C# zrób

Pętle są głównymi strukturami w dowolnym języku programowania dla nich są używane do zminimalizowania złożoności i wykonywania wielu zadań iteracyjnych. Jedną z najbardziej znanych pętli jest pętla „while”, która jest używana do wykonywania części kodu, aż do danego warunku. Warunek wybiera, czy pętla będzie kontynuować wykonywanie lub łamanie. Ten artykuł ma omówić użycie pętli do-podczas. Pętla „zrób” jest jak pętla „while”, ale bardziej ulepszona i reprezentacyjna. Jego część „do” zawsze wykonuje część kodu przynajmniej jeden raz, niezależnie od tego.

Przykład 01

Rozpoczęcie pracy z użyciem pętli „do-while” w C#. Wcześniej utwórz plik C# do użycia do kodowania. Próbowaliśmy prostej instrukcji „dotyk” na Ubuntu 20.04 Shell, aby to zrobić.

Przed zilustrowaniem pętli do-musimy spojrzeć na prostą pętlę w C#. Do tego potrzebujemy biblioteki o nazwie „System”, która jest koniecznością w dowolnym kodzie C# do korzystania z funkcji czytania i pisania ogólnego zastosowania. Musi to zostać uwzględnione za pomocą słowa kluczowego „za pomocą”. Musimy dodać przestrzeń nazw w naszym kodzie. Nazywamy tę przestrzeń nazw zdefiniowaną przez użytkownika jako „test”. Następnie tworzymy klasę „testu” w przestrzeni nazw „Test”.

To jest najwyższa prosta konstrukcja dowolnego kodu C#. Wykonanie kodu C# zawsze rozpoczyna się od jego głównego programu sterownika, dlatego uwzględniliśmy go w klasie „test”. Będziemy wykonywać wszystko w nim bez korzystania z innej funkcji zdefiniowanej przez użytkownika. W ramach naszej metody main () zainicjowaliśmy zmienną typu liczb całkowitych „Z” z jej wartością „1”. Ta zmienna zostanie wykorzystana jako licznik pętli while i określa liczbę iteracji podczas wykonywania pętli.

Rozpoczęliśmy pętlę w stanie z warunkiem „z<8”. This means, our loop will continue to execute its inner part until the value of variable “Z” is less than 8. While the condition in the “while” loop is true, it will continue to display the current iteration number on the shell using the Console class's “WriteLine” built-in function statement. After displaying the iteration number, the value of variable “z” will be incremented by 1 using the post-increment operator. The while loop, main() method, class, and namespace “Test” are completed here. This code needed to be saved with the “Ctrl+S” and we have to open the shell again for its execution.

Musimy skompilować ten kod C#, aby był wolny od błędów za pośrednictwem kompilatora Ubuntu „MCS” dla „C#”. Ta kompilacja utworzy plik „exe” dla tego kodu. Musimy użyć wykonawcy środowiska wykonawczego „mono”, aby uruchomić nowo wygenerowany plik „exe” dla tego kodu, jak pokazano poniżej. Wynik pokazuje nam wyświetlanie numeru iteracji dla każdej iteracji za pomocą zmiennej „Z”.

To było w użyciu prostej pętli „while” w dowolnym kodzie podstawowym C#. Teraz będziemy używać pętli „zrób” w naszym kodzie C#. W tym celu będziemy aktualizować powyższy kod. Tak więc będziemy inicjować zmienną „Z” do „0” zamiast „1” i inicjować zmienną ciągną „STR” z wartością „Hello World”. Następnie zaczniemy pętlę „do-podczas” najpierw od części „do”. W tej części będziemy dodawać wszystkie instrukcje lub kod, które zostaną wykonane na uruchomieniu pętli i będzie kontynuowane do momentu zakończenia pętli.

Zatem zawiera przyrost funkcji zmiennej „Z” i WriteLine () do wyświetlania wartości „Z” i drukowania wartości „Str” i.mi. "Witaj świecie". Część „do” pętli jest uruchamiana i wykończona kręconymi nawiasami. Po części „zrób” użyliśmy „Warunki”, w której przyjmuje „Z<5” as its condition. This means until the value of “z” is less than 5, the “do” part of the loop will continue to execute its inner statements. This program is complete here and ready for use on the shell.

Po skompilowaniu i wykonaniu kodu, mamy w sumie 5 wyników iteracji, jak poniżej. Widać, że nie ma dużej różnicy między prostą pętlą a pętlą „zrób”. Ale pętla „zrób” jest bardziej ekspresyjna, bardziej prezentowana i łatwiejsza do zrozumienia.

Przykład 02

Użyjmy pętli „zrób”, aby wykonywać niektóre operacje matematyczne w C#. Postanowiliśmy więc znaleźć sumę za pomocą dwóch zmiennych. W ramach funkcji main () zainicjowaliśmy od 0 do „z” i 3 do „sumowania”. Część „do” będzie nadal sumować poprzednią wartość sumy i Z razem i zastępuje ją w zmiennej „suma”. Konsola.Instrukcja pisarzy () jest tutaj, aby wyświetlić bieżącą wartość iteracji „z” i sumę przy każdej iteracji. Następnie wartość „Z” zostanie zwiększona o 2. Część „podczas” zilustrowała, że ​​pętla będzie nadal działać, dopóki wartość „Z” będzie mniejsza niż 15.

Po uruchomieniu tego kodu C# pokazaliśmy poniższy wynik, w którym jedyne nawet iteracje zostały zliczone zgodnie z „Z = z+2”. Wyświetlono wynik zmiennej „suma” w iteracji.

Przykład 03

Pętla c# do-podczas można również wykorzystać do po prostu pomnożonej liczby. Postanowiliśmy więc stworzyć wzór stołu „17”. W tym celu zainicjowaliśmy „I” do 1 i „T” do 17 i zadeklarowaliśmy zmienną liczbową „MUL” w metodzie Main (). Część „do” rozpoczęto od obliczania zmiennej wartości „MUL” przy użyciu zmiennej „T” i „I”. Używamy „konsoli.Wiersz funkcji writeline () ”do wyświetlania zmiennej„ t ”pomnożonej przez zmienną„ i ”równa się zmiennej„ MUL ”w formacie tabeli.

Następnie wartość iteratora „I” zostanie podsumowana przez 1 przy każdej iteracji. Po zakończeniu części „do” stwierdziliśmy warunek w części „podczas” jako „ja<=10”. This means we will be calculating the table of 17 up to 10 iterations and it will continue to display each iteration value on the shell. Let's save the updated code to see its results on the shell after compiling and executing it.

Opracowaliśmy plik kodu C# i wykonaliśmy jego plik „exe” za pomocą instrukcji „MCS” i „mono” przedstawionych poniżej. Tabela 17 została pomyślnie wyświetlona na naszej powładzie z właściwym formatem i dokładnymi wartościami mnożenia na każdej iteracji i.mi. 1 do 10.

Wniosek

Opracowaliśmy użycie pętli C# do--podczas wstępu, porównując ją z prostą pętlą „while”. Następnie wyjaśniliśmy to, przyjmując jedne z najprostszych przykładów do pętli do zrobienia w C#. Przykłady mają prostą pętlę „podczas” i wykazały prostą składnię i użycie pętli do-podczas naszego pierwszego przykładu. Następnie wykorzystaliśmy pętlę do-podczas obliczenia sumę liczb i obliczenia wyniku mnożenia.