który jest mieszanką symboli i alfabetów. Ale jako separatorzy wybraliśmy tutaj tylko dwa symbole. ':' I '!'.
Stworzyliśmy maksymalnie trzy podprony. Ta funkcja weźmie separatory i liczbę podań, które chcesz utworzyć.
# String [] wynik = tekst.podzielone (separatory, 3, StringsPlitoptions.Nic);Użyj pętli do wyświetlania elementów tablicy ciągu. Widać, że według tych dwóch separatorów tworzone są trzy podjazdy. Każde podłoże jest oddzielone przez dwa dostarczone przez nas symbole, podczas gdy inne znaki są wyświetlane jako część ciągu. W ten sposób możemy filtrować użycie separatorów w strunach, aby się rozdzielić.
Wyjątki występujące w funkcji split ()
Podczas korzystania z tej funkcji istnieją pewne wyjątki dotyczące parametrów.
Jeśli wartość liczby jest ujemna, wówczas występuje błąd argumentoutofrangeException. Jeśli opcjonalny parametr nie zawiera wartości StringsPlitoptions, występuje błąd argumentExCpection.
Wniosek
Ciąg jest podzielony na części lub podstęp, dzieląc go na części. Odbywa się to przez funkcję podzieloną. Ta funkcja jest realizowana poprzez określenie znaków, za pomocą których rozdzielimy ciąg, to separatory. Te separatory są niezbędnymi parametrami dla funkcji podziału ciągów. Wyjaśniliśmy funkcję podzieloną działającą na różne sposoby za pomocą symboli, słów i liczby liczby jako parametrów. Aby uniknąć wyjątków w wynikowej wartości, wartość liczby musi być dodatnia.