C# != Operator nierówności
Składnia
Exp_1 != Exp_2 -Operator nierówności jest bardzo pomocny, gdy musimy podjąć decyzję. Składnia jest bardzo łatwa. Zdefiniuj dwa wyrażenia mówią „exp_1” i „exp_2”. Pomiędzy tymi dwoma wyrażeniami użyj operatora nierówności (!=).
Operator działa, zwracając prawdziwie, gdy którykolwiek z dwóch wyrażeń nie jest równy drugiemu. Sama nazwa mówi, że „nierówność” ma miejsce, gdy dwa wyrażenia lub wartości nie są sobie równe. Warunek staje się prawdziwy i wykonuje ciało oświadczenia decyzyjnego. Oświadczeniem decyzyjnym może być, jeśli else-IF lub przełącz. A gdy wartość lub wyrażenie jest równe, warunek staje się fałszywy i nie wejdzie do ciała stwierdzenia decyzyjnego.
Przykład nr. 1
W tym kodzie dowiemy się, jak sprawdzić, czy dwie liczby typu liczb całkowitych są równe:
za pomocą systemu;program klasowy_0
static void main ()
int val_1 = 56;
int val_2 = 18;
if (val_1 != Val_2)
Konsola.Write („Suma wartości to:”);
Konsola.WriteLine (val_1+val_2);
Po pierwsze, wewnątrz funkcji statycznej (), zadeklaruj dwie zmienne typu liczb całkowitych. „VAL_1” przechowuje wartość liczb całkowitą 56, a „VAL_2” przechowuje wartość liczb całkowitą 18. Po zdefiniowaniu zmiennych zastosuj oświadczenie „jeśli”, aby podjąć decyzję. W ramach „if” użyj obu zmiennych (VAL_1 i VAL_2) jako operandy i napisz operatora nierówności (! =). Ciało instrukcji „If” wydrukuje wiadomość na ekranie, wywołując konsolę.Metoda zapisu (). Następnie doda obie zmienne i reprezentuje wynikową wartość na konsoli. Kompilator skompiluje linię programu po linii. Skompiluje dwa pierwsze stwierdzenia, które inicjują zmienne. Będzie przechowywać dwie zmienne w pamięci z ich wartościami. Następnie skompiluje instrukcję „jeśli”. Jeśli określony warunek instrukcji „jeśli” jest prawdziwy, jego ciało zostanie wykonane. Kompilator otrzyma wartość „VAL_1” i „VAL_2” i porówna oba te wartości. Czy nie są równi? Jeśli tak, to zwróci true i wykona ciało instrukcji „jeśli”. Ilekroć zwraca fałsz, kompilator po prostu ignoruje ciało i przechodzi do następnego kroku. Gdy instrukcja „jeśli” zwróci true, ciało zostanie wykonane i wyświetli tekst z sumą obu wartości.
Przykład nr. 2
Ta instancja uprości użycie operatora nierówności (!=) Dla wartości zmiennoprzecinkowych.
za pomocą systemu;program klasowy_1
static void main ()
float value_1 = 6.9f;
float value_2 = 8.7f;
if (wartość_1 != Wartość_2)
Konsola.Napisz („Wynik wartości po podziale jest:”);
Konsola.WriteLine (wartość_1/value_2);
w przeciwnym razie
Konsola.Write („Wynik wartości po mnożeniu to:”);
Konsola.WriteLine (wartość_1*wartość_2);
Kod rozpoczyna się od inicjowania dwóch wartości zmiennoprzecinkowych. W następnym stwierdzeniu użyj instrukcji IF-ELSE, aby ustalić, czy dwie wartości są równe, czy nie. W instrukcji „jeśli” ustaw warunek, wartość_1 != Wartość_2. W ciele „If”, zastosuj konsolę.Zapis () metoda napisania wiadomości na konsoli. Następnie konsola metodą.WriteLine () jest wywoływany do wyświetlania wyniku dwóch zmiennych po podziale. Jeśli zdefiniowany warunek jest false, wykonaj część „else” z dwoma instrukcjami do wyświetlenia na konsoli. Ale w części „else” pomnożymy dwie zmienne za pomocą operatora „*”. Kompilator wykona instrukcję „jeśli” i oceni, czy obie wartości są identyczne. Jeśli są równe, to ciało „jeśli” zostanie zaimplementowane, a pierwsza wartość „wartość_1” zostanie podzielona przez drugą „wartość_2”. Jeśli nie, to część „else” zostanie wykonana, a wartości „wartości_1” i „wartości_2” zostaną pomnożone.
Przykład nr. 3
W tym przykładzie badamy działanie operatora nierówności (!=) W pętli „for”.
za pomocą systemu;program klasowy_2
static void main ()
dla (int i = 10; i<20; i++)
Jeśli ja != 19)
Konsola.WriteLine („„+i+”nie jest równe 19”);
w przeciwnym razie
Konsola.WriteLine („\ nthe”+i+”jest równe 19”);
Po wywołaniu funkcji statycznej void main () zastosuj pętlę „dla” i zainicjuj iterator. W pętli „dla” użyj instrukcji „If”, aby sprawdzić, czy wartości pętli nie są równe 19. A instrukcja „else” zostanie wdrożona, gdy oświadczenie „jeśli” zwróci false. Pętla „for” iteruje dziesięć razy, a wszystkie dziewięć razy instrukcja „jeśli” powróci. Ale tylko jeden raz wykona część „else”, ponieważ wartość iteratora i wartość warunku stają się równe, co czyni instrukcję „If” fałszywy. Ciało „If” wydrukuje wiadomość o wartości iteratora. Podobnie ciało „else” wykorzysta konsolę.WriteLine () metoda pokazania tekstu.
Przykład nr. 4
W tym programie wykorzystamy operatora nierówności w ramach pętli do-podczas.
za pomocą systemu;program klasowy_3
static void main ()
int i = 20;
Do
I+= 10;
Jeśli ja != 40)
Konsola.WriteLine („liczba”+i+”nie jest równa 40”);
w przeciwnym razie
Konsola.WriteLine („liczba”+i+”jest równa 40”);
podczas gdy ja<80);
Zmienna typu liczb całkowitych zostanie zadeklarowana przez wartość 20. Następnie użyj pętli „zrób”, aby zapętlić się w danym stanie. W części „do” zwiększ „i” o 10. Tutaj ustaw warunek w instrukcji „If”, który pokazuje, że wartość „i” nie powinna być równa 40. Jeśli ten warunek zostanie spełniony, ciało instrukcji „jeśli” będzie działać, a jeśli tak nie. Wiadomość zawierająca wartość „i” można zobaczyć, wywołując konsolę.Metoda writeLine () w ciele instrukcji „jeśli” i „else”.
Wniosek
Ten przewodnik wyraźnie omawia operatora nierówności (!=) i jak jest stosowany w języku C#. Podsumowując, nauczyliśmy się korzystać z operatora nierówności (!=) Z wartościami całkowitymi, wartościami zmiennoprzecinkowymi, jeśli, if-else, dla pętli i pętla do. Jest to operator relacyjny, który jest stosowany, gdy musimy uzyskać, że wartości nie są równe. Kiedy nie są równi, zwrócą prawdziwie.