C# moduł
Zacznijmy ten artykuł od aktualizacji systemu. Rozpocznij swoją konsolę terminalową Ubuntu 20.04 Za pomocą „Ctrl+alt+t” na ekranie komputerów stacjonarnych. Aplikacja konsoli o nazwie „Terminal” zostanie uruchomiona na ekranie i będziesz gotowy do użycia na niej niektórych poleceń. Rozpoczniemy naszą pierwszą realizację polecenia z aktualizacją systemu. Do tego wykorzystujemy pakiet „apt-get” z prawami „sudo”. Słowo kluczowe „aktualizacja” jest obowiązkowa w tej instrukcji. Po wykonaniu tej instrukcji system nie pozwoli nam go wykonać, dopóki nie wprowadzimy hasła do konta administracyjnego. Więc dodaliśmy nasze hasło i rozpoczęła się aktualizacja systemu.
Po naszym Ubuntu 20.04 zainstalował swoje aktualizacje, musimy zrobić nowy plik do pracy w C#. Użycie instrukcji „dotyk” Ubuntu pomogłoby nam tutaj. Użyliśmy podstawowej instrukcji „dotyk” do utworzenia pliku z „.Rozszerzenie CS ”o nazwie„ MOD.CS ”. Polecenie podstawowe „LS” zostało wykorzystane do wyświetlania zawartości folderu domowego. Nowo utworzony plik C# został wymieniony tutaj. Musisz otworzyć eksplorator plików, kliknij prawym przyciskiem myszy plik „Nowy.sh ”i dotknij opcji„ Otwórz edytor tekstu ”, aby otworzyć ten plik w edytorze tekstu, aby utworzyć kod C#. Pusty plik zostanie uruchomiony na ekranie.
Przykład nr 01
Począwszy od podstawowego przykładu, będziemy inicjować przestrzeń nazw systemu w pierwszym wierszu za pomocą słowa kluczowego „używając”. Jest to standardowa przestrzeń nazw, którą należy wykorzystać w kodzie, aby użyć niektórych podstawowych funkcji C# w programie. Rozpoczęliśmy „test” klasy publicznej i zainicjowaliśmy funkcję sterownika Main () posiadającego statyczny typ powrotu pustki. W ramach tej głównej metody zainicjowaliśmy dwie zmienne całkowite, „x” i „y”, z wartościami numerycznymi „10” i „7”. Używamy metody writeLine () konsoli klasy z przestrzeni nazw „System” do wyświetlenia modułu „x” z „y”. Produkt „kropki” został użyty do wywołania tej funkcji. Moduł „x” z „y” został obliczony i wyświetlony. Zmienną „x” będzie licznikiem, a „y” będzie mianownikiem. Upewnij się, aby użyć poprawnej składni do użycia funkcji „Writeline” poprzez oddzielenie prostego tekstu ze zmiennymi lub obliczeniami przez „+”.
Teraz program jest kompletny i gotowy do użycia. Zapisz go za pomocą Ctrl+S i zrezygnuj z edytora. Wracając do powłoki, użyj kompilatora C# „MCS”, aby najpierw skompilować ten kod. To utworzy plik „exe” dla tego pliku w tym samym bieżącym katalogu. Będziemy używać tego pliku „exe” w powłoce z wykonawcą środowiska wykonawczego „mono” do uruchomienia kodu. Korzystając z instrukcji „mono”, mamy moduł obliczony przez program, i.mi., 10%7 = 3.
Przykład nr 02
W poprzednim przykładzie opracowaliśmy najbardziej podstawowy program. Teraz będziemy używać pętli „dla” do obliczenia modułu wartości od 1 do 10 z wartością „5”. Używamy więc tego samego kodu z niewielką zmianą w jego głównym programie sterowników. Zainicjowaliśmy pętlę „dla” od 1 do 10. Przy każdej iteracji wartość „i” zostanie zwiększona, a funkcja writeline () klasy konsoli z przestrzeni nazw „System” została użyta do po prostu obliczenia i wyświetlania modułu numeru iteracji „I” z „5”.
Zapisaliśmy zaktualizowany program i skompilowaliśmy go z kompilatorem „MC” C#. Nie zwrócono błędów. Wykonaliśmy więc plik „exe” pobrany z tej kompilacji, aby uruchomić nasz kod bezbłędny. Wyjście zostało wyświetlone na ekranie terminalu. Moduł każdej liczby iteracji z wartością „5” został obliczony i wyświetlany, zaczynając od 1 do 10. Poniższy obraz pokazuje wartości modułu jako 0, 1, 2, 3 i 4:
Przykład nr 03
Zmieńmy nieznacznie program i użyj instrukcji „If” w naszym kodzie C#. Używamy pętli „for”, zaczynając od 1 i kończąc na 20. Na każdej iteracji wartość „i” zostanie zwiększona o 2. Na każdej iteracji stwierdzenie „jeśli” sprawdzi, czy moduł iteratora I z wartością „8” nie jest równy 1. Jeśli moduł nie jest równy 1, funkcja WriteLine () klasy „konsoli” będzie nadal obliczać i wyświetlać moduł „I” z 8 na ekranie. Jeśli wartość jest równa 1, moduł „i” z „8” nie będzie obliczony ani nie będzie wyświetlany na powładzie.
Po opracowaniu oryginalnego moda plików.CS i wykonywanie pliku „exe” z mono-Runtime, mamy następujący wynik. Widać, że w wyniku liczb iteracji „9” i „17” brakowało na wyjściu, ponieważ jest on równy 1.
Przykład nr 04
Miej nasz ostatni przykład, aby zobaczyć podstawową ilustrację użycia znaku „%” do obliczenia modułu dwóch wartości. W ten sposób wykorzystaliśmy w sumie trzy instrukcje funkcji „writeLine ()” w metodzie Main (). Instrukcje te wykorzystują funkcję WriteLine () do obliczenia modułu dwóch wartości, w których każda wartość różni się od drugiej wartości instrukcji. Jest to bezpośrednia metoda znalezienia modułu dwóch wartości.
Moduł wartości dla trzech instrukcji został obliczony i wyświetlony na powładzie po użyciu kompilatora MCS i instrukcji wykonania mono-Runtee.
W następującym zaktualizowanym kodzie zadeklarowaliśmy trzy zmienne x, y i z. Moduł dla x i y został najpierw obliczony, a moduł zmiennej Z został obliczony przy użyciu wartości modułu „x” i „y”. Funkcja WriteLine () klasy konsoli wyświetliła moduł x, y i z osobno. Skompilujmy następujący kod po jego zapisaniu:
Więc skompilowaliśmy plik kodu i wykonaliśmy jego plik EXE odpowiednio z instrukcjami „MCS” i „Mono”. Wartość modułu wszystkich trzech zmiennych została przedstawiona, jak pokazano poniżej:
Wniosek
Podobnie jak prosta matematyka algebraiczna, widzieliśmy proste metody C# do obliczenia modułu dwóch losowych wartości. We wstępie zdefiniowaliśmy, że reszta jest mówi się, że jest modułem podziału. Po omówieniu przykładów z pętlami „dla”, instrukcji „IF” i bezpośredniego użycia znaku „%” do obliczenia modułu w programie C#. Wszystkie cztery przykłady są rozumiane w dość prostych słowach i używa ilustracji zrzutów ekranu kodów. Możesz modyfikować kody programu zgodnie z wyborem. Mamy nadzieję, że ten artykuł jest pomocny. Sprawdź inne artykuły z Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i samouczków.