C ++ NOWOŚĆ LINIA

W językach programowania dane wyjściowe kodu jest uruchamiane razem bez łamania linii, jest to niezrozumiały bałagan stwierdzeń i wartości numerycznych. W ten sposób wszystkie języki programowania dostarczają nowych znaków linii. Tutaj omawiamy C ++ oferuje nowe znaki liniowe, aby uzyskać lepszy wynik i dobrze zorganizowany przepływ wyników. Istnieje kilka sposobów na złamanie linii i tworzenie lepszego formatu.

Kiedy uruchamiamy kod w C ++ w postaci tekstu wyjściowego, głównie nie chcemy, aby informacje były wyświetlane w jednym wierszu. Jeśli tak się stanie, wynik jest trudny do odczytania. Dla użytkowników trudno jest znaleźć punkty przerwania w długim bloku wyjścia. Nazywa się to przerażającą ścianą tekstu. Większość tekstu jest również znana jako ciąg w C++. Jest to sekwencja znaków używanych do zakończenia linii za pomocą specjalnego końca znaków ciągu. Te specjalne koniec znaków łańcuchowych są następujące.

Operacja ekstraktu strumienia

Operator ekstraktu strumienia służy do montażu części wyjścia. Nazywa się to również operatorem lewej zmiany używanej do procesów bitowych. Technicznie „<<” operator is an extraction operator that indicates text line as an outcome as well as commands that are executed as a result of cout statement. One cout statement should have more than one extraction operator and each of the operators represent a specific function in output. It is also used as a break of multiple types of output.

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

int a = 3, b = 6;
Cout << "The value of a is: " << a << ". The value of b is: " << b;
powrót 0;

Na początku programu używamy pliku nagłówka, który jest „#Include”, który oznacza strumień wejściowych. Następnie piszemy przestrzeń nazw. Następnie weszliśmy do głównego ciała i zadeklarowaliśmy dwie zmienne odpowiednio o nazwie „A” i „B”. Z obsługą operatora ekstrakcji strumienia drukujemy zmienne podczas inicjalizacji.

Postać endl

Znak ENDL oznacza koniec linii, która jest częścią standardowych bibliotek funkcji C ++. Jego celem jest wstawienie nowej linii do wyświetlania sekwencji wyjściowej i przeniesienie tekstu wyjściowego, który podąża za nim do następnego wiersza wyjścia. Aby wstawić ENDL do instrukcji Cout, programista musi dodać operator ekstrakcji strumienia przed funkcją ENDL. Oto ilustracja operatora ENDL.

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

dla (int i = 0; i < 10; i++)
Cout << i << endl;
powrót 0;

Przede wszystkim używamy pliku nagłówka, co oznacza, że ​​ten plik nagłówka jest strumieniem wejściowego. Następnie szybko piszemy przestrzeń nazw. Potem zaczynamy główne ciało. Tutaj piszemy dla pętli. W tej pętli zainicjowaliśmy zmienną o nazwie „i” o rodzaju danych INT i limicie 10 i zwiększając ją po uzyskaniu prawdziwego warunku. W treści pętli drukujemy naszą zmienną, a ta pętla jest ważna, aż warunek jest prawdziwy.

Znak \ n

Oto inny sposób na złamanie linii w C ++, która jest używana jako nowa postać, a jej składnia wynosi \ n. W przeciwieństwie do ENDL, \ n musi znajdować się w podwójnym cytacie, w którym piszemy nasz tekst. Po prostu dodaj \ n na środku sznurka, skąd chcesz przełamać linię i uruchomić nową linię.

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

Cout << "This is line one.\nThis is line two.";
powrót 0;

Po dodaniu pliku nagłówka wprowadzamy przestrzeń nazw. Potem zaczynamy główne ciało. Po prostu piszemy oświadczenie Cout. W tym oświadczeniu piszemy ciąg, który zawiera dwa zdania i między tymi dwoma zdaniami używamy postaci \ n do zerwania linii i uruchomienia nowej linii.

Różnica między \ n a endl

Chociaż endl i \ n wykonują dokładnie identyczne działanie. Ale nadal istnieją pewne odmienności między obiema poleceniami. Po pierwsze, oba mają znacząco zmieniły składnię. Przyczyna jest to, że Endl jest z drugiej strony funkcją \ n. Aby ENDL musi być sam w instrukcji Cout z operatorem ekstrakcji strumienia. Nie możesz użyć funkcji ENDL w podwójnej cytatach. To powoduje, że program wyprowadza endl jako ciąg.

Z drugiej strony \ n musi pojawić się w podwójnych cytatach lub w pojedynczym cytacie. Możesz łatwo dodać \ n w dowolnym miejscu instrukcji COUT bez żadnego rodzaju dodatkowego formatowania. Brak dodania \ n w pojedynczym lub podwójnym cytatie da nam błąd kompilacji. Ostatni, ale nie mniej więcej czas wykonywania \ n jest niższy niż czas wykonywania instrukcji ENDL, jak widać w powyższych przykładach.

Wniosek

W tym artykule zdefiniowaliśmy, w jaki sposób możemy złamać instrukcję, a także ciągnąć w wyjściu. Wszystkie kluczowe komponenty, które programista musi wiedzieć, aby jego wyjście jako formatowy forma. Po umieszczeniu tych znaków możesz zobaczyć, jak Twoje dane wyjściowe znacząco zmienione. Standardy C ++ oferują kilka sposobów przejścia na nową linię, rozbijając wyjście w bardzo łatwy do wycięcia format.