Funkcja Bzero 3 C
Niektóre struktury często muszą, aby swoje wielokrotne wartości maski bitowej wyraźnie zastąpiono zerami przed zainicjowaniem ich członków. W tym celu język C wymyślił funkcje Bzero 3, które należy wykorzystać w programie. W ten sposób postanowiliśmy wdrożyć korzystanie z funkcji BZERO 3 C w naszym programie C. Zacznijmy."
Ten przykład pokazuje, jak wykorzystać zerowe polecenia języka programowania C. Musimy najpierw przejść do aktualnego katalogu roboczego naszego systemu operacyjnego Kali Linux, który nazywa się pracami. Użyj listy polecenia „LS” w terminalu Linux/Unix (Kali Linux System), aby wyświetlić każdy plik i folder w bieżącym katalogu. Aby się tam dostać, wpisz CD, a następnie nazwa katalogu, do którego chcesz się udać, takie jak „Works.„Z powodzeniem przeniesiemy się do katalogu robót.
Możesz zobaczyć, że mamy wiele plików i folderów w naszym katalogu roboczym, ja.mi., Pracuje.
Użyj dowolnego edytora w systemie operacyjnym podobnym do Linux-Unix, aby utworzyć plik programowania C, i.mi., GNU Nano lub edytor tekstu. Korzystamy z polecenia VIM dla naszego edytora, kiedy wywołujemy je z wiersza poleceń. Po słowie kluczowym VIM wpisz nazwę wybranego pliku, dodając „.rozszerzenie C ”na końcu, aby wskazać, że plik jest używany do programowania C. Jeśli plik już istnieje, edytor VIM otwiera się w trybie edytora; Jeśli nie, tworzy nowy plik w bieżącym katalogu i otwiera w trybie edytora.
Wprowadziliśmy kilka wierszy kodu-bardzo prostego kodu, który składa się z dwóch plików nagłówka i głównej funkcji-po Bzero.plik C jest otwarty w edytorze VIM. W głównej funkcji zadeklarowano bufor typu charakteru o wielkości 100. Następnie, używając funkcji BZERO, zastąpiliśmy każdy element tego bufora zero. Wreszcie, użyliśmy tylko oświadczenia zwrotnego, aby zwrócić flagę sukcesu wyjścia.
Teraz użyj kompilatora GCC, kompilatora języka C, aby skompilować kod. Polecenie tworzenia pliku wyjściowego jest dość proste. Po prostu wpisz GCC, dodaj miejsce, a następnie wpisz nazwę pliku C utworzonego w poprzednich krokach. Flaga -O jest następnie używana do generowania wybranego pliku wyjściowego, a następnie należy wpisać nazwę pliku wyjściowego.
Wprowadzamy polecenie LS do terminala, aby potwierdzić, że nasz plik wyjściowy został wygenerowany.
Teraz użyj „./BZERO.OUT „Plik obiektowy, aby uruchomić kod wyjściowy. Na ekranie nie zostanie wyświetlone wyjście, ponieważ nie ma instrukcji drukowania.
Aby dowiedzieć się więcej o funkcjonowaniu funkcji BZERO w C, musimy teraz napisać zaawansowany kod. Otwórz Bzero.plik C za pomocą polecenia vim w edytorze.
Pliki nagłówka wymagane do skompilowania i uruchomienia kodu pliku C są zawarte w pierwszych trzech wierszach. Następnie rozpoczyna się główna funkcja i konstruujemy tablicę typu, ustawiamy jej rozmiar na 100 i definiujemy jego wartość jako ciąg „Cześć, pozdrowienia! Testowanie funkcji BZERO.". Wartość tej tablicy znaków jest wyświetlana na ekranie wiersza poleceń natychmiast po tym poleceniu za pomocą instrukcji drukowania.
Następnym krokiem jest napisanie funkcji BZERO, przekazanie jej tablicy znaków i określenie, ile bajtów należy wymienić w drugim parametrze. Po wykonywaniu funkcji BZERO wszystkie bajty do ostatniej zostaną zastąpione „\ 0”. Następnie, ponieważ wiemy, że za pomocą funkcji BZERO wszystkie wartości od indeksu 0 do 100 są zastępowane znakiem „\ 0” Bufor jest teraz pusty; Używamy funkcji drukowania, aby wyświetlić wartość w buforze. Dlatego na ekranie polecenia pokazano tylko treść wprowadzoną do podwójnych cytatów. Następnie, aby wyjść z głównej funkcji, wykorzystaliśmy deklarację Exit_Success.
Użyj poniższego polecenia, które jest wyświetlane na ekranie w systemach operacyjnych Linux-Unix, w których zainstalowano kompilator GCC, aby skompilować kod.
Wykonaj teraz plik wyjściowy, aby zweryfikować wyniki. Pierwszy wiersz dwóch linii ekranu wyjściowego wyświetla ciąg, który był przechowywany w zmiennej bufora. Ponieważ użyliśmy funkcji BZERO, aby zastąpić bajty bufora zerami, na ekranie nie pokazano wyjściowego.
Musimy teraz użyć edytora VIM, aby ponownie zmienić nasz kod C.
Kod zastosowany w poniższych wierszach kodu był taki sam jak ten zastosowany w poprzednim przykładzie, ale w tym przykładzie wykorzystaliśmy funkcję BZERO do zmiany tylko 0 bajtów tablicy bufora. Dlatego cały ciąg zdefiniowany w tablicy typu bufora zostanie wyświetlony, gdy wyjście zostanie wydrukowane na ekranie.
Użyj polecenia na ekranie, aby ponownie skompilować kod i utworzyć plik wyjściowy.
Użyj następującego polecenia, aby uruchomić plik wyjściowy, a zobaczysz cały ciąg wyświetlany na ekranie bez zmian bajtów, dzięki funkcji BZERO.
Wniosek
Ten artykuł był doskonałym wkładem do funkcji POSIX C. Omówiliśmy zastosowanie funkcji Bzero 3 C jako bardzo uproszczonych przykładów, ale jednocześnie wydajnych. Widzieliśmy, w jaki sposób funkcja Bzero 3 C może usunąć dane N-Bajty pamięci pamięci podręcznej. Mamy naprawdę nadzieję, że ci się spodoba i uważasz, że ten post jest pouczający.